Weer samen wonen (7)

1.2K 33 4
                                    




POV MATTHY

Na die hele tijd gewacht hoor ik hem grinniken. Ik kijk verward op en zie hem helemaal stuk gaan. Was het zoon dom idee dat hij er om moet lachen. ' w w was het zoon stom idee?' vraag ik hem heel zacht terwijl er een traan over mijn wang heen loopt. 'nee nee nee, het was een supper idee' zegt die dan terwijl hij mijn kant op komt lopen. hij legt zijn hand op mijn kin en haalt mijn kin omhoog zodat ik hem aan moet kijken. Hij wrijft mijn traan weg met zijn duim. Ik verstijf helemaal. waarom? Het is niet zo dat dit heel ongewoon is. Koen doet dit ook altijd bij me als ik weer eens in huilen uitbarst, maar het voelt anders. Anders, omdat het Robbie is en niet Koen. Ondertussen is Robbie verder gaan praten. 'Ik had dat idee ook en wilde het ook aan jou voor stellen. Ik had nu ook het gevoel dat je daarover werdt gebeld, maar wilde het eerst zeker weten en dan wilde ik je het zelfde vragen, daarom moest ik lachen, omdat we het zelfde idee hadden. Hij heeft mijn kin nog steeds vast. Ik knik en geef hem een knuffel. 'Zijn we dan weer huisgenoten?' vraag ik aan hem. Ik voel hem in mijn schouder knikken.

Er lopen nog steeds een paar tranen over mijn wangen heen, maar die zijn meer van blijdschap dan van verdriet. 'He Robie, wil je anders bij mij slapen aangezien dat wijf nu toch weg is en je anders weer op het luchbed moet liggen?' vraag ik hem. Ik zie hem vanaf de bank knikken en een paar seconden later hoor ik een 'Ja is goed'. Waarschijnlijk was hij iets aan het eten of zo, zoals gewoonlijk.

Ondertussen is het avond en besluiten we naar bed toe te gaan. Hij slaapt vandaag bij mij zodat die niet op een luchtbed hoeft te liggen. Ik heb een spanning in mijn lichaam. Waarom? Geen idee. We hebben al wel vaker samen geslapen dus waarom ben ik gespannen. Ik schijf mijn gedachten weg en ga al vast liggen. Ik zie Robbie alleen in zijn boxer aan komen lopen. Ik blijf maar naar hem staren. Het lukt gewoon niet om weg te kijken. Ik haal me zelf uit gedachten en kijk naar zijn gezicht. Ik zie dat hij een beetje bloost en moet daar een beetje om lachen. Hij bloost nog meer. Ik pak snel me telefoon terwijl ik nog steeds een grote glimlach op me gezicht heb zitten. Ik voel het bed naast me indeuken en draai me weer om. 'Slaap lekker' zeg ik met een hele grote glimlach op me gezicht. 'Jij ook' zegt die en draait zich om, om te gaan slapen.

'Die zijn ineens wel erg cloos' (bankzitters) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu