I'm his private girlfriend

Part 24

Arianna's POV.

Ano ba 'yan yari ako neto mamaya suyo malala nanaman ito!! Hindi ko naman ginusto 'to mapilit lang si Matteo kung pwede lang namin ipag sabi diba? Kaya lang hindi talaga ang hirap lalo na't Presidente si tito Bong halos araw-araw may media na nakasunod kila Sandro kaya hindi talaga pwedeng i-public muna dahil panigurado madaming mambabatikos sa relasyon namin.

"Hmm it has so many kids pala here" rinig kong wika ni Matteo habang nililibot ang paningin.

"Yes, sa side kasi laging nag s-speech si Gov. Matt and nag bibigay ng gifts or feeding program for them" sagot ko naman sakaniya.

"Ow.. that's wow" he said habang nakalibot parin ang mga mata sa tanawin

"Hmm let's have a seat?" Pag yaya ko naman sakaniya at umo-o nalang siya

"Ice cream, do you want?" Pagtatanong niya saakin, nahihiya ako malamang.. pero mapilit siya sobra kaya no choice na din

"T-thank you for this" pagpa-pasalamat ko

"It's fine i'm thankful nga sinamahan mo ako" aniya at kumain ng ice cream

"buti pumayag 'yung boss ko" awkward kong sagot naalala ko si sandro eh

"Do you have boyfriend?" He asked while licking the ice cream

"U-uhm, yes!" Sagot ko dito hindi ko nalang ipagtatapat yung pangalan

"Hmm.. aw okay" he answered like ewan ko ba dito.

"Bakit? How about you do you have a girlfriend?" I asked tutal tinanong niya din ako

"No.. i'm being proxy for my dad's ganap so i-i just can't have a girlfriend pa" sagot niya saakin

"Ahh i see.. ikaw lang ba ang nag po-proxy sa kaniya? Everytime na wala siya sa meetings?" Pag tatanong ko dito

"Uhm i have two more brothers lahat kami nag po-proxy kay daddy for good" aniya habang tinitignan ang mga batang nag lalaro

"Sobrang dami naman palang meeting ni Mr. Santos" wika ko habang inuubos ko na yung ice cream

"Ang saya dito noh?" Seryoso niyang saad

"Bakit hindi mo ba na experience yan sa childhood mo?" Pagtatanong ko naman sa kaniya tila ba'y naging seryoso ang usapan

"Actually no" malungkot niyang saad

"Huh? Bakit naman" naguguluhan kong tinanong sakaniya.

"Well, when i was a little wala na yung mommy ko so dad send us to the United States of America to study kaya halos naging bookworm ako wala na akong time sa ganyan.." seryoso niyang wika hanggang sa nag enjoy siya kakatingin sa mga batang nag lalaro

"Hmm.. nakakalungkot naman sorry for asking, hindi ko naman alam na wala na pala yung mom mo..." ani ko at natahimik ako

"It's fine don't worry! matagal naman na 'yon at tinanong mo lang naman dahil curious ka" aniya at tumingin saakin

"Sorry talaga but if you have time you can open a mini program here for the kids, feeding program and giving treats to them" suggestion ko naman sakaniya para mapawi ang lungkot niya