Chapter 6
IT have been 3 years of being a wife of Juvian Demetrius Soliven and I am completely fallen without him doing anything.
Ewan ko nga ba bakit ko minahal ang lalaking iyon. Maski ako ay hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman.
Day by day, para siyang gumaguwapo sa paningin ko. Para lang akong highschool student na kinikilig kapag tinititigan siya. Hindi na ako mapakali kapag wala siya sa bahay tuwing gabi at nasasaktan na ako sa mga nababalitaan kong ginagawa niya.
He have one rule in this house, huwag siyang pakialaman sa mga ginagawa niya at hindi niya rin ako pakikialaman. Pero minsan sobra naman yata ang ginagawa niya. Ako pa rin naman ang asawa niya kahit na sa batas lang.
I know, wala akong karapatang magreklamo dahil unang-una pa lang ay pinaliwanag na niya iyon. I'm just his wife in law—his wife in papers.
Alam kong tungkol lang naman ang kasal namin sa negosyo pero umaasa ako na mamahalin niya ako katulad nang pagkatuto kong mahalin siya. Pero sabi nga nila, masakit umasa.
Over the years, I didn't saw any progress between us. Kahit sana ilang porsyento lang ay sobrang saya ko na pero hindi, e. Mas lalo lang siyang naging cold kapag kami-kami lang pero sobrang sweet kapag nasa harap ng madla o ni dad. Paulit-ulit lang iyon at paulit-ulit rin akong nasasaktan.
Gusto ko man sabihin ito kay dad pero alam kong mag-aalala lang siya sa 'kin. I don't want to be a burden to him anymore. Hindi ko kayang mag-alala siya sa sitwasyon ko ngayon kaya I can endure all of this, titiisin ko.
All he knew was I'm living my life with happiness. Na hitik sa pagmamahal ang samahan namin ni Juvian. Nakatatawa nga pero walang kahirap-hirap man lang sa akin ang magsinungaling sa harap niya. I felt guilty for this but I have no choice.
Napatitig ulit ako sa phone ko. Alas-onse na ng gabi pero wala pa rin si Juvian sa bahay. I can't help but to be worried.
Na saan na ba siya? Okay lang kaya siya?
Akma na sana akong lalabas sa kusina nang may marinig na mga yapak papasok sa bahay. Lalabas na sana ako dahil alam kong si Juvian iyon pero natigil iyon nang marinig ang isang hagikhik ng babae.
Tila may tumarak na isang libong kutsilyo sa dibdib ko habang palapit na palapit iyon sa direksyon ko. Napatago ako sa ilalim ng mesa at siniksik ang sarili sa gitna no'n. Maiigi kong kinubli ang presensya para hindi nila ako mapansin.
Alam kong hindi ako makikita rito dahil hindi nakabukas ang ilaw sa kusina at tanging sa sala lang ang may nakabukas na ilaw, dim pa.
"Silly, DM. You know I like you, right?" malanding ani ng babae at tumawa pa kunwari.
"Angela—"
"I'm not Angela, it's Bea," pakinig kong pagtatama ng babae kay Juvian.
Naaninaw ko ang mga paa nila na tumigil sa tapat ng kusina kaya napatakip ako sa bibig. I know it was Juvian's shoes dahil iyon ang hinanda kong susuotin niya kanina papunta sa trabaho. Ang kasama nito ay nakapumps at nati-tempt akong silipin kung sino ang nagmamay-ari no'n.
"After this night, siguraduhin mong gagawin mo ang sinabi mo," ani Juvian.
"Of course. Hindi ako kahit kailanman umaastras sa usapan."
Napakagat ako sa pang-ibabang labi nang marinig ang hindi inaasahang tunog pagkatapos ng salitang iyon. Nanlaki ang mata ko nang mas lalo silang lumapit dito at tuluyan nang pumasok sa kusina.
I covered my mouth using my hands in order not to create a sound. Habang naririnig ang mga daing at ungol ng babae at palalim naman nang palalim ang pagtarak ng kutsilyo sa dibdib ko.
BINABASA MO ANG
Just His Wife In Law
Romance(COMPLETED) Lumaki si Ridaya sa isang marangyang buhay, lahat ng gusto ay nakukuha agad ng palad niya at lumaki ng puno ng pagmamahal sa magulang. Ang makulay na mundo niya ay biglang naglaho nang magkasakit ang ina nito. Isa-isa ng nagsilapitan an...
