#maran marangöz: Aşık oldum ben sana#şanışer: ben kimim
Ballarım merhaba. Nasılsınız? Umarım ki iyisinizdir, iyi olmayanlar da umarım bi an önce iyi olurlar . Bölüm süresi biraz uzadı. Adapte olamadım, çok değişikti geçen günlerim . Fakat bu sürede her gün birkaç kelime de olsa yazmaya çalıştım. Sizi çok seviyorum. İsterseniz bir önceki bölümün sonunu okuyarak bu bölüme geçebilirsiniz hatırlama amaçlı. Geçen bölüm ve bu bölüme oy vermeyi unutmayınız lütfen. Kocaman sarıldım , öptüm. ♥️
- Gelirsen toprağıma yağmurlar yağacak.
Ruhumun derinlerine işlenen bir etkin var üzerimde . Öyle ki bir dokunuşunla bile beni kendimden alıkoyan bir dokunuş. Ruhuma sordum" seviyor musun?" diye. Bana cevap olarak ; "ruhum ruhuna karışıp ,teslim olacak kadar çok seviyorum. " dedi.
Birleşen dudaklarımızdan sonra gözlerimi kapatmış kendimi ona bırakmıştım. Yanımızdaki denizin soğuk dalgası bile söndüremezdi kavuşan dudaklarımızdaki yangının ateşini.
Alt dudağımı usulca öptükten sonra geri çekildi. Alınlarımız birbirine yaslı halde hızlanan nefeslerimizin sakinleşmesini bekledik ama nafileydi çünkü en ufak bir temasta bile hızla atarken şimdi bu yakınlıkta biraz zor olacak gibiydi .
Dudaklarımı biribirine bastırarak gülümsedim . Hiçbir şey diyemedim ,sadece sustum. Çenemden tutarak gözlerini gözlerimle birleştirildiğinde dudağının kenarında küçük bir tebessüm gördüm.
"Seni anlatamayacağım kadar çok seviyorum . Sana olan sevgimin sınırı da yok , tercümesi de ."
- Ben de seni çok ama çok seviyorum .
Kollarımı boynuna sardığımda elleri belimi bulmuş beni sıkı sıkı sarmıştı. Sözler bazen gerçekten kifayetsiz kalıyordu .
Bulunduğumuz yerde biraz daha vakit geçirdikten sonra oradan ayrıldık . Şimdi sessiz sakin yolu izliyordum . Mutluluk çok güzeldi . Önceden olsa evliliğin 'e' sini bile geçirmezdim aklımdan. Daha doğrusu karşıma doğru insan çıkacağını da düşünmemiştim hiç.