Sınır gene aynı... Fazla bir şey istemedim zaten...
Keyifli okumalar... <3
Kapı da Melih ile içeri girmeye çalışan biri vardı, merdivenden yüzünü göremiyordum ama kapıya doğru yaklaşınca tekrar yukarı çıkma isteğim gelmişti.
"Ne işin var burada?"
Sena sert ses tonuyla hesap soruyordu bu adama, adam olmayan adama.
"Bakın, Sevgi'yle konuşmam gerekiyor, lütfen. Ya ben gireyim içeri ya da o gelsin dışarıya"
Beni bir sal artık ya!
Telefonum da hâlâ fotoğrafı olan bu adam, artık evime geliyordu. Hem de çat kapı!
Üzerimde ki leoparlı pijamamı çıkarıp gri tişört ve gri eşofman giydim.
Adamın karşısına şortla çıkamazdım.
Tekrar aşağı indiğimde herkes bana bakıyordu. Bana ve vereceğim cevaba...
"Dışarı da konuşalım"
Kapıdan çıkacağım sırada Sena sert bir şekilde tuttu kolumu.
Sarıldım, beni anlaması için sarıldım. Ve Sena da anladı beni. Aramızda ki konuşma stilininden anladı.
"Dışarısı soğuk, ceketini al üzerine"
Beni anlamasının üzerine bir de düşünüyordu.
Hâlâ sarılırken "korkma" diye fısıldadım, ama duyduğundan bile emin değilim.
Siyah ceketimi alıp terliğimi giydim, zaten şurada konuşacaktık, ayakkabı giymeme gerek yoktu.
Kızlar içeri geçtiler, Melih de içeri girdi ve kapı kapandı.
Ben şu an bu adamla baş başaydım.
Oturdum sandalyelerden birine, oturdu o da karşıma.
O sustu, ben onun susuşunu dinledim.
Ben sustum, o benim susuşumu dinledi.
Birbirimizin sessizliğini dinledik...
Ama bir zaman sonra ürkütücü gelen bu sessizliği bozdum.
"Ne konuşmak istiyorsun?"
Merak ediyordum, lisede aynı okulda olduğumuzu hatırlamış mıydı acaba?
Merak ediyordum, pusula kolyesini boynuma taktığını hatırlamış mıydı acaba?
Merak ediyordum, sürekli göz göze geldiği o kızın ben olduğumu hatırlamış mıydı acaba?
Merak ediyordum, beni görünce eskiyi, benim için güzel anıları hatırlamış mıydı acaba?
"Sen nerede okumuştun, liseyi yani?"
Ben liseyi Bursa'da okumuştum, onunla birlikte...
"Burada, burada okudum ben. Neden?"
Acaba gerçekten hatırlamış mıydı beni?
"Seni birine benzettim ama, sanırım değilsin"
Hayal kırıklığı...
Hatırlayamamıştı beni...
"Sen nerede okudun ki?"
Vereceği cevabı merak ediyordum.
Aklımdaki soruların cevaplarını merak ediyordum.
Acaba beni oyuna mı getirmeye çalışıyordu? Merak ediyordum...
"Ben mi? Ben... Ben de burada okudum. Hangi ilçedeydin sen?"
Doğruyu söylüyordu, hayret!
Şu an babamgilin yaşadığı Mustafakemalpaşa'da okuduğumu, hatta üstüne okulun adını versem ne yapardı acaba?
"Mustafakemalpaşa'da, Sedat Karan Anadolu Lisesi'nde"
Gözleri gözlerime şaşkınlıkla bakmaya devam ederken ben de konuşmaya devam ettim.
"Sen nerede okudun? Nilüfer'de mi?"
Bizim mahallemiz Nilüfer'deydi, arkadaşlarımla ayrı eve çıkmak için evden ayrılmak zorunda kalmıştık hepimiz, hem evden hem mahalleden hem de ilçemizden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Ve Sonuncu
Teen Fiction-Küfür içerir! - '"Hayatını adayabileceğin birini bulduğunda bütün hatalarını sil Sevgi, çünkü o kişi o hataları yalnızca sana yapmaz" diyen Ulaş'a baktım. Gözleri gözlerimden dudaklarıma kaydı. O yüzüme yaklaşırken kalbim hızlanıyordu, ne yapaca...
