Part 14

844 47 3
                                    

သမီးဆီမှ ဖုန်းရပြီး ချက်ချင်းပင် ကောင်း မြို့ပြင်တွင်ရှိသော အိမ်ဆီသို့ အလျင်အမြန်ပင် ပြန်လာခဲ့သည်။သမီးနှင့်ခွဲခွာခဲ့ရသည်မှာ သုံးလကျော်ပင်ရှိနေသည်။ လင်းကိုတောင် အကျိုးအကြောင်း သေချာမရှင်းပြခဲ့ရသေး။ နောက်တော့မှပေါ့...နောက်မှပဲ လင်းကို သမီးအကြောင်းပြောပြရပေဦးမည်။

အိမ်ကိုရောက်ရောက်ချင်း သမီးနာမည်ကိုခေါ်ကာ သမီးကိုအရင်ရှာရသည်။

"ပေါင်းပေါင်းရေ...သမီးရေ...ပါပါးပြန်လာပြီနော်"

"ပါပါး...."

ကျွန်တော့် ကိုသံရှည်ဆွဲခေါ်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲမှ ပြေးထွက်လာသော သမီးကိုတွေ့ရလေသည်။ ငါးနှစ်အရွယ်သာလျှင် ရှိသေးသော သမီးကတော့ အမြဲပင် ချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့သည်။အမေတူ သမီးလေးသည် အသားဖြူဖြူလေး နှင့် စကားကိုလည်း ရေပတ်မဝင်ပြောတတ်သေးသည်။

"သမီး..ဘယ်သူလိုက်ပို့တာလဲ"ဟု

ကျွန်တော် သမီးကို မေးပြီးပြီးချင်း သမီးကို စွေ့ကနဲ ကောက်ပွေ့ကာ သမီး၏ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးများကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

"ဖွားဖွားပါတယ်လေ...ပါး"

"ဟင် ‌မား ပါလိုက်လာတာလား"

"ဟုတ်တယ် ပါးရဲ့"

သမီးဆီမှ ကြားပြီးပြီးချင်း မားရှိနေမည့် မီးဖိုခန်းထဲသို့ အပြေးတပိုင်းပင် ဝင်သွားလိုက်သည်။

"မား...ဖုန်းလည်းကြိုမဆက်ဘူး...ကြိုပြောထားရင် ကျွန်တော်လာကြိုမှာပေါ့"

"စားအလှုပ်ရှုပ် နေမယ်ထင်လို့ပါ"

"မားကလည်း ရောက်နေရင်လည်း အေးဆေးနားပါလား မီးဖိုထဲ တန်းဝင်နေတော့တာပဲ"

"မင်း အိမ်မှာ ဘာစားစရာ ရှိလို့လဲ...ထမင်းချက်ဖို့ တောင် ဆန်က နည်းနည်းပဲရှိတယ်။ မင်းသမီးက ဗိုက်ဆာလို့တဲ့လေ"

"ကျွန်တော် အပြင်ကသွားဝယ်ပေးမယ်လေ။ ဟင်းလည်းမချက်နဲ့‌တော့ မား...ကျွန်တော်သွားဝယ်လိုက်မယ်"

"နေပါအုန်း သားက အပြင်စာတွေပဲ စားနေတာပေါ့"

"လင်းတို့ အိမ်မှာပဲ သွားစားဖြစ်နေလို့ပါ"

A Thorn In My Heart(နှလုံးသားထဲကဆူးတစ်ချောင်း)(Complete)Where stories live. Discover now