syrups | taennie ✓✓

08: karşı konulamaz bir çekim.

"Yerinde bir denkli durmuyorsun cidden."

Doktor, başını eğmiş ve odaklı bir şekilde hafif açılan yaramı dikerken huylandığım için derin nefesler alıyordum.

"Hâlâ bir yumruk ödemesi yapmam gerekiyor sanırım.? Gıdıklanıyorum diyorum, elimde değil."

Bana kısa bir bakış atıp gözlerini devirdiğinde gözlerimi kıstım.

"Kelepçe yok dedik bu sefer de yumrukla tehdit ediyorsun." Dikişi bitirmek üzereyken konuşmuştu.

Tanrım huylanıyordum, ne yapabilirdim ki? Karnım hep hassas bölgem olmuştu.

"Söylenip duruyorsun, içim gıdıklanıyorsa ne yapabilirim? Hastalarınla hep böyle artist artist mi konuşursun?"

"Hastalarım genelde onlara şurup yazdığım için beni karakola götürmez ve durduk yere hapsedilmem."

Böyle bir cevap vermesini beklemediğim için duraksadım. Sonra aynı konunun tekrar açılması komik geldi. Saçlarının ardından bana bakan tipe bunu belli etmemek için yanağımın içini ısırırken bozulduğunu görebiliyordum.

Derin bir nefes aldım. "Yalnız o konu başka bu konu başka Doktor. Beni de gittiğim doktorlar yatağa atacaklarını söyleyerek tehdit etmezler."

Gözleri hızla açılırken yanındaki tepsi benzeri tekerlekli şeye elindekileri bırakıp bana baktı. "Hey, gelişi güzel olmuştu! Öyle demek istemediğimi söyledim, neden uzatıyorsun?"

Hayretler içerisinde konuştuğunda alayla ona baktım. "Başa saran sendin? Ben sadece gıdıklandığımı söyledim."

Eline ıslattığı bir bezi alıp tenime bulaşmış kanı silerken "Çok acayipsin. Bir insan nasıl dikiş yapılırken gıdıklandığını söyleyebilir?" dedi kaşlarını çatıp.

"Bilmiyorum, böyle şeyler içimi bir garip yapıyor. Hadi bitir artık, Ruby'me kavuşmak istiyorum."

"Ne Ruby'miş ya, alıp gideceğim şimdi."

Kaşlarımı çatıp hızla dikleştim. "Bana bak seni doktor kılıklı-"

O da hızla geri çekilip siper alarak sözümü kestiğinde olduğumuz durumu sorguluyordum. "Tamam, tamam! Şakaydı."

"Biz arkadaş olduk da benim mi haberim yok?"

Beni haklı bulur gibi kafa sallayıp "Doğru, haklısın." dediğinde muzip gülüşüne baktım.

Benimle tekrar muhattap olmadan yaramın üzerine yapıştıracağı bandı aldı ve tekrar yanıma geldi.

Kendime gelerek hareketimden kapanan tişörtümü açtım ve yapıştırmasına izin verdim.

Şu an düşündüğüm tek şey bir doktorun nasıl bu kadar yakışıklı olabileceğiydi. Cidden gülüşüyle birçok kızı kendine düşürebilirdi, boşuna şerefsiz demiyordum.

Aslında en başında onu beğenmesem ona bu kadar takılmaz ve onunla bu derece uğraşmazdım.

Sen de az değilsin var ya...

İç sesim konuşuyordu.

"Tamam, bitti Jennie Hanım."