Qur'on Birlashtirgan Qalblar ✍Fahriya_Yaqub

51

Xufton namoziga azon aytayotgan, Sakiyna esa Zaynabni uxlatoyotgan edi. Sakiynaning telefoni jiringladi, olib qaradi, yashirin raqam edi.
—Bu paytda kim bõlishi mumkin deya uxlab qolgan Zaynabni õrniga yotqizdi. Va telefoniga javob berdi.
Notanish ayolning ovozi edi.
—Alo dedi.
Sakiyna ham:
—Eshitaman kim bu dedi.
Ayol:
—Bu Sakiynami?! dedi.
Sakiyna:
—Ha men, õzingiz kimsiz raqamimni qayerdan oldingiz  deb javob berdi.
Ayol:
—Men Usmonning xotiniman dedi.
Sakiyna hayronlikdan nima qilishini bilmas, gapira olmasdi.
Ayol:
—Ikki yildan beri birga yashaymiz, bitta õĝlimiz ham bor. Vaqti kelganda aytomchi edik dedi.
Sakiyna õziga keldi va:
—Aytingchi agar haqiqatdan ham erimning xotini bõlsangiz, farzandingiz bõlsa ,unda nega erim har kuni õz vaqtida uyga kelardi. Bir yildan beri hech qachon uyga kech kelganini yoki kelmay qolganini kõrmadim. Õz vaqtida kelardilar. Ikki yil siz bilan yashagan bõlsa qanday qilib õz vaqtida kelardi. Aytingchi agar turmush qurgan bõlsangiz, nikohingizni kim õqigan, guvohlaringiz kim?! dedi.
Ayol indamay qoldi.
Sakiyna:
—Mayli xotini ekansiz ishondim ham deylik. Nega yashirin raqamdan qõnĝiroq qildingiz, eringizning boshiga nimalar tushganini bilasizmi?! Bir-bor bõlsa ham xabar olmadingiz.?! Qamaldilar buni ham bilmaysizmi?! Ismingizni ham aytmadingiz dedi. Haligi ayol saqovdek gapirmas edi.
***
Haligi ayol mum tishlagancha jimib qolgandi. Va gõshakni qõyib qõygandi. Sakiyna yana qõnĝiroq qilmoqchi bõldi, ammo iloji bõlmadi. Sakiynaning qalbi esa muzlab qolgan edi. Gõyo hech kim, hech narsa bu muzlikni eritolmaydigandek. Kõzlaridan õz-õzidan yoshlar tomchilardi. Miyyasi hech narsani qabul qilmas, õzini halovatsiz his qildi. Keyin yuziga tomgan kõz yoshlarini barmoqlari bilan artib, õziga keldi.
—Agar rost bõlganda Alloh taoloning õzi kõrsatib qõyar edi deb takrorlardi. Xufton namozi uchun tahorat olib, joynamozining yoniga kelgach, niyat qilib qõllarini kõtarib «Allohu akbar» dedi. Namozini tugatib, sajdaga bosh qõydi. Ortiq kõz yosh tõkmadi. Yolĝonlarga ishonmadi. Usmonga qilingan tuhmat ekanligini bilar, unga ishonar edi. Agar Sakiyna Usmonni zarracha sevmaganida, zarracha unga ishonmaganida bu tuhmatga ishongan bõlardi. Sakiyna qaynonasi va qiziga ovunib, ular bilan ovora edi. Tundagi voqeani hech kimga aytmadi. Qiyin vaziyatda mardonavor turib, Usmon va oilasiga dalda bõldi.