Just His Wife In Law

CHAPTER 8

Chapter 8

"MA'AM, huwag po muna kayong lalabas, hindi pa po kayo magaling, ma'am," alalang ani Aileen sa 'kin habang dali-daling nakasunod sa bawat galaw ko.

I faced Aileen and smiled at her and held her right hand. "Aileen, okay na ako. I don't have a fever anymore at hindi na rin mabigat ang pakiramdam ko."

"Pero ma'am kasi—"

"Aileen, please? Parang mas lalo akong magkakasakit kapag nakakulong lang ako sa k'warto. Besides it's Juvian's birthday today, I want to cook his favorite food," ngiting saad ko.

I heard her sighed, a defeated one. "Basta po ay tutulungan po kita, ma'am, ha? Pagagalitan talaga ako ni sir kapag may nangyari po sa inyo," she said anxiously.

I gave her an assuring smile that I would not do anything that would trouble her. I walked towards the kitchen and Alyn was guiding me, afraid for something would happen to me.

Natawa ako sa ginagawa niyang ito, para naman akong imbalido sa paningin niya. For goodness sake's, nilagnat lang ako, hindi naaksidente o ano pa.

"Aileen kaya ko, okay? Huwag ka ng mag-alala, hmm? Ito na lang, kapag naramdaman kong sumasama ang pakiramdam ko, sasabihin ko agad sa 'yo. Okay ba 'yon?" Ngumiti ako sa kaniya nang makitang tumango ito kaya tuluyan na niya akong binitiwan sa braso.

Nilabas ko ang mga gagamitin sa pagluluto sa mga paboritong pagkain ni Juvian at tinulungan naman ako ni Aileen sa paghihiwa ng mga isasahog sa lulutuin.

Ilang oras ang ginugol ko sa pagluluto kasama ang isiping magugustuhan niya ang niluto ko. I accidentally cut my forefinger habang naghihiwa kanina ng manok.

Takot na takot si Aileen nang makitang dumudgo ang kamay ko at halos maiyak na sa kinatatayuan para lang mapigilan ang pagdurugo.

Imbes na ako 'yong mataranta sa sugat na dumurugo, siya pa 'yong parang halos mamatay na sa kaba at hindi mapakali. Sa huli, ako na lang ang gumamot sa sarili dahil nanginginig na si Aileen.

She was mumbling that Juvian will definitely fire her because of my wound. Pinakalma ko naman siya na hindi mangyayari iyon and assure her that she will stay here in our house.

She was scared of Juvian, I can see it. Simula noong tumapak ako sa bahay na 'to ay takot na takot siya sa kaniyang amo.

I onced asked her about it and she said that she don't want to loss her job because she have siblings that she need to feed. Takot siyang magkamali sa mga bilin ni Juvian dahil ayaw niyang mawalan ng isusustento sa pamilya niya.

Malaki-laki rin kasi ang pagpapasuweldo ni Juvian kumpara sa mga napagtrabahuhan na niyang mayaman.

I can see that Aileen was dedicated on her work. Hindi ko siya masisisi na ganito na lang ang takot niyang masisante. I smiled on Aileen and slightly tapped her shoulders.

"Okay na ako. Don't worry," I assured.

"Ako na lang po ang maghihiwa ng manok, ma'am. Tapos na po ito," agaran niyang sagot at kinuha ang kutsilyong hawak-hawak ko, takot na kung ano pa ang mangyari sa akin.

Hindi na ako pumalag pa sa kagustuhan niya at binigay na ng tuluyan sa kaniya ang trabaho. Hinanda ko na ang paglulutuan and Aileen was assissting me.

I really wanted to see how would Juvian taste my cooked foods. Sa isiping magugustuhan niya ang niluto ko ay napapatalon na agad sa puso ko.

Maggagabi na nang matapos ko lahat ng niluto ko. I cooked his favorite Italian food dahil alam kong masisiyahan si Juvian dito. Gusto kong makita ang pagiging magana niyang kumain.