Обійми мене, Так лагідно і не пускай...

17.👑

Angel white of labyrinth blue
Do you see me as I see you?
Soft darkened eyes
Haunted by dreamless sleep
Is it your ghost I see in the mirror?
Reach out to touch me
Dearest dream of mine
Open your eyes, say you're alright
The glass shatters at the softest touch
Is there a soul beyond the shards?

Warm tears sting my eyes
As all of these sweet memories
Flood back to me
Reminising now
The sun will set beyond
The cruel mountain range
I'll still be here
(It's dark now without your light)
Begging your heart to beat
(Sweet defiled angel, open your eyes)
My existance is not the same
(Believe in me)
Without you here...
(Believe that I love you)

You shut your eyes
And gave in to that light
A beauty frozen in eternal night
Just when I realized the
Error of my ways
You slipped between my fingertips
I was a fool, I was stuck in such bliss
Wish I could grant, you your first kiss
Sorrow only grows if I try to forget
You're an eternal part of me

Duyduğum güzel ses ve yüzümde hissettiğim güzel dokunuşlar ile yavaşça gözlerimi aralamıştım. Karşımda gördüğüm gözü yaşlı bedenle kalbime tekrar hüzün doğmuştu. Yakışıklı deltam benim için ağlıyordu.

Elimi zorda olsa kaldırmaya çalışıp
yanağına dokunmaya çalıştım, ama sadece çalıştım çünkü ona bile gücüm yoktu. Elim geri yatağa düşeceği sırada Taehyung yüzünde açan güzel gülümseme ile elimi yakalamıştı. Gülümseyerek yanağına elimi koyduğunda güzel gözlerine bakarken gülümsedim.

"Uyandın mı güzelim." dudaklarında ki gülümsemeyi bozmadan konuştuğunda yavaşça mırıldandım.

"Uyandım Taehyung." konuşmamla eğilip yanağıma yumuşacık bir öpücük kondurduğunda seslice kıkırdadım. Gerçekten bana bir şey olacak gibi korkarak öpüyordu yanağımı. Yavaşça parmaklarımı oynatarak yanağını okşamaya başladım.

"Bugün kendini nasıl hissediyorsun güzelim." yanağını avcuma yaslayıp konuşmasıyla kıkırdamamı durdurup dudaklarımda ki tebessümle konuşmaya başladım.

"İ-iyi hissediyorum Taehyung. Sorun yok bugün ben gerçekten iyiyim." gülümsesemde zorla konuşmuştum. Ama bugün kendimi gerçekten biraz iyi hissediyordum. Ağrım şuan fazla yoktu.

"Yalan söyleme bana jimin. Ben senin ruh eşin ve mühürlü deltanım. Hissediyorum ağrıların hala devam ediyor. Bana iyiyim demen olanı değiştirmiyor!" ani sinirlenmesiyle gözlerinden gözlerimi çektim. O sinirlenince fazla korkunç oluyordu ve kokusu daha da ağırlaşıyordu. Tamda şuanda olduğu gibi. Acı kokusu ortama yayılırken boğulacak gibi hissettim. Elimi elinden kurtarıp zorlansamda boynuma sardım.

"F-feromonunu kontrol et n-nefes... Nefes almaya gücüm yok." güçlükle derin nefes alıp vermeye başlamıştım. Gözleri anında beni anlamasıyla korkuya bulandığında, yataktan kalkıp hızlı adımlarla korkarak camları açmaya gitmişti. Bununla birlikte odaya sardunya, portakal kokusunu yaymaya başlamıştı.

"Özür dilerim jimin'im özür dilerim! Hakim olamadım feromonuma lütfen beni affet!" endişeli sesiyle konuşurken içime camdan gelen oksijeni çekmeye başladım. Elimi tutup hızlı hızlı okşamaya başlamasıyla hızlı nefes alış verişlerim yavaşlamıştı.

"S-sorun yok Taehyung." saniyeler sonra sakinleşmemle sakince konuşarak gözlerimi tekrar kapattım.

"Uyuyacakmısın?" masum sorusuyla başımı yavaş bir şekilde hayır anlamında sallamaya başladım. Fazla endişeliydi benim için ve endişesini anlıyordum.

"Uyumalımıyım veya kaç gündür uyuyorum?" gözlerimi güçlükle açıp mırıldandım. Oysa elimi kaldırıp elime bir kaç öpücük kondurmuştu.