gün, ermemiş sabaha.
nûruyla sarıldı karanlık
bir an aralıksız
korkma, seninleyim, bırakmam yalnız...
bilsen, ama hissetmesen de tutun
görünmez bir ağacın en yüksek dalında kurtuluşun
öteleri mesken edinmiş acılar ve korkuların
varsın kaybolsun kutsal emanet bu sularda
duydun, genişliyor evren,
ıslanıyor toprak, sönüyor ateş
vakit yaklaştıkça sığamıyor kabına gerçek
biliyorum duydu, şahidim ve bulutlar da şahit
aralıksız tutan O'dur ellerimden...
19.09.21