အပိုင္း(၃၁)
[အရင္ အပိုင္းေတြတုန္းက လင္းရဲ႕ POV ေတြပါပဲ။ေကာင္း ရဲ႕ POV အခန္းက နည္းနည္းပဲပါပါတယ္။ အခုအပိုင္းက ေကာင္းရဲ႕ POV အခန္းေတြပါ။ ဒီအပိုင္းက လင္း ေကာင္း ေဘးမွာ မရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ေရးထားတာပါ။]
၂၀၁၈ခုႏွစ္/ ႏိုဝင္ဘာလ
ညကိုးနာရီခြဲ ဝန္းက်င္...
ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ခန္းရွိရာ လမ္းတစ္ဖက္တြင္ မမခ်ယ္ရီ သူ႔ကားကို ရပ္တန႔္လိုက္ေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကားေပၚမွ ဆင္းၿပီး မမခ်ယ္ရီကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလေတာ့သည္။
"မမ ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီေနာ္..."
"ေကာင္း မမ ကို မင္းလူနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မိတ္ဆက္ေပးမွာလဲ.."
"မမကလည္း ေအးေဆးေပါ့..."
"ဟုတ္ပါၿပီ..."
မမခ်ယ္ရီပါ ကားထဲက ထြက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းေတြေျပာၿပီး ရယ္ေမာခဲ့ၾကသည္။ မမကသူျပန္ခါနီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပြ႕ဖက္ႏႈတ္ဆက္ကာ ကားထဲသို႔ျပန္ဝင္သြားေလေတာ့၏။ ကြၽန္ေတာ္လည္း လမ္းကူးဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္ မမခ်ယ္ရီသည္ ကားေပၚမွ အလ်င္တေဆာ ျပန္ထြက္လာကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေအာ္ေခၚေလသည္။
"ေကာင္း!"
"ေျပာစရာ ရွိေသးတာလား မမ"
"ဟို စံႏြဲ႕ ဖုန္းဆက္တယ္...သူ႔ဆီအျမန္လာခဲ့ေပးပါတဲ့...မင္းကို ဖုန္းဆက္တာ ဆက္လို႔မရလို႔တဲ့...သူ႔သူငယ္ခ်င္းတိုက္ရဲ႕ ေအာက္တစ္ထပ္က အခန္း (၁၀၅)ကို အခုပဲ လာခဲ့ေပးပါတဲ့..."
"ညီမေလးက ဘာလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္ မဟုတ္ဘဲ တျခားကို ေရာက္ေနရတာလဲ..."
"လာျမန္ျမန္သြားရေအာင္ ေကာင္း"
"ကြၽန္ေတာ္ ေမာင္းမယ္ မမ"
ကြၽန္ေတာ္ ကားေမာင္းသူ ေနရာဝင္ထိုင္ၿပီး ကားကို သတ္မွတ္ထားေသာ ကီလိုထက္ အရွိန္ျမင့္ၿပီး ေမာင္းထြက္ လာခဲ့ေလသည္။ ညီမေလး ေျပာတဲ့အခန္းသည္ ႏွစ္လႊာတြင္ရွိေနသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လည္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တိုက္ေပၚသို႔ အျမန္ပင္ တက္သြားၾကေတာ့သည္။ အခန္းနံပါတ္ (၁၀၅)ကို ရွာေတြ႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တံခါးေခါက္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
A Thorn In My Heart(နှလုံးသားထဲကဆူးတစ်ချောင်း)(Complete)
Teen Fictionကောင်လေးနှစ်ယောက်၊သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကြားက အချစ်အကြောင်းလေးပါပဲ ။ သူတို့တွေမှာ ရှိခဲ့တဲ့ပျော်ရွှင်မှုတွေ ၊ နာကျင်စရာအချိန်တွေကို သူတို့ဘယ်လိုကျော်ဖြတ်မလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းလေးပါ ။ Both Zawgyi & Unicode Start Date - 10/12/2021 End Date - 10/2/2022 Cove...
