Dalgalan Karadeniz

⚓İkinci Perde⚓

Multimedya : Nazlı ve Ateş

Bölüm Şarkısı : Eda Baba - Beni Vur

⚓

42.Bölüm : İkinci Perde

" Seni seviyorum. Sana söyleyecek bundan daha sana ve bana ait sözüm yok. "

Yazardan..

Birkaç saatin sonunda şimdi Gürcistan'da, ıssız bir köy evinin salonundalardı Nazlı ve Ateş.

Ekibin geri kalanı yolda Nazlı ile vedalaşıp Trabzon'a geri dönmüştü.

Nazlı zaten kaçtığı için kırmızı listede aranırken bir de diğerlerinin biran da ortadan kaybolması 'Nazlı'yı aldık kaçtık, gelin bizi bulun!' demek olacaktı.
Bu sebeple hep beraber kaçamazlardı.

Ateş'te bir iki saate yeniden yola çıkacaktı.

Nazlı'nın yanında kalması için Gülümser Hanım'ın kız kardeşi, Emel Hanım gelmişti. Bu fikri onlara veren yine Gülümser'di. Yalnız Emel Hanım'ın yanında bir de küçük bir çocuk vardı.
Beş yaşlarında, sarışın tatlı bir oğlandı.
Emel Hanım'ın oğluydu. Eşi vefat edeli çok olmuştu. Normalde Antalya'da yaşasa da, Gülümser Hanım'ın bir telefonu ile Nazlı için kalkıp buraya gelmişti. Ama onun gelişi de gizli saklı olmak zorundaydı. Neticede mahkeme Nazlı için kırmızı alarm verecek ve her yerde didik didik aranacaktı. Üstelik sadece Nazlı değil, uzak yakın akraba ve çevresinde ki herkes sorgulanacak ve inceleme altına alınacaktı.

Şimdi ikili şöminenin karşısında sessiz sedasız oturuyorlardı.

İkisinden de ses çıkmıyordu. Konuşacak çok şey vardı belki ama onlar birbirlerini böyle de anlıyorlardı.

" Her şey çok daha kötü olacak.. " dedi Nazlı iç çekerek.

" Olsun. " dedi Ateş.

" Çok ayrı kalacağız. " dedi bu kez genç kadın titreyen sesi ile. Onlar her zorluğun üstesinden beraber gelmeye alışıktı. Ayrı ayrı yapamazlardı.

" Kavuşacağız. " dedi bu kez genç adam sakin bir sesle genç kadına daha sıkı sarılarak.

" Ateş.. Nasıl dayanacağız? Ne olur bir şey söyle. " dedi genç kadın neredeyse yalvararak.

Ateş usulca öptü sevdiği kadının alnını. Ellerini tuttu, kokladı derin derin ve naif öpücükler bıraktı avuç içlerine.

" Seni seviyorum. Sana söyleyecek bundan daha sana ve bana ait sözüm yok. " Dedi genç adam.

Nazlı'nın gözlerinden akan yaşları sildi baş parmakları ile.

" Bundan önce nasıl yaptıysak, yine öyle yapacağız sevgilim. Biz yine galip olacağız. "

Nazlı başını iki yana salladı. Dudak büktü tıpkı küçük bir çocuk gibi.

" Bundan önce.. Hep yanyanaydık. Şimdi sen yoksun. Şimdi Eylem yok, Su yok, Bahar yok, Fethi yok, diğerleri yok.. Yapayalnızız. " dedi Nazlı gözlerinden akan yaşlara engel olamayarak.