1.Bölüm🕊

73 9 0
                                    

Keyifli okumalar dostlarım🌺

Emre aydın: Soğuk odalar
Toygar ışıklı: Sen yanımdayken

-Anne. Hadi kalk gidelim buradan . Çok soğuk burası üşürsün sen. Ellerin ayakların buz gibi olmuştur kesin hadi kalk anne kalk. Neden kalkmıyorsun üstüne toprak attılar diye mi? Anne nolur kalk ! Yalnız bırakma beni sensiz bir dünyada.

Anne bu dünya dar gelir bana . Günlerim, saatlerim geçmez. Nasıl girerim ben o eve sensiz lütfen annecim nolursun kalk!

Ben sararım yaralarını, öperim hepsini tek tek . Yeter ki sen kalk anne . Beni yalnız,sensiz bırakma.

"Duru hadi kalk artık güzelim. Ne olur yapma dayanamıyorum bak .Onu da üzme artık annen yok Duru .Kabullenmek zorundasın. Artık yok ."

-Git başımdan . Ölmedi o . Annem beni yalnız bırakmaz Ege. Sen bilmiyor musun annemle benim sevgimi ? Şimdi onu burada ,yalnız başına, bu soğukla nasıl bırakıp gideyim ben Ege? Nasıl yaşayacağım ben şimdi?

"Duru lütfen güzelim hadi kalk yapma böyle. Anneni daha çok üzersin. Ne derdi Müjgan teyze hep dirayetli ol ,vazgeçme derdi Duru. Hayat devam edebiliyor keşke elimden bisey gelseydi . Çok üzgünüm ..."

-Annemm. Ahım olsun ,sana sözüm olsun intikamımı, intikamını alacağım. Benim ruhum seninle annemm . Seni çok seviyorum. Her şeyim,her tanem ...

Annemin toprağı ayrı bir güzel kokuyordu. Gökyüzüne baktım aydınlıktı. Mezar taşını,toprağını öpüp ayağa kalktım. Arkamı döndükten sonra çevreme baktım ama kimse kalmamıştı zaten . Ağacın altında bir gölgeye çarptı gözüm. Biraz daha yaklaşmaya başladığımda arkamdan Ege'nin sesini duydum .

"Duru nereye gidiyorsun?"

-Geliyorum hemen bekle burada.

Biraz daha ilerledikten sonra onu gördüm. Arkasını dönüp gidecekken;

-Dur! Yaptıklarınla yüzleşmeden öylece arkanı dönüp gidecek misin ?

" Ben bir şey yapmadım . Olanlar tamamen şanssızlık. Istemezdim böyle olmasını ama o kurşun annene isabet etti . Benim hatam değildi. "

Biraz daha ona doğru ilerleyip tam önünde durduktan sonra;

-Tüm bu olanlar şanssızlıktı öyle mi ? Her şey senin yüzünden oldu. Ahım olsun, toprağın altında yatan annemin üzerine sözüm olsun ki intikamını alacağım buna kim sebep olduysa . Bizzat sen isen annemin kalbine giren kurşun senin alnına isabet edecek .

Evden eşyalarını al ve defolup git hayatımdan. Artık dövüp durduğun, küfürler saydırdığın kızın ve eşin yok . Hangi cehennemde olursan ol iki elim yakanda olacak bundan sonra. Sakın ola o eve bi adım dahi atma. Sakın!

"Ben bir şey yapmadım diyorum neden anlamıyorsun? Orası benim de evim karışamazsın. "

-Annem ölene kadar öyleydi evet ama vasiyetini gördükten sonra kıyafetlerine kadar yakmadığıma şükret. Keşke o toprağın altında sen olsaydın. Şimdi git ama unutma ki herşey asıl şimdi başlıyor. Annemin mezarına da yaklaşma.

Konuşmasına fırsat vermeden arkamı dönüp Ege'ye doğru yürüdüm. Yere düşen siyah salımı da alıp mezarlık çıkışına doğru ilerledim. Şimdi o eve giremezdim . Her yer annemle doluyken ben onsuz şimdi giremezdim . Biraz sakinleşmeye ihtiyacım vardı. Birkaç gün uzak kalsam burdan kendimi toplayabilirdim .Güçlü olmam lazımdı çünkü alınacak bir intikamım vardı.

VİOLET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin