Umalis na muli ang mga magulang ni sandro, kaya nag boluntaryo ako na ako nalang muna ang mag aalaga sa anak nila tutal para naman maalala niya na ako.
"Here eat this" saad ko at nilapit ang mini table sakaniya it's just a soup hindi pa siya pwedeng biglain sa solid food
"I'm not yet starving" aniya saakin at iniwas ang tingin
"Hindi mo naman kailangang hintayin na magutom ka bago kumain.. kailangan mo mag palakas" halos mag feeling nanay nako dito paano nag pupumilit siya sa mga bagay na hindi naman dapat ipilit
"Ayoko" maikli at tahimik niyang sagot
"Let me help you, huwag ka nang mahiya or what para naman makakain kana" pilit kong pinipilit
"Can you stop insisting me!!" Medyo naiinis na siya sa pangungulit ko well i'm just doing it for him para naman iyon sa kabubuti niya "Get out of my sight" aniya pa kaya nanlamig ako sa mga narinig sakaniya
"H-here's the food if else na mag starve ka and i-if you n-need me just call me o-okay??" Saad ko sakaniya hindi ko mapigilang maluha kaya naman todo iwas na ako ng tingin inayos ko muna sa lamesa ang food niya at nag lakad ako palabas ng kwarto mabuti nalang may waiting chair dito sa labas ng room niya kahit papaano ma momonitor ko pa...
D-dito na nag simulang tumulo ang aking mga luha, b-bakit kaya ako pinapahirapan ng ganto?.. a-ayoko na ng ganito sobrang hirap pero dapat kayanin ko para saakin, para saamin.
Mabuti't walang tao dito sa hallway walang nakakakita saakin kahit mag mistulang tanga nako dito wala akong magawa kesa naman sa makita niya ako sa loob na umiiyak diba??
"A-ouch" rinig kong sigaw sa loob kaya mabilis kong pinunasan ang mga luha ko at pumasok na sa loob nakita kong nakahawak si sandro sa noo neto kung saan nag cause ang amnesia niya yun kasi ang tumama sa front nung sasakyan
"A-anong nangyari?" Natataranta kong tanong dito
"I-it hurts" aniya saakin kaya naman tumawag na ako ng nurse for safety narin niya
Mabilis lang naman at naka respunde na sila
"Did Mr. Sandro eat na po ma'am??" Pag tatanong nung nurse habang ni b-bp si sandro
"H-hindi pa, ayaw padaw niya" sagot ko naman dito
"Ay nako Mr. Sandro kailangan niyo na hong kumain at nang lumakas kayo need niyo na kasing uminom ng medicine through mouth, kasi iba po iyan" sabay turo nung nurse table kung saan nakapatong ang med-kit ni sandro "Iba yan sir, iba yan sa iniinject namin sayo kaya kailangan may laman ang sikmura ninyo" dagdag pa niya at inayos na ang mga ginamit na gamit kay sandro
"Salamat po" pag papasalamat ko at umalis na sila dahil may ibang patient pa ang kailangan sila
"Huwag ka nang tumanggi, i'll help you" saad ko sakaniya at dahan dahang sinubuan .. he's not that strong enough pa kasi tsaka madaming naka inject sa mag kabilang arm niya so he needs some who can feed him...
Mabuti nalang at hindi na tumanggi hanggang sa naubos naman niya
"Here take your meds" sabay abot ko sakaniya ng medicines at water niya tinanggap naman niya iyon
After niyang uminom ay inayos ko na lahat ng pinag gamitan niya
"Do you need something pa?" Pag tatanong ko sakaniya but hindi niya ako pinapansin baka nakukulitan saakin! Hinayaan ko nalang siya at umupo muna ako sa couch at nag cellphone
"Hi Arianna!" Bigla naman akong nagulat andiyan na pala sila simon
"Hello! Si, hello vinny" bati ko sakanilang dalawa
"Kumain kana?" Pag tatanong nila saakin
"Y-yes" pag sisinungaling ko, wala naman akong gana kumain kaya yun nalang ang sinagot ko
"Kuya what are you feeling?" Pag lapit naman ni vinny kay sandro
"I'm fine" aniya at nagulat pa ako nung tignan niya ako, iniwas ko nalang ang aking mga tingin
Nakipag usap muna si simon sa kuya niya at si vinny ay nag tungo saakin
"Arianna, ... saglit lang kami dito so i message jelai to go here" aniya at nabigla ako doon
"H-ha eh kaya ko naman mag-isa" saad ko sakaniya
"Kaya mo nga! Eh sa tingin mo ba kakausapin ka ni kuya?" Saad niya kaya napa hinto ako doon
"A-ahm sige na nga.. bakit naman saglit lang kayo??" Pag tatanong ko
"Nag dala lang kami ng food niyo kasi may pupuntahan si mom and pops na need kaming kasama, dapat nga andon din si kuya but dahil nandito siya ay kaming dalawa nalang muna ni kuya Si" aniya saakin naalala ko presidential sons nga pala ang mga ito
"Ah okay.. sige na baka ma late kayo ako ng bahala" sambit ko para hindi na siya mag-alala
"A-ah yes! We need to go na pala" saad niya at tumingin pa sa orasan "Thank you so much arianna!" Dagdag pa niya at nginitian ko nalang sila
"Arianna, eat at the right time too! And don't stress yourself to much plus wait for jelai" ani naman ni simon saakin
"Yes Sir!" Pag bibiro ko so they chuckled "sige na mag ingat kayo ha?" Dagdag ko pa
"Ikaw ang mag ingat! But thank you" saad ni simon at tumungo na sila sa pintuan nung una hindi nila mabuksan paano may nakahawak pala sa labas
"Oh jelai andito kana pala!" Saad ni vinny
"Ah hello!! Aalis na kayo??" Pag tatanong ni jelai
"Yes we have to go na take good care of your cousin" saad ni simon "And yourself too" simon added
"Sure! Ako ng bahala dito" aniya at tuluyan ng lumabas ang dalawa
"Hi sandro are you feeling well?" Pag tatanong niya dito
"A-uhm who are you??" Halata ko sa reaksyon niya ang pag tataka
"Jelai!. Haler ano yan amnesia effect?" Saad ni jelai kaya hinampas ko siya sa braso ng mahina "Aray!" Reklamo niya
"M-meron siyang amnesia but only few people, places, events, ang mga nakalimutan niya at dalawa na tayo don he only remember simon vinny tita and tito" i whispered kaya nagulat naman si jelai
"A-ano?" Naguguluhan niyang tanong kaya umupo nalang kami sa sofa at sinabi ang lahat sakaniya yung tipong hindi maririnig or maiingayan si sandro..
--
FOLLOW! VOTE! THANK YOU!!
YOU ARE READING
I'm his private girlfriend
Fanfic!!! EDITING !!! Always going to fight over fear for the selfish pain because It was worth it everytime. If our love's insanity then, why are you my clarity? *Big credits to Georjie Lee for my story cover*
