CHAPTER 24

4.6K 58 5
                                    

Chapter 24






"DOC! Save my son please! Please!" Pumalahaw ako sa iyak nang makitang flat line pa rin si Daneil.

Napaupo ako sa sa sahig at pilit na pinagmamasdan ang katawan ng anak kong pilit na binibuhay ng mga doctor.

Hindi ako makahinga ng maayos sa tanawing iyon at bigla na lang binalot ng kadiliman amg buo kong paligid.

"Daniel!" Napaupo ako at binalingan ang nanginginig na kamay. Nilibot ko ang paningin at nasa loob pa ako ng private room ng anak ko.

I finally realized that it was all a dream. Doon ko rin napansin ang basang pisngi.

Mabilis akong napababa sa sofa at tinungo ang kama ng anak ko para akamin kung totoo ba iyon.

"Anak? Wake up, please," I pleaded but still no response from him.

Nanatili akong nakahawak sa kamay ni Daneil habang binabalikan ang masamang panaginip na iyon.

Napahikbi ako dahil hindi ko na alam ang gagawin kapag nawala siya sa piling ko. I can't take it if he leaves me like this.

When I calmed down a bit, I decided to take a shower para mas lalong mahimasmasan sa bangungot na iyon.

Hinanap ko ang towel at pamalit na damit. Doon ko rin napansin na huling pares na ng damit itong susuotin ko ngayon.

Maybe I should ask Juvian to drive me home later.

Nang pumasok na sa cr ay halos manginig ako ng lumapat sa balat ko ang malamig na tubig. Napapikit ako ng mariin at napabuga ng hininga.

Shit! Ang lamig!

Binilisan ko ang ginagawa dahil parang may yelo itong tubig ngayon. Nang mapansin kong wala pala rito ang tuwalya ko at nasa labas, malapit sa pinto ay agad akong naglakad papunta roon.

I'm busy taking my step slowly dahil baka isang mali lang ay sumalampak ako sa malamig na sahig nang biglang bumukas ang pinto ng cr.

My eyes widened at agad na inalam kung sino ang gumawa no'n. To my surprise, it's Juvian—gulat na gulat din na nasa loob ako nitong banyo.

I stiffened. Tila pinako bigla ang mga paa ko at hindi magalaw ang buong katawan sa gulat na tinginan naming dalawa.

I noticed his eyes scanning my nakedness. He even swallowed when his eyes reach my thighs.

Ako lang ba, o sadyang gawa-gawa lamang ng isip ko na namumula ang mukha ni Juvian sa nakikita as if this is his frist time seing a naked body.

"I'm s-sorry," he stutered.

Doon ako nahimasmasan sa nangyayayri at pilit na tinakpan ang kahubuan.

"A-anong ginagawa m-o rito?! Can't y-you knock at the door before entering?" pagsusungit ko.

Before I can hear an answer, I heard the door closed. Dali-dali kong kinuha ang towel at nagbihis ng isang tshirt at maong shorts.

When I got out the comfort room, nadatnan kong nilalatag ni Juvian sa maliit na table ang pagkain namin.

Naramdaman niya yata akong tapos na kaya binalingan agad ako nito ng tingin.

"I cooked foods for you. Eat and don't stave yourself, Ridaya."

Napakagat ako sa pang-ibabang labi sa inaasta nito mula nang makabalik kami rito sa Maynila.

He's cold but not like were he used to be. I can see him smiling at malambing ang tono ng pananalita.

Just His Wife In LawTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon