Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ϟ
Arabayı bana attığı konuma yakın bir yere park ettikten sonra güneşliği indirip at kuyruğu şeklinde bağladığım saçlarımı ve yeni kestirdiğim ince kahküllerimi düzelttim, sonra hızlıca kendime göz devirerek geri kapattım güneşliği.
Gayet normaldim, polis üniformamla klasik bir hâlde gelmiştim ancak yine de onun karşısında düzenli gözükmek istiyordum ve bunun için kendime kızmak elimde değildi, hâlâ heyecanımı dizginleyememiştim.
Ne aptallıktı ama!
Camımı açıp el frenini çekerek arabayı boşa aldığımda bir kolumu camdan sarkıttım ve yan koltuğa fırlattığım telefonumu elime alarak geldiğimi haber vermek için tek elimle Taehyung'a yazdım. Görmemişti.
Hangi ev ona ait bilmiyordum bu yüzden kapısına gitme seçeneğim yoktu, rehbere girip onu aradığımda çok bekletmeden açtı. "Alo?"
"Tamam..." diye mırıldanırken tabir ettiği evi gözlerimi kısarak arıyordum ve en sonunda biraz ileride olduğunu gördüğümde telefonu omzumla kulağım arasında sıkıştırıp arabayı çalıştırdım.
"Seni göremiyorum."
"Evet, tamam, evinin önüne park edeceğim şimdi."
Kısa bir gülme sesi geldiğinde kaşlarımı çattım. "Ne oldu?"
"Konuştuklarımız geldi aklıma da, aldın mı deodorantını bakayım?"
Dudaklarımı iki yana kıvırıp arabayı sağa çektikten hemen sonra rol keserek yüzümü buruşturdum. "Ay ya, tüh! Unutmuşum görüyor musun?.." ellerimi kendime yelpaze yaptım. "Şimdiden terlemeye başladım."
Gülüp muzipçe konuşmaya başladı ve küçük dramamı kestim. "İstersen kendiminkini getireyim, koku çekemem sonra."
Gözlerimi büyüttüm. "Pardon?! Kusura bakmayın şehzadem, o ayaklarınızı yormak istemiyorsanız buna katlanmak zorundasınız. Oyalanma daha fazla, çabuk giyin ve gel. Hadi."
"Cidden getirebilirim."
"Taehyung, ihtiyacım yok. Kendin gel yeter, hadi."
"Tamam, hazırlanıyorum. Görüşürüz."
Telefonu kapatıp kafamı geriye yasladım. Bu 2 haftanın sonunda gizli bir göreve çıkıyordum ve buralarda bir süre olmayacağım için bu işi çabuk halletmek istemiştim.
Ayrıca gerçekten olsun bitsin istiyordum, 2 hafta bana göre uzun bir süreydi ve ben onunla yakınlaşıp kendimi iyice kaptırmak istemiyordum. Tam aksine ihtiyacım vardı ve bu vesileyle aramızı açarız diye düşünmüştüm. Onu sürekli görmek isteyen tarafım bu zamanın çok çabuk geçeceğini söylese ve 2 haftanın sonunda tam olarak ne kadar zaman boyunca görevde olacağımı bilmediğinden üzülse de benim için en iyisi buydu.
