İynem bir gün arkadaşının numarasını yanlış tuşlarsa ne olur?
Görelim...
*Fotoğraf*
Evren:Sen bana bunları atıyorsun ama bunun yüz yüze gelmesi de var.
Iynem:Bende yüz yüze gelince yaşanacak şeylere zemin hazırlıyorum işte.
Hayat gerçekten çok garipti.Yanlışlık yazdığım bir numarayla bu konuma geleceğimi hiç tahmin etmezdim.Ben.Resmen.Evleniyordum.
EVLENİYORDUM!
Hala inanamıyordum ama ben gerçekten evleniyordum.Şuan düğün salonundan çıkıyorduk ve saat daha dokuzdu.Düğün ve kına olmuştu sadece.Kız isteme olmamıştı çükü ben biri istedi diye formaliteden bile olsa verilebilcek bir eşya değildim.O had kimsede yoktu.Nişanıda yapmamıştık çünkü nişana harcıyacağımız parayı düğünden sonra yakın arkadaşlarımızın olacağı parti için harcamıştık.Böyle hem Evren hem ben daha keyif alacaktım.Benim düğünüm kimsenin karnın doyması için değil benim eğlenmem için olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(GELİNLİĞİ ÇOK BETİMLEYEMEDİM O YÜZDEN HİÇ BETİMELEMEMEYE KARAR VERDİM.ZATEN TAM İSTEDİĞİM GİBİ BİŞEY BULAMADIM.ÜSTÜNDEKİ GELİNİĞİN TÜLLERİRİNİN BELDEN BAĞLAMALI BİR PARÇA OLDUĞUNU DÜŞÜNÜN.YANİ O ÇIKINCA MİNİ BİR ELBİSE OLUYOR.BUNUN GİBİ ŞİMDİ ALTA KOYACAĞIM.SADECE ÖRNEK BU ARADA ÖYLE DEĞİL HAYALİMDE.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelinliğin eteklerini toparladım ve yürümeye başladım.Parti kumsalda olacaktı ve topuklu ayakkabı ile yürüyemeceğim için gümüş taşlı bir sandalet giymiştim.baya süslü bişeydi ve çok hoşuma gitmşti.Belimde bir el hissettim kulağımın tam altında hissettiğim nefesle kim olduğunu anlamak zor değildi.
"O dudağında ki kırmızı ruju ben kendi dudaklarımla sileceğim.Sakın dokunma."dedi dudaklarını kulağımın altına bastırırken.Aynı zamanda yürüyorduk.
Ona dönüp gülümseyerek bir bakış attım ve dilimi dudağımda gezdirdim.Gözleri hipnoz olmuş gibi dudaklarımdan ayrılmıyordu.
"Ayda!"dedi eline belimi daha sıkı sararak.Sonra hafif çıkmış karnım aklına gelmiş olacak ki kolu yumuşadı ve karnımı okşadı.Zaten çok sıkı tutmuyordu o çok hassastı.
"Yok bebeğim birşey annen sadece biraz sabır sınıyor."dedi karnıma bakarak.Kahkaha attım.
"Araba nerede?"dedim ve bu sırada ani bir frenle bir araba önümüzde durdu.Evren hemen belime diğer kolunu da doladı ve beni geriye çekti.Bende bu sırada küçük bir çığlık atmıştım.
