"Bakla, mauna na ako ha" pag-paalam ko kay jelai gustong gusto ko na talaga bumalik sa hospital, i brought some clothes para hindi na ako uuwi-uwi"Sigurado kanaba? Kumain ka muna!" Pag-aya niya saakin
"H-ha eh.. hindi naman ako nagugutom" pag tanggi ko sakaniya dahil ang gusto ko lang ay makita na si sandro
"Hindi kita papayagang makaalis hanggang sa hindi ka kumakain dito!" Aniya kaya wala akong nagawa kundi sabayan siya..
Kumain nalang kami ng agahan para namana makaalis nadin ako after ...
"O ayan! Tapos kana pwede kana gumora hindi yung aalis ka walang kalaman laman ang tiyan mo" aniya saakin at inilagay ko muna ang pinag kainan namin sa Lababo as usual siya muli ang taya she insisted din naman so wala na akong kailangang ipilit pa
"Ingat ka dito ha!" Saad ko sakaniya uminom muna ako ng tubig bago tuluyang lumabas i also brush my teeth
"Ingat ka ha? Mag focus sa kalsada, huwag lutang ang isip mag da-drive ka!" Paalala niya at tuluyan na akong umalis.. i'm just excited to see him again i hope he's awake
-
"Ang aga mo naman.." rinig kong sambit ni simon saakin, nakita ko tulog pa si vinny at si sandro'y wala paring kamalay malay..
"K-kamusta?" Pag tatanong ko sakanila, bago ako makarating dito ay pinag drive-thru ko muna sila ng breakfast
"Hmmm. Okay lang naman, hindi parin talaga gumigising" aniya saakin at inanyayahan niya akong umupo doon sa upuang naka tabi sa kama ni sandro, umupo naman ako syempre
"Mahal, good morning.. nag balik na ako dito please gumising kana" pakikipag usap ko sakaniya i even fix his hair dahan dahan ..
"A-ahm, simon ayan yung breakfast niyo kainin niyo nalang kapag gising na si vinny" saad ko sakaniya at nag thank you nalang ito saakin.
I held sandro's hand yung walang dextrose.. ang hirap, ang hirap makitang nahihirapan ka
Gumising kana diyan oh hinahanap kana ng mga kailians mo, hinahanap kana ng mga fans mo! At mas lalong hinihintay ka naman ng family mo..."Oh, your here na pala.." rinig kong saad ni vinny at nginitian ko lamang siya
"Vinny. Here's the breakfast arianna brought some" aniya sa kapatid
"Eat well, ako munang bahala sa kuya ninyo" saad ko sakanila at tumango nalang sila saakin
Back to sandro, i held his hand and i kissed it gently my tears are starting dropping.. i-i can't hold it anymore
"Love wake-up please" pakikiusap ko sakaniya
Maya maya ay may kumatok kaya binuksan ito ni vinny and it's a nurse
may dalang syringe and medicines yung iniinject lang sa may dextrose ni sandro.."Excuse me ma'am" ani nung nurse saakin kaya naman tumabi muna ako sa isang gilid
"K-kelan po siya magigising??" Pag tatanong ko dito
"Depende po ma'am, hindi naman po siya na comatose but maybe later or tomorrow ay gigising na si Mr. Sandro" aniya habang busy sa pag inject ng gamot kay sandro
Biglang may pumasok muli and it was Tita Liza and Tito bong is holding some fruit basket
"Good morning mom and pop" bati ni simon at agad namang kinuha ang bitbit ni tito na fruit basket, inilapag niya iyon sa isang table
"Good morning mom and pops" bati din ni vinny at bumeso sa mga magulang
"Good morning sons!, o hey arianna ang aga mo ata.. good morning din sayo" bati ni tito saamin
"Good morning tito, and tita" saad ko at nakipag beso rin sakanila
"Good morning Hija,.. Nurse kamusta ang anak namin?" Pag tatanong ni tita sa Nurse na inaayos ang medicines ni sandro
"As of now Madame First Lady, your son is doing well" magalang niyang sagot "Good morning Mr. President" dagdag pa niya
"Good morning din sa isang masipag na kagaya mo" bati ni tito sakaniya at nag ngitian nalang ang mga ito at tuluyan ng lumabas ang Nurse it's a guy nga pala not a girl
"O Jesus, be better son.. please wake up mommy missed you so much even tho you're so masungit" saad ni mom at niyakap si sandro nang hindi natatamaan ang mga naka inject dito
"Son, we missed you a lot! They miss their congressman already so please wake up" saad ni tito .. kahit gaano sila ka busy ngayon ay hindi parin nila mapabayaan si sandro well good thing ay naiintindihan naman ng Media, at ng Publiko kahit papaano naman ay nagagawa parin nila ang Tungkulin para sa bansa at oo nga pala naka Sub si Matt kay sandro as a Congressman mahirap man dahil At the same time ay Governor parin siya pero para sakaniyang pinsan ay ayos lang...
Nag kwentuhan lang muna kami at wala paring nangyayari kay sandro i mean wala parin siyang kamalay malay mag gagabi nadin kailangan ng lumisan nila tito and tita kaya nag paalam na muna sila saakin ganoon narin sina Vinny at Simon kukuha lang daw muna sila ng onting damit at may aasikasuhin lang pero bukas na bukas ay babalik naman daw agad sila
I rest my head sa natitirang space sa side ni sandro habang hawak ang kamay niya dinalaw na ako ng antok kaya nakatulog na ako....
Nagising ako at nakaramdam na may gumalaw kaya dali dali kong dinilat ang aking mga mata at.. pag tingin ko medyo nagalaw na nga ang kamay ni sandro! Nabuhayan ako ng dugo noong makita ko iyon
"S-sands" saad ko dito at nakita kong dahan dahan niyang minulat ang kaniyang magagandang mata at halatang nasisilaw ito sa ilaw
Nilibot niya lamang ang paningin at binitawan ko muna ang kamay niya para maikilos niya ng mas maayos
"W-what are you feeling??" Pag tatanong ko dito kahit alam kong hindi naman ako sasagutin
"A-aah. ouch" he said and put his hand on his head so kinabahan ako doon
"Hey sands why??" Pag tatanong ko sakaniya at ininda niya ang sakit naiyon kaya naman ay dali-dali akong tumawag ng nurse mabuti't mabilis silang rumespunde nakarating sila dito at pinalayo muna ako ... ininjectionan nila sandro ng pampakalma i think? ..
"How is he??" Pag tatanong ko sa mga ito
"His now fine ma'am, kakadilat lang niya kaya parang nanibago pa ang mga mata niya .. kaya sumakit ang mga ulo neto" saad nila. At nakadilat parin si sandro ngunit kalmado naman na..
Lumabas na ang mga nurses nagpasalamat ako sakanila at lumapit na ako muli sakaniya ....
--
FOLLOW! VOTE! THANK YOU!!
YOU ARE READING
I'm his private girlfriend
Fanfiction!!! EDITING !!! Always going to fight over fear for the selfish pain because It was worth it everytime. If our love's insanity then, why are you my clarity? *Big credits to Georjie Lee for my story cover*