"Hey you should go home muna mag dadalawang araw kana dito.." saad ni simon, and yes mag dadalawang araw na ako dito h-hindi parin kasi nagigising si sandro
"A-ayokong iwanan ang kuya mo" sambit ko habang hawak ang kanang kamay ni sandro
"You should take a rest, vinny and i will take good care of kuya" aniya saakin pero ayaw ko talaga..
"I- i can't hanggang hindi parin siya gising hindi ako aalis dito" pag pupumilit ko dito
"You know what? Magagalit si kuya niyan kapag hindi kapa nag pahinga" saad naman ni vinny
"B-but" saad ko sa mga ito
"No but's just go home for awhile i'll update you agad if something happens to him" ani ni simon kaya napa bugtong hininga nalang ako
"Do you want me to drive you home??" Pag aalok ni vinny saakin
"N-no. Just stay here k-kaya ko ang sarili ko thank you" pag tanggi ko dito at kinuha kona ang bag ko a-actually wala talaga akong gana kumain simula nung pag punta ko dito nung isang araw but they insisted so wala akong nagawa kundi kumain
"Take care huh? Focus while driving don't make your mind blanked" pag paalala ni simon saakin kaya tumango ako bago ako lumabas ay, i kissed sandro's forehead.. and some thought on my mind na sana ako nalang .. sana ako nalang ang nakahiga sa hospital beds nayon sana ako nalang ang may life support ...
"Goodbye my love" pag paalam ko sakaniya "But don't worry i'll come back tomorrow" i added kahit hindi niya naman iyon naririnig
"Take care arianna!" Saad ni vinny saakin
"Goodbye guys, you should rest too, and please message me agad!" Pag papaalam ko sakanila at lumabas na ako ng room, labag man sa kalooban ko ngunit wala naman akong magawa
Nag drive na ako pauwi at halos si sandro lang talaga ang iniisip ko mabuti't nga ay nakauwi naman ako ng maayos..
"Hui kamusta ka?" Pag tatanong ni jelai agad saakin ako naman ay dumerecho sa sofa at sinalpak ko ang aking sarili doon sobrang pagod na pagod ako sa mga nangyari hindi ko na alam kung saan ako mag uumpisa gusto kong isisi lahat saakin ang nangyari
"Hui! Kumain kanaba? Bakit tulaley ka jan? Kamusta si sandro" pag tatanong niya muli
"Oo kumain naako, a-ayon h-hindi parin nagigising..." bigla naman ako nakaramdam ng lungkot at sakit kapag naiisip ko si sandro na ganon..
"Mag pahinga kana sa kwarto mo, hindi na kita chichikahin at mukhang pagod na pagod ka" aniya saakin at sinunod ko nalang ang sinabi niya nag tungo na ako sa aking kwarto, pag ka pasok ko ay bigla ko namang naalala si Alex, wala na pala siya dito h-hindi manlang ako nakapag paalam ng maayos s-sobrang bait niya dahil nag paubaya siya sa aking nararamdaman i hope she can find the right girl na mamahalin at aalagaan lang siya yung hindi sasaktan na kagaya ng ginawa ko. Nagsisisi naman ako na nakipag hiwalay ako sakaniya lalo na't mag paplano na sana kami ng kasal
Pero tama naman siguro ang desisyon ko? Kesa naman itali ko ang sarili ko sa taong hindi ko naman talaga ginusto h-hindi ko alam kung bakit pero ang alam ko lang ay si sandro. Si sandro talaga ang gusto ko he's the man of my dream.Umiyak lang ako ng umiyak dito sa kwarto ko.. kelan ba ako titigil sa kakaiyak? Kelan ba ako hihinto sa pag sa-suffer karma ko naba to?..
-
"Arianna" rinig kong tinatawag ako ni jelai kaya tumayo ako patungo sa pintuan ko
"B-bakit??" Pag tatanong ko sakaniya halos hindi nga ako maka tingin ng derecho sakaniya
"Mag didinner na" aniya saakin, well gabi na din pala.. nakatulog nga pala ako.
"S-sige susunod ako" sambit ko dito at tila ba'y hindi siya umaalis sa kinatatayuan
"Umiyak ka??" Saad niya at hinarap ang mukha ko sakaniya "Gaga ka bakit ka umiiyak?" Dagdag pa niya
"W-wala to" pag papalusot ko
"Asus, halika nga mag dinner na tayo kumain ka mag palakas ka.. huwag mong lunurin ang sarili mo sa mga luhang iyan, hindi mo naman kailangan mag suffer arianna, alam kong sinisisi mo ang sarili mo pero hindi naman ata tama iyon wala kang kasalanan tandaan mo yan, ngumiti ka naman nasasaktan din naman ako kapag nakikita kang ganyan" saad niya saakin halos nagiging Nanay stage na talaga siya pag dating saakin kaya bumaba na kami at nag tungo sa Dining table
"Ayan humigop ka ng madaming sabaw ng mahimasmasan ka" aniya habang nilalagyan ng sinigang soup ang mini bowl ko sa gilid
"T-thank you" saad ko at dahan dahan humigop ng sabaw, i remember the days na nag luluto ako for sandro.. nag luluto siya para saakin.
Nag simula na kaming kumain halos wala rin akong gana, pinilit ko lang talaga ang sarili ko dahil alam kong mag sesermon nanaman tong katabi ko!
"Ako nang mag huhugas.. mag pahinga kana" aniya saakin, nailagay ko naman na ang mga pinag kainan namin sa sink wala kasi sila yaya naka day-off
"Ako na" pag insist ko dito
"Ako na! Huwag ka nang mapilit, mukha kang nalantang gulay diyan! Kaya itabi mo ako na" saad niya at hinila ako paalis sa harap ng sink "Umakyat kana doon start meditating okay? At huwag kanang umiyak" pag dagdag pa niya kaya tumango nalang ako
-
I messaged vincent and ask if ano ng nang yayari sakanila doon sabi naman niya ay ayos naman sila well hindi parin talaga nagigising si sandro, hindi rin pala nag bigay ng pahayag sila tito and tita sa publiko dahil gusto nilang tahimik ang pag galing ni sandro.
"My loves gusto ko pag balik ko diyan ay may malay kana ha? I missed our old days i missed everything about us" nakikipag usap ako sa litrato niya..
"I love you and goodnight" i said and kissed the picture frame
Well i really missed that clingy guy that naughty guy i really missed my clarity...-
FOLLOW! VOTE! THANK YOU!!
YOU ARE READING
I'm his private girlfriend
Fanfiction!!! EDITING !!! Always going to fight over fear for the selfish pain because It was worth it everytime. If our love's insanity then, why are you my clarity? *Big credits to Georjie Lee for my story cover*