Tanıtım 1
Babamın vefatından sonra bana bıraktığı mektupla sokağın başında duruyordum.
Bostan Sokak.
Girişinde sonunu gördüğüm, hayatımın 26 senesini bırakacağım sokaktı.
O gün sokakta tek kişi olmama rağmen sokağın sonunda beni izleyen adam, hay...
Merhaba! Nasılsınız? Uzun bir aradan sonra yine birlikteyiz :)
Bölümlerin sırası düzeldi!
İlk 10 bölüm kitaptaki ütopyayı kafanızda oturtmak içindi. Şimdiki bölümlerde havada bir koku var...
Multimedya : Yavuz&Bade çiftimiz...
Sınır : 25 oy 10 yorum.
İyi okumalar!
Kıyafetlerimi giyinmiş, yatağımı toplamış ve kahvaltımı yapmıştım. Saat yediye yaklaşırken salona kısaca göz attım. Sabah alarmı kurmadığımdan geç uyanmış, salonu toplamaya vaktim kalmamıştı. İki gün raporlu olduğumdan bu gece nöbete kalacaktım. O yorgunluğun üstüne buraları toparlamak şimdiden uykumu getirmişti.
Vestiyerdeki çantamı alarak evden çıktım. Aralık ayının ortasında olduğumuzdan hava oldukça soğuktu. Üstüme giydiğim kabanım olmasına rağmen üşüyordum. Durağa geldiğimde bekleyen otobüse bindim. Hastane ile evim arasındaki yol çok uzundu. Yaklaşık bir saat süreceğinden kafamı cama yaslayıp yarım kalan uykuma devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bade'nin kıyafeti.)
İneceğim durağın adı söylenince toparlandım. Önümdeki kırmızı butona basıp bekledim. Hastanenin önünden geçerken arabasını park eden Yavuz'u gördüm. Arabasıyla meşgul olduğundan beni fark etmemişti. Onu oyalamamak adına hastaneye girdim.
"Bade!" diye adımın seslenmesiyle etrafa bakındım. Nazlı danışman masasında ayağa kalkmış bana el sallıyordu. Yanına gidip sarıldım. Oldukça mutlu görünüyordu. Hem de sabahın bu saatinde!
"Günaydın Nazlı." dedim.
"Günaydın! Bugün çok neşeliyim!" derken gözlerindeki ışıltıyı fark edebiliyordum.
"Her günün böyle geçsin... İşler yolunda değil mi?"
"Evet yolunda. Evi toparladık yeni eşyalar aldık. Her şey çok güzel gidiyor! Teşekkür ederim tekrardan!"
"Ne demek. Elimden geleni yaptım sadece. Yardımcı olabileceğim başka bir şey varsa söyle lütfen." dedim.
"Çok şükür hiçbir eksiğimiz yok. Ama sana bir şey söylemem lazım." dedi. Neredeyse fısıldayarak konuştuğundan onu duymak adına yakınlaştım.
"Dinliyorum..." dedim onun gibi fısıldayarak.
"Dün Yavuz Bey senin iletişim bilgilerini ve evinin adresini almış. Bizim Mehtap söyledi."
"Haberim var, Nazlı. Teşekkür ederim." dedim gülerek.
"Anladım." dedi son harfi uzatarak. "Özel konulara girmek haddim değil merak etme. Görüşürüz!" dedi ve danışmadaki yerini aldı.
