I'm his private girlfriend

Part 53

Nagising ako nang alas nuebe ng umaga well masakit parin talaga nag tungo ako sa couch nakita kong nanonood si jelai

"Hui buti gising kana! Tignan mo yung balita dali" aniya, kaya naman tumakbo ako patungo dito

"A-ano bang nangyari?" Pag tatanong ko dito

"Manood ka!" Saad niya kaya umupo ako sa tabi niya,

News:
Panganay na anak ni Pangulong BongBong Marcos ay naaksidente isang Car accident sa ngayo'y wala paring balita mula sa pamilya neto
Back to you Coleen,

Ani nung news reporter.. tila ba'y natulala ako sa aking narinig..

"A-asan si sandro? Asan!!??" Pag sisigaw ko sa nerbyos

"Mag hulos dili ka, sa ngayon ay wala paring balita sa Pamilya Marcos kaya wala tayong alam.." aniya kaya dinial ko agad ang numero ni simon sa aking cellphone.. ngunit hindi ito sumasagot saaking tawag kaya mas lalo akong nakaramdam ng takot at kaba

"K-kasalanan ko ang lahat ng to" pag sisi ko saaking sarili, jelai is now caressing my back for comfort

"Hanggang wala pang pahayag ang pamilya marcos ay huwag kang mag isip ng ganiyan.." saad niya saakin

"Hey what's happening?" Pag tatanong ni alex saamin

"A-ah.. your friend Sandro had a car accident" jelai answered him

"W-what!?" Magulat gulat niyang reaksyon

"Yes. But they don't have any news from the Marcos family" saad pa ni jelai.

Sa ngayon ay naguguluhan na ako sa nararamdaman ko gusto ko munang ipag paliban ang kasal namin.. hindi pa, hindi pa ako handa m-mahal ko pa si sandro a-ayokong maikasal sa taong hindi ko naman talaga ginusto
Sana tama.. sana tamang desisyon ang gagawin ko.

"Alex can we talk?" Pag tatanong ko sakaniya

"Sure" sagot niya saakin nag tungo kami sa kwarto ko

"A-alex. .. i'm s-sorry, i'm sorry" tumulo na ang mga luha ko dahil hindi ko naman siya gusto masaktan..

"Hey why are you crying??" Pag tataka niya ..

"Let's end this, i-i can't be married with you s-sorry" saad ko dito

"Why?" Naguguluhan na siya at hinawakan niya ang mga kamay ko

"I'm not yet ready for everything i'm sorry alex, i'm really sorry.. i'm still in love with my past" saad ko dito

"Sandro right?" Aniya at nagulat ako doon

"H-how?" Pag tataka ko dito

"I knew it, if that's what you want. .. then i'll set you free let's end this sandro needs you right now" aniya saakin

"Are you sure?, it's not my intention to hurt you i swear alex i.. swear" saad ko

"I understand everything no need to worry, now that i am bidding my goodbyes to you, i can't help but think about how you have filled my life with so much happiness that can never be replaced." Aniya saakin i hug him for the last time

"T-thank you alexander.. thank you" i said while hugging him he caress my back

"I'm going back to korea nadin, i have something to do .. so maybe it's good for us to separate i always love you okay? I'm always here for you no matter what" sambit niya

"R-really then take good care of yourself okay?? Thank you for that!" Saad ko pabalik

"Let's be friends okay?" Aniya at tumawa i'm happy that hindi siya galit..

"Sure no problem!" Saad ko at tinapik ang balikat niya

"Go on.. go to sandro he needs you" saad niya.. kaya nag tungo ako sa banyo at nag quick bath

-

"Thank you for setting me free!" Saad ko dito pag katapos ko mag bihis

"Sure no problem.. go on!" Aniya saakin kaya bumaba na ako sinabihan ko narin si jelai na siya ng bahala kay alex muna.

I drove through the Marcos house but no one is in there, so i try to contact Matthew and thanked God! He answered and told me the location kaya dali-dali akong nag tungo sa Hospital na kung nasaan si sandro

"T-tita" mahiya hiya kong saad.. napatingin sila saakin, hindi ako ang nag bukas ng pinto kundi yung nurse

"Oh hija!" Bati ni tita saakin, kitang kita ko sa mga mata nila ang sakit they are waiting for sandro na malipat dito sa kwarto

"K-kamusta po si sandro??" Pag tatanong ko sakanila

"Ma tatransfer na siya dito maya maya lang" narinig kong si simon ang sumagot i caress tita liza's back

"T-tita i-i'm sorry" pag hingi ko ng tawad dito "Tito sorry" i said at nag umpisa ng tumulo ang mga luha ko tila ba'y pakiramdam ko'y kasalanan ko ang lahat

"Shhh, you don't have to be sorry.. walang may kasalanan he's drunk" sagot ni tito and he caress my back too

"Pag nagising si sandro paniguradong wala siyang sisihin.. kundi ang sarili lang niya" saad ni tita at umiiyak nadin siya

Umupo lang kami sa sofa ng room at biglang may kumatok .. pag open ni simon ay si sandro na i mean ililipat na siya dito, nakita ko ang Man of my dreams na walang kamalay malay.. it makes my heart aches more!

"Sandro anak" hagulgol ni Tita nang masilayan ang anak kaya agad itong kinomfort ni tito

"S-sandro.. i'm here na please wake up" pag aalala ko dito he's now transferred on his huge bed with Life support and many hose on him grabe ang impact ng aksidente niya but nothing change on his face may bandage siya sa bandang noo

"Son i know you can do it.. don't leave us okay" saad ni tito dito at hinalikan ang anak sa noo

"Pops and mom kagabi pa po kayo nandito you may go home and take some rest please" saad ni simon

"N-no i won't leave your kuya" pag pupumilit ni tita dito

"You know kuya don't want to see you both tired, so please for kuya's sake go home and come back after resting" aniya sa mga magulang

"O-oo nga po tita i'm here naman po i promised to take good care of your son i promise" pag pakalma ko sakanila

"Tama naman sila Liza, halika na't umuwi muna tayo.. pangako ko ay babalik tayo agad pag ka pahinga mo, natin" saad ni tito kaya wala ng nagawa si tita kundi halikan nalang sa kamay si sandro bago lumabas ng room

--

FOLLOW! VOTE! THANK YOU!!