bad idea

Miniğim

Yazardan
Hyunjin ağlayarak morgdan ayrıldı ve arkadaşlarının yanına gitti. "O.." diyebildi sadece. Ağlamaktan fenalaşmış Jisung'u hemşireler sakinleştirdi. Olivia da gelmişti. Koşarak Hyunjin'e sarıldı. "O abim mi?" dedi küçük kız ağlarken. "Maalesef o.." diyebildi Hyunjin. Ardından çok geçmeden Felix'in anne ve babası geldi. Annesi çok da üzülmüşe benzemiyordu. Chan hızla yerinden kalktı ve onların yanına gitti. "Ne yüzle buradasınız siz?" "O bizim oğlumuz" dedi Felix'in babası. "ŞİMDİ OĞLUNUZ OLDUĞU AKLINIZA GELDİ? ÖLÜNCE Mİ?" Seungmin yerinden kalktı ve sevgilisini yanına aldı. "Sakin ol Chan" dedi fısıldayarak. Minho Felix'in babasıyla konuştu. Onlarda bulundukları yerden daha uzak bir yerde oturdular.
2 gün sonra
Hyunjin'den
Felix'i kaybedeli iki gün olmuştu ama iki gün bana iki yıl gibi geliyordu. Şimdiden çok özlemiştim onu. Evden çıkmak için kapıya ilerledim ve ceketimi giydim. İçinden bir not çıktı. "Olivia'yı yalnız bırakma hyung ona abilik yap lütfen" Bu Felix'in yazısıydı.Arabama bindim ve Felix'in evine ilerledim. Kapıyı çaldıktan biraz sonra Olivia kapıyı açtı. "Hoş geldin abi." dedi ve sarıldı hemen. "Hoş buldum canım." fazla oyalanmadan içeri geçtik. Biraz sohbet ettikten sonra Olivia derin bir nefes aldı. "Sana bir şey demem lazım abi." "Dinliyorum Via." "Ben bebeğimi doğurmak istiyorum." "Emin misin? Bu ciddi bir karar Via anlık bir şeyle pişman olmanı istemem." "Eminim abi benim hatam yüzümden çocuğuma kıyamam."Yerimden kalktım ve ona sarıldım. "Eminim çok iyi bir anne olacaksın." dedim ve saçlarını öptüm. "Abimin odasında bir kutu buldum. İçinde sizinle ilgili şeyler var. Bakmak ister misin?" dedi. "Tabii" dedim ve odaya çıktım. Komidinin altında bir kutu vardı. Kutuyu açtığımda içinde bir flash bellek vardı. Ve pek çok fotoğraf. Flashı aldım ve yatağın üzerindeki bilgisayara taktım. 2009'dan itibaren bütün anılarımız vardı içinde. Bu seneye kadar. Hatta beni hastanede uyurken çektiği anlar bile. Ben ağlarken Olivia odaya girdi. "Hyung benim canım elma çekti de almaya çıkıyorum." dedi çekinerek. "Ben alırım Via sen otur. İtiraz kabul etmiyorum." Yolda giderken telefonum çaldı. "Efendim kimle görüşüyorum." "Benim Jeongin." "İşim bitsin geri arayacağım." "Hyunjin dinle zor aramayı başardım. Sadece soru soracağım beni çıkartacak mısın?" derin bir nefes aldım. "Evet Jeongin bekle birkaç gün." Ardından telefonu kapattım ve markete yürümeye devam ettim. Elmaları alıp eve geri dönerken çocukları aradım. Felix'in evinde buluşalım dedim. Yarım saat geçtikten sonra hepimiz bir aradaydık. Aslına hepimiz sayılmazdık. Felix ve Changbin yoktu. Jeongin yoktu.. Nasıl bütün olabilirdik artık? Evde konuşurken konu tekrar Felix'e geldi. Konuyu kapatmalarını rica ettim. Ev resmen üstüme geliyordu. İzin isteyip evden ayrıldım ve karakola ilerledim. Arabama binip yola koyuldum. Çok sürmeden varmıştım.
Hyunjin: Merhaba. Ben şikayetimi geri çekmek istiyorum. Yang Jeongin.
Uzun işlemler ardından Jeongin iki gün sonra serbest kalacaktı. Onu ziyarete gitmeye karar vermiştim. Yolda kalbimde kelebekler uçuşuyordu. Kalbimin yarısı yaslı yarısı heyecanlıydı. Bu sefer heyecanlı tarafım ağır basıyordu. Cezaevinin önüne gelince arabadan indim ve içeri girdim. Yaklaşık on beş dakika sonra Jeongin karşıma geldi. Yüzünde hafif yaralar vardı kilo vermişti. Yüzündeki tebessüm yoktu.
Hyunjin: Jeongin ne oldu sana?
Jeongin: Nasılsın Hyunjin? Başın sağolsun,Felix...
Hyunjin: Sağ ol Jeongin. İki güne çıkıyorsun.
Jeongin: Gerçekten mi? Teşekkür ederim.
Hyunjin: Söyleyeceğin bir şey yoksa gidiyorum.
Jeongin: Var. Seni seviyorum Hyunjin. Ve eğer hâlâ istersen burada olacağım.
Tekrar kalbim hızlanmıştı. Kanım yanaklarıma toplanmıştı. Ellerim titriyordu. Bunu fark etmiş olacaktı ki ellerimi tuttu.
Jeongin: İstiyor musun?
Hyunjin: Evet Jeongin seni hâlâ çok seviyorum... Şimdi gitmem gerek. Az kaldı kavuşmamıza.
Oradan ayrılıp sahile gittim. Kumların üzerinde oturmuş gökyüzünü inceliyordum. Sanki yıldızlar Felix'in çilleri gibi sıralanmıştı. Felix gerçekten de yanımdaydı. "Felix beni affet miniğim ama ben onu seviyorum.." Biraz vakit geçirdikten sonra eve geri döndüm..
2 gün sonra
Jeongin'den
Bugün ayrılıyordum sonunda. Sevdiğime yeniden kavuşacaktım. Eşyalarımı toparladım ve cezaevinden çıktım. Dışarıda beni bekleyen Hyunjin vardı. Koşarak yanına gittim ve boynuna sarıldım. İkimiz de ağlıyorduk. "Geçti artık Jeongin birlikteyiz yeniden" dedi bana. Onu yanaklarından öptüm ve beraber arabaya bindik.

@hwang_hyunjin: Seni özledik Lix. Umarım orada mutlusundur miniğim...
********************************************
20.01.22
Yorumlarda ve Ryeji ficimde buluşabiliriz. Bu arada em sevdiğiniz bölüm hangisiydi? Fikirlerinizi merak ediyorum.
*duzenleme BITMEDI ASKLARIM YA