ျပာလြင္လြင္ေကာင္းကင္ေနာက္ခံတြင္ ေတာက္ပသည့္ေရႊဝါေရာင္သန္းေနသည့္ေနမင္းႀကီးကစိုးစံကာ အလင္းျဖန႔္က်က္ေနပုံကေလာကႀကီးကိုလွပတင့္တယ္ေနေစသည္။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေတြေျပာရတာေမာပါသည္။ တစ္ခြန္းတည္းေျပာရရင္ ဓာတ္ဖမ္းဖို႔ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းသည့္ေန႔တစ္ေန႔ဟုပင္ေျပာပါရေစေတာ့။
ထို႔ေၾကာင့္ပဲမ်ားခ်င္သည့္ လိပ္ျပာမဟုတ္ေသာဝက္ေပါက္တစ္ေကာင္မွာ ေနသာသည့္ေန႔တြင္ ဝရန္တာထြက္ကာေကာ္ဖီတစ္ခြက္ႏွင့္သာသာယာယာအနားယူခ်င္သည့္ယုန္တစ္ေကာင္အနားတြင္ တရစ္ဝဲဝဲလုပ္ေနသည္။
"က်န႔္ေကာ"
"အင္း"
လက္ထဲမွစာအုပ္ကိုအၾကည့္မလႊဲဘဲေရွာင္းက်န႔္ကအင္းလိုက္ေတာ့ ဝမ္ရီေပၚကမေက်မနပ္ျဖစ္ဟန္ျပသည္။
"က်န႔္ေကာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ ကၽြန္ေတာ္ကိုၾကည့္"
စာအုပ္ကိုင္ထားသည့္လက္ကိုဆြဲကိုင္ကာလွုပ္ရမ္းရင္းေျပာလာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ဆံတို႔အသာပင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အေပၚေအာက္နို႔စိမ္းေရာင္ကုတ္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီအပြဝမ္းဆက္ဝတ္ကာ အတြင္းမွအမည္းေရာင္ရွပ္တစ္ထည္ဝတ္ထားသည့္ဝမ္ရီေပၚမွာ ေနေရာင္စူးစူးေအာက္တြင္ေတာက္ေတာက္ပပျဖစ္ေနသည္။
"အဲ့ဒါဘာစတိုင္တုန္း"
စာၾကည့္မ်က္မွန္ေအာက္ကဝင့္ကာၾကည့္ရင္းေမးလာတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ေၾကာင့္ ဝမ္ရီေပၚအားတက္သြားသည္။
"မိုက္တယ္မလား၊ ကၽြန္ေတာ္အရင္ photo shooting တုန္းကသေဘာက်တဲ့အကၤ်ီေတြသိမ္းထားတာေလ"
ငါ့ေယာက္်ားကထူးထူးဆန္းဆန္းေတြသေဘာက်တတ္မွန္းငါမသိခဲ့ဘူး...
မ်က္မွန္ကိုလက္ႏွင့္ပင့္တင္ရင္း စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသးတဲ့မ်က္လုံးသြယ္သြယ္ေတြေၾကာင့္ရီေပၚတစ္ကိုယ္လုံးကိုလွည့္ျပလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္ေခ်ာတယ္မလား"
"အင္း ေခ်ာတယ္"
ဘာစိတ္ကူးေပါက္ၿပီး ဘာေတြဝတ္ထြက္လာသလဲမသိေပမယ့္ ျမန္ျမန္နားေအးဖို႔အေရးေရွာင္းက်န႔္အေရးသေဘာထားကာ လက္မကေလးကိုေထာင္ျပလိုက္သည္။ သို႔ေပမယ့္ ဒါကအ႐ူးဘုံေျမႇာက္သလိုျဖစ္သြားမွန္းေတာ့ေရွာင္းက်န႔္မသိခဲ့ပါ။
