"Herkesin kalbi, içinde çiçekler dolu cıvıl cıvıl bir bahçeydi sanki. İçinde herkese yetecek kadar sevgi bulunduran, bin bir çeşit güzel kokuyla sarılmış ve içine giren herkese neşeyi bulaştıran... Bense bazen kendi kalbimi bir çöplük gibi hissediyordum. Kokuşmuş, kirlenmiş ve içine girmek istemeyeceğiniz türden. İnsanların karşılaştıkları vakit kaçarak uzaklaştıkları. Çünkü içinde bir çöpü yaşatıyordum. O, olduğu gibi hayatıma girdiği o günden beri önce etrafımdaki; sonra içimdeki güzellikleri tek tek kirletip, karanlığa ve pasa bulamıştı. Hayatımdaki en büyük hayal kırıklığını sorsalar, şüphesiz onu gösterirdim. O... Sadece nefes alarak bile hayatımda ne büyük bir yıkıma sebep olmuştu öyle."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALANCI
Подростковая литератураBir varmış, bir yokmuş... Bir ayçiçeği tarlası varmış. Tam tepesinde tüm ihtişamıyla Ay, gökyüzüne birer çiçek gibi serpiştirilmiş pasparlak yıldızlar ve sabah olduğunda ufkundan doğup tüm ışığıyla ayçiçeği tarlasını besleyen Güneş. Tarlanın ortasın...
