Alaca

10.Bölüm

❄️Oy vermeyi unutmazsanız sevinirim.Satır arası yorumlarınızı bekliyorum.Keyifli okumalar (:

Hazırlamış olduğum valizimi son bir kez kontrol ettikten sonra hazır olduğunu düşünerek fermuarını kapattım.Odanın içerisinde bulunan boydan aynadan kendime baktıktan sonra valizimi alarak odadan çıktım.Sabah uçağıyla Batum'a gidecektik.Oradan Giray'ın babası bizi alacaktı ve Artvin'e gidecektik araçla.Odadan çıkmamla Giray'ı salonda hazır bir şekilde sigara içerken gördüm.Kapı sesini duymasıyla bakışlarını bana çevirip "Hazır mısın?" Dedi.

Başımı onaylar anlamda sallayarak "Evet hazırım."

Sigarasını küllükte söndürdükten sonra hızla ayağa kalkıp "Tamam o zaman.Hadi çıkalım."

Valizlerimizi bagaja yerleştirdikten sonra araca bindik.Söylediğine göre yeni havalimanı şehir içerisine biraz uzak olması sebebiyle gitmemiz bir saati bulurmuş.Bunun rahatlığıyla gözlerimi kapatarak kendimi içten içe sakinleştirmeye çalıştım.Gergindim hem de çok...Normalde ailelerle tanışma aşamasında her kız fazlasıyla heyecanlanırdı ancak benim ki biraz farklıydı.Anlaşmalı bir evlilik olması ve ailesine söyleyeceğimiz yalanlar şimdiden canımı sıkmıştı.

Evet bunu ben kabul etmiştim ancak daha gitmeden bu kadar zorlanacağımı tahmin edememiştim.Fakat bildiğim tek şey vardı ki Giray'ı kesinlikle zor durumda bırakmayacaktım.Beni sevmeleri için elimden gelen her şeyi yapacaktım.Derin bir nefes vermemle Giray "Sakinleş biraz...Ailem sıcakkanlıdır ve eminim ki seni de sevecekler."

Gözlerimi açıp başımı ona çevirdim.Bakışları yoldaydı ancak benden bir cevap beklediğini biliyordum.

"Umarım dediğin gibi olur..."

Havalimanına giriş yapmamızla aracı otoparka park ederek , kontuarların olduğu yere doğru yürümeye başladık.Hızla tüm işlemleri halledip uçağa bindiğimizde koltuğa oturup kemerimi taktım.Giray'da tam yanıma oturduğunda cam kenarında olmam nedeniyle uçak henüz kalkmamasına rağmen dışarıyı izlemeye başladım.Koltuk aralarının fazlasıyla dar olduğundan dolayı ve Giray'ında uzun boyu sebebiyle birbirimize fazlasıyla yakındık.Bacağıma değen diz kapağını hissetmemle kısa bir süre hareketsiz kaldım.Ardından bacağımı yavaşça kendime çektiğimde yandan ona baktım ancak farkında bile olmadığını görünce rahat bir nefes alıp tekrar dışarıyı izlemeye başladım.

İlk kez uçak yolculuğu yapmayacaktım.İstanbul'da ki cezaevine nakilim esnasında iki sivil polis eşliğinde uçakla getirilmiştim.O zaman güvenlik nedeniyle orta koltukta oturtulmam sebebiyle kuş bakışı görme fırsatı bulamamıştım İstanbul'u.

Kısa süre içerisinde uçağın kalkmasıyla o görmeyi çok istediğim manzarayı heyecanla izlemeye başladım.Başımı Giray'a çevirdiğimde uyuduğunu gördüm.Yüzümde ki tebessüm ile tekrar camdan dışarıya bakmaya başladım...Yaklaşık 1.30 saatin sonunda uçak inmişti.Valizlerimizi aldıktan sonra çıkış kapısından geçerek açık otopark alanına yürüdüğümüzde Giray'ın gülümsemesiyle başımı baktığı yöne çevirdim.Altmışlı yaşlarda uzun boylu olan kır saçlı hafif göbekli babasını görmemle bende hafifçe tebessüm ettim.Yanına gittiğimizde Giray babasına sarıldı ardından beni kendine çekerek "Alaca, babam ...gerçi zaten telefonda tanıştınız."

Bana sıcak bir şekilde gülümsemesiyle elini uzattı ve "Hoş geldin güzel kızım..."

Uzattığı elini öptükten sonra "Hoş buldum teşekkür ederim efendim."