Bekliyorum. Birisi görecek. Hesabını soracak. Acaba neyim var diye düşündüklerinde onların yüzüne beni nasıl yalnız bıraktıklarını vuracak. Kendimi kitlediğim lavabonun kapısını iyi miyim diye bakmak için tıklayacak. Neler yapabildiğimi görecek, beni anlamayan ve yargılayan herkese aslında nasıl birisi olduğumu haykıracak. Ama o birisi asla gelmeyecek. Sen yine yalnız kalacaksın, yine kitleyeceksin kendini oraya, için için ağlayacaksın, anlaşılmayacaksın, çırpındıkça çırpınacaksın. O kişi gelmeyecek, kimse senin nasıl acı çektiğini görmeyecek. Bir gece yarısı, ansızın öleceksin. Kimse daha neyin olduğunu bile anlayamayacak.
Sessiz bir ölüm içinde yüzlerce gömülü çığlık barındırır.
Sahiden, sesimi hiç mi biriniz duymadınız?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALANCI
Novela JuvenilBir varmış, bir yokmuş... Bir ayçiçeği tarlası varmış. Tam tepesinde tüm ihtişamıyla Ay, gökyüzüne birer çiçek gibi serpiştirilmiş pasparlak yıldızlar ve sabah olduğunda ufkundan doğup tüm ışığıyla ayçiçeği tarlasını besleyen Güneş. Tarlanın ortasın...
