6.Bölüm🦋

26 7 3
                                    

🌱Soner Avcu: Kayıp Şehir

"Beni geçmişime bırakıp yine kaçma . Bu hayat belki de bir oyun ."

Çığlıklar eşliğinde herkes korkuyla kafasını yere eğmişti . Bu adamlarda kimdi böyle? Alperen önüme geçip kendini bana siper etmişti . Arkasından korkuyla bakıyordum yaşanılanlara .

"Bize verilen sözden kimse dönemez demişti o size Alperen ağa. Eğer ki dönülecekse bir bedel ödenir . Bu da böyle biline . Bizim size düğün hediyemiz de budur . "

Etrafımıza daha çok adamlar toplanınca herkes birbirine silah çekmişti. Alperen de dahil .

"Alperen ağa söyle adamlarına indirsinler silahlarını, yoksa daha fazla kan çıkacak haberin ola ."

Alperen elimi sıkıca tutmaya başlamıştı. Zorlukla da olsa konuşmaya çalıştı:

" İki taraf da indirsin silahlarını Baran ağa . Yoksa dökülecek kan tek taraflı olmaz . Ne istiyorsun?"

"Sen benim kardeşimle evlenecektin. Babanın söylemediği gayet bellidir amma ben diyeyim sana . Siz küçükken beşik kerpmesi oldunuz . O söz sen küçükken verildi . Şimdi nasıl vazgeçersin?"

"Gerizekalı mısın lan sen ? Kendin diyosun haberin yokmuş , küçükken olmuş diye . Atladığın bir şey var Baran ağa . O sözü ben vermedim ,siz kendiniz birbirinize söz vermişsiniz . Burada , şimdi ve evleneceğim tek kadın yanımdadır . Sen de bunu böyle bilesin . Son sözüm budur . Şimdi defol git burdan ."

"Bu iş burada bitmeyecek Alperen Ağa."

Dedikten sonra adamlarını da alıp salondan çıktılar. Çıkmaları saniye sürmeden Alperen kollarıma yığıldı . Vurulmuştu...

- Alperen... Alperen beni duyuyor musun ,bir şey söyle bana lütfen?

" İyi... iyiyim . Sana bir şey olmadı değil mi, sen iyi misin?"

- Ya bırak beni şimdi, neden böyle bir şey yaptın, hemen ambulansı arayın biriniz .

"Tersi düşünülemezdi bence . "

Babası uzaktan izliyor ,annesi de söylene söylene ağlıyordu . Annesinin başındaki yazmayı alıp yarasının üzerine baskı uyguladım.

- Uyanık kal , merak etme gelecek birazdan ambulans .

"Gerçekten bu kadar çok mu üzüldün doktor , bilseydim önceden vurulurdum. "

- Alperen sen aklını mı kaçırdın , doğal olarak tabi ki endişelendim. Benim yüzümden bu haldesin, çok üzgünüm. Rica ediyorum saçma saçma konuşmaya devam edip yorma kendini .

"Ta...tamam doktor . Kızma, Sen ne dersen o ."

Ambulansın siren sesini duyduğumda kalbim ferahladı. Neyse ki en azından birini daha kaybetmeyecektim. Ambulans teknikerleri sedyeyle salona gelip yavaşça sedyeye taşıdılar .

Hızlı bir şekilde ambulansa doğru götürüp, ben de arka tarafa yanına geçtim. Sağlık memuru damar yolunu açıp, bir yandan da yarasının üzerine tampon yapıyordu .

VİOLET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin