Glass And Spotlight

Chapter 6

Chapter 6

LEROY WAS LOOKING at the woman in front of her. He considered her a fox that could devour him any minute. Ang akala niya ay mahihiya ito dahil sa nangyari sa kanila nakaraan sa mall pero para bang nagka-amnesia ang dalaga at hindi na makaalala. Napakapormal nito habang nakaupo ito sa harap niya.

Yesterday, he received a call from Albert, the director of SA Agency that this little vixen will accept her offer. Iyon naman talaga ang inaasahan niya. 

Suzette was already dancing in his tune and later she will find herself drowning in his plans.

Napangiti siya ng palihim. Malapit na, baby. 

Napabalik siya sa kasalukuyan ng tumikhim ang dalaga. Nakaupo ito ngayon sa harap niya at nakataas ang kilay na nakatingin sa kanya.

“Now, where is the contract, Mister Bautista?”

He looked at her amusingly. 

Inabot niya ang kontrata sa dalaga at hinintay ang reaksyon nito. 

Binabasa ng dalaga ang kontrata kaya nagkaroon siya ng pagkakataon na matitigan ito.

She is really a beauty. Higit na maganda ang babae sa malapitan. Noong wedding reception ni Ricardo ay hindi niya masyadong napagmasdan ito dahil baka alaskahin siya ng mga kaibigan. But on the second thought, hindi namang masamang biruin siya ng mga kaibigan kung ito naman ang binibiro sa kanya.

Ang kagandahan ng babae ay hindi nakakasawa. Mahaba ang straight nitong buhok, matangos na ilong, at mapungay na mata. Napakagat siya sa labi ng mapagmasdan ang manipis at mapulang labi ni Suzette.

Shit! He feel horny all of a sudden.

“Sir?” 

Pagkuha ng dalaga sa pansin niya. Napakunot ang noo niya sa itinawag nito sa kanya. “What did you call me?”

Mukha itong na-weirdohan sa kanya. “Ahm, Sir?”

Really? That turns him on. Shit!

Tumikhim siya para itago ang pagkamangha sa dalaga. “Napirmahan mo na?”

“Yes, Sir.” She said and handed me the papers.

Inabot niya ang papeles na hawak. “Why do you keep calling me Sir? As far as I know, Mister Bautista ang tawag mo sa akin kani-kanina lang.”

She shrugged. “I signed a contract and you are my boss now.”

He felt giddily. Damn!

“Oh…” He needed to be serious now or he will loose his facade. “My parents’ anniversary will be next week. These are the songs you needed to sing. And Miss Cano, I’m warning you, I don’t take mistakes very well. So, do your best.”

She nodded without looking at me. Nakatingin lang ito sa ibinigay kong listahan ng mga kakantahin nito para sa event. “I have a question, Sir.”

“Fire away.” He said.

“Do I need to record myself and send it to you? I saw a song that is self-composed.” She asked.

Smart. Mukhang matalino ang dalaga at alam talaga nito ang ginagawa.

“No, I will contact you one of these days and we’ll do a rehearsal.” Leroy gave his calling card that contains his personal number. 

Suzette accepted it.

“Miss Cano, how old are you?” He asked. 

“22, Sir.” 

Hmmm. 22. A good age right? Napailing-iling siya sa nabubuong ideya sa utak niya. 

No, Leroy. Don’t go there or your ass will be in hell’s fiery pit.

“Okay, you may go.” He dismissed her like there’s nothing happened at the mall where he shouted at her and them arguing about groceries.

Hindi niya na ito tiningnan ng lumabas ito ng opisina niya. Pero pagkalabas nito ay agad siyang tumayo at hindi sinasadyang napatingin siya sa inupuan nito.

And right there, he saw blood stain.

Shit! Did he saw it right?

PASAKAY na sana si Suzette sa elevator ng LB Glassware ng may humawak sa braso niya.

Si Leroy.

Nagtatanong ang mga mata niyang tiningnan ito. Sumikdo ang puso niya sa sobrang lapit ng binata sa kanya. Damn! He smells really good!

He looked at her shyly. My God! Is he blushing?

“Ahm, y-you have a stain in your pants.” Nahihiya nitong saad.

Doon lamang siya natauhan at nataranta. Double Shit! Nakaputi pa naman siyang pants at hindi kahabaang blouse.

Hindi niya malaman ang gagawin. Lalayo na sana siya sa lalaki ng may lumabas sa harap nilang elevator. Nagulat ang mga ito pero agad silang nagsiyukudan ng makita ang boss nila sa likod niya.

Mas lalong nagpanic ang buo niyang katawan. Pero agad ding napalitan yun ng panginginig ng bumulong si Leroy sa likod niya.

“Go inside the elevator. I’ll cover you…” Sabi ng binata at iginiya na siya sa loob ng Elevator.

Pagpasok niya sa elevator ay agad nagbigay ng space ang mga empleyado ni Leroy para sa kanilang dalawa. Napayuko na lang siya dahil alam niyang sikat si Leroy at siguradong tsismis ang makukuha niya.

Hindi pa nga siya nakakapag-debut ay may issue na agad siya.

Gusto na niyang lamunin na lang siya ng lupa sa sobrang kahihiyan. Bakit ba tuwing magkikita na lang sila ni Leroy ay may nangyayaring hindi maganda sa kanya.

Habang nasa loob ay nasa likod niya si Leroy at nasa magkabilang-gilid ang apat na empleyado nito na ngayon niya lang napansin.

Tumikhim ang isa sa kanila na malapit sa pindutan ng elevator.

“Sir, saang floor po kayo?” Nag-aalangang saad ng lalaking empleyado.

“Ground floor.” Leroy answered.

Nang bumukas sa 5th floor ang elevator ay nakapagtataka na ang apat na kasabay nila ay lumabas agad.

“Mukha namang hindi lahat sa kanila ay sa 5th floor…” Wala sa sarili niyang saad.

Nagulat na lang siya ng makarinig ng mahinang pagtawa sa likod niya kaya napaayos siya ng tayo.

Nang bumukas ang elevator sa ground floor ay nauna na siyang lumabas ng elevator. Ramdam niya ang presensiya ng lalaki sa likod na sinusundan siya.

Nakahinga siya ng maluwag ng makalabas ng building. Mabuti na lang ay wala masyadong empleyado ni Leroy ang nakapansin sa kanila. Ngayon, ang problema niya ay kung paano magco-commute sa lagay niyang ito.

Napahigit siya ng hininga ng maramdaman ang dalawang kamay ni Leroy sa magkabilang bewang niya. Napatingin siya sa binata.

“Yan. All covered.” Nakangiti ito sa kanya.

Doon lamang siya napabalik sa sarili. Tiningnan niya ang coat nito na itinali nito sa bewang niya.

Namula ang mga pisngi niya dahil sa ginawa nito. Mabilis din ang pagtibok ng puso niya na ikinatakot niya dahil baka marinig ito ng binata.

Nahihiyang yumuko siya. “Salamat.” Saad niya at naramdamang nag-init ang magkabilang-pisngi. Gusto man niyang tanggalin ang coat ng binata sa bewang ay hindi niya kaya. Mas nakakahiya na makita siya ng mga tao na may stain sa likod.

He smiled. The Leroy in front of her is the playful and genuine Leroy that she knew when they were introduced to each other.

She likes that. She likes this Leroy.

“Welcome. Go and do your thing. I’ll contact you. Bye!” He chuckled and goes back in the building.

Nakita na lamang niya ang sarili na nahawa sa tawa ng binata. That man! So dangerous for her walls and especially for her heart.