Ben Olmayınca

569 76 20
                                    

Efser elinde çocuk gibi boyadığı kendi beyaz içi gökkuşağı renkleriyle katlanmış çıkma teklifi not kağıdına bakınırken elleri cebinde volta atıyordu parkta. Çok erken gelmişti. Yaklaşık bir saat kadar. Muhtemelen ise...Hala gitar kursunda olmalıydı Armağan.

Efser tekele gidip kendine bir sigara bir de heyecandan bulanan midesini bastırmak üzere vişneli meyve suyu alırken biraz volta atıp her zaman ki ağacın altında duraksadı yaslanarak tembelce.

"Ben ona resmen aşığımmm!"diye şarkılar söyleyen Nil Karaibrahimgil yaşıyordu adeta içerisinde ve sussun istemezdi Efser.

Ah,kesinlikle istemezdi bunu !

Armağan geliyordu uzaktan.

Geliyordu ve Efser heyecandan sigarayı su dolu çamur birikintisine düşürmüş,vişne suyunu da bembeyaz pantolonuna devirmişti heyecanla.

Aptal aşık seni!

Geliyordu gelmesine de...

Armağan kahkahalar atıyor ve yanındaki kalabalık arkadaşına bir şeyler anlatıyordu sevinçle.

Kurban olsundu Efser'in mavileri yoluna. Ne de güzel anlatıyordu ve gülüyordu öyle arkadaşlarına. Hayran olunası ve yollarına tapılası bir konuşkanlık seçiyordu buradan Efser...

Konuşuyordu.

Konuşabiliyordu.

Armağan'ın sesini duymuyordu ama Efser görüyordu onun oynayan ağzını da kalabalıkta belli olan gülüş sesini de.

Kendini aptal hissediyordu Efser.

Kandırılmış bir aptal.

Kadehlerce AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin