Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.3k yazdım. bu bölüm benim icimden gecmedi, benim icimi çıkardı resmen.
o yüzden yorumlarınızı bölüm sonuna kadar bekliyorum, sizin için hızlıca yazmaya çalıştım
sınır: +65 oy, +100 yorum.
ϟ
İki gün önce
Kim Taehyung
Ders saatinin bitmesiyle yerimden kalktığım gibi telefonuma baktım. Jennie çıktığına dair bir mesaj atmıştı.
Gülümseyerek eşyalarımı toplayıp çantamı bir omzuma attım ve sınıftan çıktım.
Merdivenlerden tek başıma indikten sonra gelen bildirim sesiyle telefonumu cebimden çıkarmıştım ki omzuma birinin sertçe çarpmasıyla elimden düşürmem bir olmuştu.
Arkama döndüm, keskin hatlarıyla bana bakarken "Dostum, özür dilerim. Görmedim." diye alaylıca konuşan ve hiçbir samimiyet belirtisi olmayan yüzüyle bu kişi Yoon Yeobin'di. Aldığımız 1-2 ortak ders dışında muhattaba aldığım biri bile değilken bu tavır da neyin nesi oluyordu böyle?
Telefonu yerden alıp "Görmedin öyle mi?" diyerek dik dik suratına baktım.
Serseri üslubu gözlerinden okunuyordu.
"Hey, hey! Taehyung, tamam. Boş ver."
Sana'nın koluma girip boşta kalan eliyle beni sakinleştirmek ister gibi göğsümü sıvazlamasıyla ona dönüp tekrar Yeobin'e baktım. Tüm alaycılığı gitmiş, ciddileşen suratı ve öfkeli gözleriyle bir bana bir de Sana'ya bakarken dişlerinin arasından çıkardığı histerik nefesle bir şey demeden gitmişti.
Kolumu çekip ona döndüm. "Ne oluyor?"
Gözlerini büyütüp "Ne ne oluyor? Serseri işte, kavga etmenizi istemedim." dedi.
"Bir derdi var gibiydi ama. Neyse o bulur gene beni, o zaman konuşuruz."
Odak noktamı telefona yöneltirken boğazını temizledi. "Bir şey olmuş mu?"
Tch, diyerek telefonun kilidini açtım ve gelen bildirime baktım. Jennie gelemeyeceğini söylüyordu.
İyice modum düşmüştü şimdi.
"Gelmiyor mu, süper! Takılalım o zaman biraz?"
Elimi tutup önden giderek beni sürüklerken kendimi ona bıraktım. İtiraz etme hakkım yoktu.
Bir süre sonra kampüsün yakınlarındaki bir cafeye geldik, ne hikmetse birkaç tanıdık görür görmez onlara katılmış havadan sudan yere konuşurken pek bir samimiyetimin olmadığı insanların eğlencesinin ortasına düşmüştüm.
