အခန်း-၁၈
ဒီနေ့ပြီးရင် စာတင်တာ သုံးရက် နားပါတယ်နော်။ အဲဒါလေး ကြိုသတိပေးပါရစေ အချစ်တို့ရေ။ နောက်တစ်ပတ်မှာ စာတင်တာနဲ့ ပတ်သတ်ပြီးတော့ အစီအစဉ်လေး ပြောင်းပါတယ်နော်။
***လူတိုင်း အပိုင်းသစ် တောင်းနိုင်တယ်*** ဆိုတဲ့အစီအစဉ်လေးပါနော်။ ဘယ်လို တောင်းရမလဲ ဆိုရင် **wattpad အတွက် ထောင်ထားတဲ့ fb gp လေးတွေမှာ ရီဗျူးရေးပေးပါ။ ဒါမှမဟုတ် **wattpad page တွေမှာ ရီဗျူးတောင်းပေးပါ။ အဲလိုမှ မဟုတ်သေးရင်လည်း **ကိုယ်ပိုင် fb accမှာ ကာရိုက်တာ ဆွေးနွေးပေးတာမျိုးလေး လုပ်ပေးပါ။ နောက်တစ်တစ်ခုက **ကိုယ်တိုင် ပိုစ့်တင်ဖို့ မလိုပါဘူး။ တခြားသူတစ်ယောက် တင်ထားတဲ့ ရီဗျူးမှာ ကွန်းမန့် ဝင်ရေးပေးပါ။ ပြီးရင်တော့ SS ရိုက်ပြပြီးတော့ မက်ဆေ့မှာ လာပို့ထားပေးပါနော်။ SS တစ်ပုံအတွက် တစ်ပိုင်းပေးပါမယ်။ စွဲ အများကြီး မမျှော်လင့်ထားပါဘူး။ တစ်ရက်မှာ တစ်ယောက် ရှိမယ် ဆိုရင် အချစ်တို့ နေ့တိုင်း ဖတ်ရမှာပါနော်။ တစ်ရက်တည်း ငါးပုံ ရောက်လာရင်လည်း စိတ်မပူပါနဲ့ ငါးရက်ဆက်တိုက် မပျက်မကွက် စာတင်ပေးပါမယ်နော်။
"အစ်ကိုလေး.. ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း သွားရမှာလား.."
"ဟုတ်တယ် ငါက မလိုက်ဘူး"
လိုက်စရာလား။ သူ့နောက်ကို သတိုးမင်းခါး လိုက်သွားမှာကို သိသိနဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ လိုက်မသွားနေဘူး။ သူ့ကို စိတ်ပူမဲ့အစား ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်ပဲ စိတ်ပူလိုက်မယ်။
"ကျွန်တော် ဘယ်နေ့ သွားရမှာလဲ"
"ဒီနေ့ပဲ"
စိုင်းလွန်းက မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ ကားလက်မှတ်ဖြတ်ပြီးတော့ သွားလိုက်တယ်။
....
ညဦးပိုင်းကျတော့ ဦစစ်ရော သောကပါ ပါလာတယ်။ သောကက ဓားထိလာတယ်။ ဦးစစ်ကတော့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ရပုံပေါ်ပေမဲ့ သက်တောင့်သက်သာဟန်နဲ့ တတိယထပ်က်ို တက်သွားတယ်။
သောကက လက်မောင်းမှာ ရှပ်ထိလာတဲ့ ဓားဒဏ်ရာကို ဆေးထည့် ပတ်တီးစီးပြီးတာနဲ့ စံအိမ်ကနေ ထွက်သွားဖို့ ပြင်တယ်။ တကယ်လည်း သူက ဒီနေရာမှာ ညအိပ်လို့ မရတဲ့သူလေ။ ပြီးတော့ ဒီကောင်က ပန်းသည်ကို ပစ်ထားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။
YOU ARE READING
မင်းကို မချစ်တော့ဘူး ဆိုတာ ငါညာတာ/မင္းကို မခ်စ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ ငါညာတာ
Romanceလူဆိုးလေးတစ်ယောက်ရဲ့ မျိုသိပ်နိုင်မှု။ "ဦးစစ် ကျွန်တော့်ကို မယုံဘူး ဆိုရင် ဘာလို့ အနားကို ပြန်လာခဲ့ပါလို့ ပြောခဲ့သေးလဲ" အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် အခုအချိန်မှာ ကျွန်တော်က သူ့ခေါင်း မော့လှန်လာအောင် ဒီလူရဲ့ဆံပင်ကို ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်ပြီးမှ နမ်းပစ်လိုက်ချင်တာ...
