'ROB, ROBBIE STO' (13)

1.2K 33 19
                                    

POV MATTHY
Ik zit terug aan tafel met mijn hoofd in mijn handen. Wat bezielde me? Waarom probeerde ik het überhaupt? Ik snap me zelf echt niet meer. Ookal twijfel ik al wel lang er over of ik echt alleen vriendschap voel, maar moet het uit me hoofd gaan zetten want hij is toch niet op me. Alleen aan de andere kant, het leek of hij ook in leunde voor de zoen. 'Mat dit kan je echt niet denken' zeg ik tegen me zelf. 'Natuurlijk deed hij dat niet zet het uit je fucking hoofd' vervolgen de stemmen in mijn hoofd. Ik heb blijkbaar erg veel in gedachten gezeten aangezien ik wordt aangestoten door Robbie en alle andere me aan staren. Ik schaam me een beetje en focus me weer op het spel.

===== 2 UUR LATER =====

We zijn ondertussen allemaal erg bezopen. 'JOOO BOYSSSS WIE GAAT MEE NAAR BUITEN FF WANDELEN!!!' schreeuwt Robbie door het hele gebouw. Niemand reageert en de nuchtere ik zegt tegen me dat ik mee moet gaan, want ik kan hem niet alleen laten gaan als die zo bezopen is. 'He ik ga wel mee' zeg ik wel zacht en hij knikt. We lopen naar onze jassen en trekken ze natuurlijk aan. We lopen naar buiten en het ging al bijna mis. We moeten gelijk oversteken om naar de stad toe te lopen als we ons kantoor uit lopen en ik werd daar al bijna overreden. 'Begint lekker' lachen we naar elkaar. We lopen verder de stad in. Robbie is echt heel erg bezopen en is rond aan het springen als een klein kind. Ik ben hem eigenlijk de heletijd aan het uitlachen. Maar dat incident van 2 en een half uur geleden. Ik kan het gewoon niet uit me hoofd krijgen. Waarom? Geen idee.

POV ROBBIE

Ik en Mat zijn nu een rondje aan het wandelen door de stad. Aan het begin ging het al bijna mis. Ik ben misschien wel heel erg bezopen, maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds het gevoel heb dat er iets gaat gebeuren. Dit heb ik al vanaf het begin van de avond en het voelt nog steeds niet goed. Ik probeer het weg te krijgen, maar lukt niet. We lopen nu naast elkaar en soms voel ik zijn hand tegen mijn hand aan tikken. Ik zou zijn hand eigenlijk gewoon vast willen pakken of iets. Ik weet alleen niet wat of hoe hij daar op reageert. 'fuck it' zeg ik tegen me zelf en pak zijn hand vast. Hij kijkt me aan en kijkt dan naar onze handen. Ik laat zijn hand snel weer los en loop snel door. Matthy was ondertussen namelijk stil gaan staan. Ik weet niet waarom, maar blijf nu gewoon door lopen en let nergens meer op. Het enige waar ik aan kan denken is, waarom ik in hemels naam zijn hand vast pakte. 'ROB, ROBBIE ST' hoor ik in de verte, maar voor ik me ook maar iets kan beseffen of bewegen voel ik een hele harde klap tegen mijn zij en vervolgens voel ik de grond tegen mijn hoofd aan klappen.

----- even een lekkere chlifhanger :) --

'Die zijn ineens wel erg cloos' (bankzitters) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu