Chapter 31
"Please tell me this is not just one of my hallucinations, Nikov." tumingala ako at marahang ngumiti kay Nikov.
Nikov wrapped his arms around my waist and kissed me softly on the lips.
"This is real, wife." Nikov looked at me as if he were enchanted by my beauty.
Following the events on the cruise ship the next day, Roberto was discovered dead on his cell jail. The news was not discussed by Boss, Rigor, or my father. They were all silent about it. Ang sabi sa balita nagpakamatay daw ang matanda pero pakiramdam ko hindi basta suicide lang ang nangyari kay Roberto sa loob ng kulungan.
And so far, our marriage life has been peaceful and overwhelming in the days following our wedding. Hanggang ngayon ay naninibago pa rin ako at parang hindi makapaniwala.
"Papa..." they called earlier that they want to visit us.
"Kamusta po ang biyahe? Medyo malayo ang bago naming bahay." I said. We moved to another house. Mas maraming guards ngayon ang bahay kumpara sa dati at sa tingin ko ang ganitong bahay ay hindi na basta-basta mapapasok. Nikov put extra effort in making sure the house is safe and comfortable enough for me to stay.
Nikka is also pleased with our new home. And, unlike before, she now has friends she can truly rely on.
Minsan ay dito sila tumatambay na magbabarkada. Nikka is finally enjoying her school life.
"It's fine. You don't have to worry about that." tumango si papa. "The next week I'll be busy handling the Astof's family business."
Bahagya akong natigilan at hindi sigurado kung tama ba ang narinig. Napansin naman iyon ni papa kaya tumango sa akin na para bang naiintindihan niya ang naging reaction ko.
"I'll be handling Astof's family business. Even though I'm an illegitimate son, I'm still an Astof and the only one alive." he nodded. "I'll bring your mother with me so you don't have to worry about her and continue to live your life to the fullest."
Napatingin ako kay mama ng hinawakan nito ang kamay ko. "Your father and I...we want you to be happy, Nevaeh. Bibisita pa rin kami sa iyo kaya hindi mo kailangan mag-alala, anak."
"Thank you, mama."
Marahan na tumango at ngumiti si mama saka yumakap sa braso ni papa.
I think they are okay now.
"Asan nga pala ang asawa mo?" ilang sandali pa ay tanong ni mama.
"Ah, nasa ISPS si Nikov, mama. Mamaya-maya lang ay uuwi na rin po siya." sagot ko.
"Kung ganoon ay ikaw lang ang mag-isa rito?" she asked.
"Opo pero may mga maids at guards naman po rito kaya wala po kayong dapat ipag-alala." I gave her a nod.
"Nevaeh is right, hun. Para saan pa at ang asawa niya ang may-ari ng isa sa sikat at pinagkakatiwalaan na International Security and Protection Services sa loob at labas ng bansa. I'm sure her husband is taking good care of her." tumatangong sabi ni papa na tila ba buo ang kompyansa nito na maproproteksyon ako ng asawa ko.
Well...that's what Nikov is doing ever since we've met.
Bumaling si mama kay papa at saka tumango.
Hindi rin sila nagtagal at nagpaalam na aalis. Saktong kakaalis lang nila papa ng umuwi naman si Nikov.
Bahagya pa kaming nagkagulatan sa pintuan.
"Nikov," I smiled at him.
Agad naman niya akong niyakap at pagkatapos ay hinalikan.
"Bakit andito ka sa labas?" he asked.
"Ah, hinatid ko hanggang labas sila papa. Bumisita sila rito, hindi ba at nasabi ko iyon sa iyo kanina bago ka umalis?" sagot ko.
Tumango naman siya." I'm sorry hindi ko sila naabutan."
"It's okay."
Ipinulupot nito ang braso sa baywang ko at iginiya na ako papasok sa bahay
"Have you eaten dinner?" he asked.
"Hindi pa. Hinihintay kita." I answered.
Tumango naman siya pero hindi sumagot.
"Si Nikka pala ay sa bahay daw ng kaibigan niya magdidinner kaya tayong dalawa lang ang kakain dito sa bahay ng dinner." I told.
"Talagang sinusulit-sulit niya ang pagkakaroon ng mga kaibigan. Looks like she's really enjoying." aniya.
Lumalabas nanaman ang pagiging overprotective ni Nikov sa kapatid niya na hindi naman maiiwasan lalo na sa nangyari sa nakaraan.
"Hayaan mo na. Ngayon palang naeenjoy ni Nikka ang pagiging teenager." pagtatanggol ko sa bata.
Sumimangot siya pero hindi na nagsalita pa.
Nilingon ko siya ng huminto siya sa paglalakad.
Sumilay ang ngisi sa labi niya. "Then I guess we also own this night for four."
I groan.
"No. Andiyaan ang mga maids." I said.
Ngumuso siya. "Come on," hinawakan niya ang kamay ko at dinala iyon sa dibdib niya. "Pagbigyan mo na ang asawa mong naglalambing." hirit niya.
"Ewan ko sa iyo. Kumain na nga muna tayo, nagugutom na ako." tumatawang sabi ko at saka nauna na magtungo sa dining area.
"Oh come on, Nevaeh!" narinig kong mahinang reklamo niya pero hindi ko na lang iyon pinansin.
Nikov rented the whole hotel just for our second time honeymoon. Talagang wala akong takas sa kaniya.
Our hotel suite is all mess. Nagkalat sa sahig ang mga damit namin.
Nikov moves his way inside of me. We did it in the shower, on the table and now on the bed.
He never gets tired. Inside of me, he grew bigger and bigger. I'm going crazy. I didn't even had a chance to ask kung soundproof ba ang suite namin because as soon as we got inside he pounds at me like a wild animal!
"Ahh...ahh d-do you like this, wife? Do you want me to fuck you hard." he whispered. I want to stop but his raspy voice is turning me on big time.
Tagaktak na ang pawis niya sa noo pero nakadagdag lang iyon lalo sa kagwapuhan niya. Ang namumungay niyang mga mata at ang paminsan-minsan ng pagigting ng panga niya ang siyang tila nagpapawala sa huwisyo ko.
"Ohh!" malakas akong napaungol ng sagarin niya ako.
"Sorry," he smirked at me. " Hindi ka kasi sumagot."
"I-I like it..." I answered deliriously. Habang patagal ng patagal ay mas lalong sumasarap.
His thick and long shaft inside of me makes me feel like I'm floating on cloud nine. Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko sa bawat pag-ulos niya.
"We're not leaving this hotel until I'm certain I've impregnated you."
Tiningala ko siya at napangiti na lamang ako at pakiramdam ko ay kakapusin na ako ng hininga.
"I love you." and then we both came.
BINABASA MO ANG
Taste of Hell
RomanceMajestic Five (3) Nevaeh Astof been through hell since she was born in the world. Malupit at puno ng paghihirap ang mundong kinagisnan niya. She was tortured to death, she almost died. And hope? she lost that years ago, pero ng mabigyan ng pagkakata...