YAKAMOZ-TEXTING+18-(TAMAMLANDI)

1.7

Hayatımda babam gittikten sonra hep bir boşluk vardı.Su içiyordum aklımda babam,yemek yiyordum aklımda babam,kitap okuyordum gene babam.

Babam bedenen yanımda olmasada kalbini,ruhunu hep yanımda hissetmiştim.

Onun ölüm haberini aldığımda daha 15 yaşındaydım.Nasıl yıkıldığımı bir ben bir allah biliyordu.

Haziran ayındaydık odamda oturuyordum.Kitap okuyordum.Ama huzursuzdum.Kötü birşey olacak gibi hissediyordum.Kitap okumaya dalmışken içerden zil sesi gelmişti.
Telefon çalıyordu.Salona gittim ve telefonu açtım.

'Alo?'demişti karşı taraf.Amcam.Bu haberi almak benim için ne kadar acıysa onun içinde öyleydi.'Amca?'demiştim.'Kızım...'demişti.'Aybars yaralandı.Hastahaneye gidiyoruz.Araba gelip sizi alacak.Hazırlanın.'demişti titreyen sesiyle.'Nasıl?Amca...'demiştim.Gerisi yoktu çünkü amcam daha fazla konuşamamış hıçkırıklara boğulmuştu.

Amcamın o zaman konuşamama nedeni babamın ölüm haberini almasıydı.Benimle konuşurken öğrenmişti.Babam için ağlarken göz yaşlarım kurumuştu.

Benim göz yaşlarımı kurutma Mavera...

Evden nasıl çıktım hastahaneye nasıl geldim bilmiyordum.

Hastahanenin kapısında karşılanmıştım.Gediz beni karşılamıştı.

Beraber ameliyathane koridoruna çıkmıştık.Tüm tim buradaydı.Helikopter daha iniş yapmamıştı.Yaklaşık 10 dakika sonra bir sedyede kanlar içinde getirilmişti.

Üniforması kandı.

Gözyaşlarım durmuyordu.

Hiç yakışmamıştı üstüne kırmızı.

Kanlar içindesin Mavera,kalbimle birlikte...

Eli sedyeden dışarı sarkmıştı.

Ölu gibi duruyordu.

Durmasındı.

Kalbimde elinle birlikte boşlukta Mavera.

Ben donmuş bir şekilde Evren'i izlerken onu ameliyata almışlardı.Bende geri geri giderek arkamdaki duvara yaslanmış ve yere çökmüştüm.

Kaç saattir bekliyordum bilmiyordum.Zaman kavramım yok olmuş gibiydi ve Evren hala çıkmamıştı.

Omzumda bir el hissettim.Kafamı kaldırdım ve elin sahibine baktım.

Amcamdı.

"Kalk bir elini yüzünü yıka."dedi bana şefkatle bakarken.

"Ben kızımı böyle görmek istemiyorum.O da istemezdi,Iynem.Hadi."dedi bitmiş olduğumu anlamış gibi.

Ayağa kalktım.Göz yaşlarım durmaksızın akıyordu.

"Amca bana birşey söyle.Iyidir değil mi?Bırakmaz beni değil mi?"dedim titreyen sesimle.

"Iyi olsa bile seni böyle görseydi kötü hissederdi."dedi.

Amcama sımsıkı sarıldım ve başımı göğsüne yasladım.Oda kollarıyla beni sardı.

"Baba daha ben ona böyle sarılmadım gitmesin n'olur."dedim ağlayarak.

"Güzel kızım benim."dedi saçlarımı okşayarak.

"O oradan bir çıksın seni bu kadar ağlatmak neymiş ben ona göstereceğim."dedi beni güldürmek istercesine.

Gülemedim.

Ondan ayrıldım ve lavaboya ilerlemeye başladım.Lavoboya girip elimi yüzümü yıkadım ve aynadaki aksime baktım.Saçım başım dağılmıstı.Üzerimdeki büstiyerin askısı kolumdan kaymıştı.