Part 13 [Zawgyi]

74 5 2
                                    

ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္အတြင္း ရပ္ကြက္တြင္းရွိ ကေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ အဂၤလိပ္စာ ပညာဒါနသင္ေပးျဖစ္ခဲ့သည္။ ထုံးစံအတိုင္း ေကာင္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေဘး တကပ္ကပ္ႏွင့္။ အိမ္မလာနဲ႔လို႔ေျပာလည္း ေျပာလို႔ဆိုလို႔မရ။ သူ႔ကိုအတူအိပ္ခိုင္းလိုက္တဲ့ည ၿပီးကတည္းက ကြၽန္ေတာ္သတိမထားမိခ်ိန္တိုင္း အလစ္သုတ္ကာ နမ္းတတ္ေသးသည္။

Facebook ေပၚတြင္လည္း ကြၽန္ေတာ္တင္သမွ် post တိုင္းကို love react ေပး၊ comments ေတြအရွည္ႀကီး ေရးၿပီး flirt တတ္ေသးသည္။ စိုင္းေကာင္းမင္းေဝ ဟာ ငယ္ငယ္တုန္းကႏွင့္ တျခားဆီ။

အခုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ကေလးေတြကို စာသင္ေနစဥ္ ေရာက္လာျပန္ေလသည္။ အခုေနာက္ပိုင္း သူလာရင္ ကေလးေတြအတြက္ မုန႔္ေတြပါ ဝယ္လာတတ္သျဖင့္ ကေလးေတြမွာလည္း ဦးေကာင္း ဆိုၿပီး သူ႔ကို ခ်စ္ၾကသည္။ကြၽန္ေတာ္ စာသင္ၿပီးခ်ိန္မွာ သူဝယ္လာတဲ့မုန႔္ေတြကို ကေလးေတြကို ေဝေပးေနေလသည္။

'Cause there we are again on that little town street
You almost ran the red cause you were looking over me
Wind in my hair I was there I remember it all too well '

ဖုန္း ringtone သံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ contact name ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရွယ္လီျဖစ္ေနေလသည္။

"ရွယ္လီ...ထူးထူးဆန္းဆန္း ဖုန္းေတြဘာေတြ ဆက္လို႔ပါလား"

"လင္းကလည္း ငါအရင္ကလည္း ဆက္ပါတယ္ေနာ္။ အခုက နင့္ကို ဖိတ္စရာရွိလို႔"

"ဘာလဲ ငါတို႔စားရေတာ့မယ္ေပါ့"

"ဟီး...အင္း အဲ့တာ ေနာက္တစ္ပတ္ ငါဖိတ္စာေတြ လွမ္းပို႔လိုက္မယ္ေနာ္ ။ နင့္ဆီပဲ အကုန္ပို႔လိုက္မယ္။ နင္ကပဲ တျခားသူေတြကို လိုက္ဖိတ္ေပးပါအုန္းေနာ္"

"ေအးပါ ေျပာစရာလိုလို႔လား။ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲကိုဟာ"

"ေကာင္းလည္းျပန္ေရာက္ေနၿပီမလား"

"အင္း"

"နင္တို႔လည္း ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ စားရမွာလဲ။သတင္းေလးဘာေလး ထူးရင္လည္း ငါ့ကို လက္တို႔လိုက္အုန္း ။ ဖိတ္ဖို႔လည္း မေမ့နဲ႔ေနာ္။"

"နင္ကလည္း ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ။ငါတို႔က ဘာမွမဆိုင္ေတာ့တာ နင့္ကိုျပည့္ျပည့္မေျပာဘူးလား။"

A Thorn In My Heart(နှလုံးသားထဲကဆူးတစ်ချောင်း)(Complete)Where stories live. Discover now