"ေရွာင္းက်န႔္၊ ဒီေန႔ photo shooting ေလးတစ္ခုၿပီးမွ ရိုက္ကြင္းစမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ က်ဲ"
stylist အစ္မျပတဲ့အကၤ်ီကို မိတ္ကပ္အလိမ္းခံေနရင္းကမွ ေရွာင္းက်န႔္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟယ္၊ ဂ်င္းအျပာေဖ်ာ့ဝမ္းဆက္ေလးပဲ၊ က်န႔္က်န႔္နဲ႔အရမ္းလိုက္မွာ၊ ရီက်ဲတို႔ကေရြးတတ္တယ္ေနာ္"
"ကိုယ္ေရြးတတ္တာမဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ ကိုယ္တို႔မင္းသားကိုက ဘာဝတ္ဝတ္လိုက္ေနတာ"
မိတ္ကပ္ဆရာမႏွင့္ stylist တို႔ရဲ့ခ်ီးမြန္းမွုမ်ားၾကားမွာေရွာင္းက်န႔္ကမေနတတ္စြာ ရွက္ရွက္ႏွင့္ေရွ႕သြားခပ္ႀကီးႀကီးမ်ားေပၚေအာင္ရယ္ေမာေနမိသည္။
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆရာဝမ္တို႔မခြဲနိုင္မခြာရက္သဲသဲလွုပ္ေနတာေပါ့"
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ရဲ့အရွက္သည္းမွုက အနားသားလယ္ဗယ္ကိုေရာက္သြားၿပီထင္သည္။ နားရြက္ဖ်ားေလးေတြပါ ရဲရဲနီလို႔ရယ္...
"ကဲ ကဲ၊ ေတာ္ပါေတာ့၊ ကိုယ့္သူေဌးကိုယ္လည္းၾကည့္ၾကဦး၊ ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ့္အတိုင္းျဖစ္ေနၿပီ"
အဝတ္အစားလဲခန္းထဲဝင္လာေသာ ရိုက္ကြင္းတာဝန္ခံဝန္ထမ္းကေျပာလိုက္ေတာ့မွ မိတ္ကပ္ဆရာမေရာ stylist တို႔ကအသာထိန္းကာျပဳံးစိစိျဖစ္ေနၾကသည္။
"ေရွာင္းေကာ၊ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္"
"ဟင္"
တဆက္တည္းေျပာလာသည့္ ရိုက္ကြင္းတာဝန္ခံ၏စကားေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားသည္။
"ဘယ္သူလဲ၊ ရိုက္ကြင္းကိုဘယ္ဧည့္သည္လာမွာမို႔လို႔လဲ?"
"ခဏေနဝင္လာမွာေပါ့ ေရွာင္းေကာရယ္၊ လက္ေဆာင္ေတြပါပါလာမွာေနာ္"
သိခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ တရစက္ေမးေနေသာေရွာင္းက်န႔္ရဲ့အေမးကိုရိုက္ကြင္းတာဝန္ခံကထိုတစ္ခြန္းသာေျပာၿပီး ျပဳံးစိစိလုပ္သြားတာေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္ႏွင့္က်န္ခဲ့သည္။
ဘယ္ကဧည့္သည္ပါလိမ့္...
ေရွာင္းက်န႔္အေတြးတို႔မဆုံးေသးခင္ပင္ ကၽြီခနဲပြင့္သြားသည့္အခန္းတံခါးေၾကာင့္မ်က္လုံးတို႔ကတံခါးဆီေရာက္သြားသည္။
