7.Bölüm - "Yara"

391 22 2
                                    

-Mesut koşarak Aylin'in yanına gelir. Ağladığını görünce önüne eğilir.
Mesut:Aylin! Aylin bak bana.
-Mesut, Aylin'in yüzünü ellerinin arasına alır. Aylin, Mesut'a bakar. Hala ağlarken içini çekiyordur.
Mesut:Sakin ol, derin nefes al.
Aylin:Abi ben ölmek istiyorum.
Mesut:Şşt! O nasıl söz kızım?
Aylin:Ben Ege'siz yapamıyorum, olmuyor.
-Mesut, Aylin'e sarılır. Onunda gözleri dolmuştur.
Mesut:Geçecek güzelim, geçecek..
Aylin:Nasıl geçecek abi? Ege'nin yokluğu her gün yakıp kavuruyor beni. Kendimi affedemiyorum kızımı koruyamadım, aldılar onu elimden.
Mesut:Aylin yapma güzelim. Biliyorum acın çok büyük ama dayanmak zorundasın... Ege görse seni çok üzülmez miydi?
-Aylin hala içini çekerek ağlamaya devam ediyordur. Hakan ise kenardan Aylinle Mesut'u seyrediyordur ancak ne konuşulanları duyar ne de olanları anlar.
Mesut:Kalk hadi gidiyoruz.
Aylin:Nereye?
Mesut:Eve... Burda bu halde daha fazla duramazsın. Geçebilecek misin arabaya? Selin'e haber vereyim ben.
Aylin:İnsanlara hiçbir şey demeden mi? Ayıp olmaz mı?
Mesut:Olmaz ayıp falan, ben uydururum bir şeyler.
-Aylin arabaya geçer, Mesut'ta diğerlerinin yanına gider. Hakan çoktan yerine geri dönmüş, Mesut'un bir şey demesini bekliyordur.
Mesut:Kusura bakmayın bizim kalkmamız gerek. Tunç hadi, Selin gelecek misin? Geçer misin eve?
Selin:Geleyim geleyim de ne oldu?
Hüsnü:Usta bir sorun mu var?
Ayla:İyi mi Aylin?
Mesut:İyi abla iyi, sorun yok eve geçsek iyi olacak.
Rıza:Eminsin değil mi sorun yok?
Mesut:Yok baba gerçekten, eve gitsek daha iyi.
Rıza:Tamam gidin hadi, dikkat edin.
Mesut:Tamam, kusura bakmayın tekrar.
Ayla:Ne kusuru..
-Mesut önden Selin arkasından gider. Selin hala Mesut'un bir şey demesini bekliyordur.
Selin:Ya kalktınız apar topar. Ne oldu iyi mi Aylin?
Tunç:Baba?
Mesut:Anlatıcam gidelim şimdi.
-Arabaya binerler,Aylin'in hiç sesi çıkmaz sadece derin derin içini çeker. Selin ne olduğunu sorsa da bir şey demeye gücü yetmez. Eve geldiklerinde Aylin önden eve gider.
Mesut:Tunç geç halanla hadi geliyoruz.
Tunç:Baba.
Mesut:Oğlum hadi...
Selin:Ya gittiler işte ne oldu anlatacak mısın? Neydi Aylin'in hali öyle?
Mesut:Masadan kalkıp yanına gittiğimde deli gibi ağlıyordu. Ne oldu ne geldi aklına bilmiyorum ama çok kötüydü Selin... Ölmek istiyorum dayanıyorum Ege'siz falan dedi.
Selin:O yüzden mi hiç sesi çıkmıyor sürekli içini çekiyor bu kız?
Mesut:Aynen, o yüzden... Ne yapıcam nasıl çıkacak bu düştüğü halden bilmiyorum. Abisiyim ama kendine acı çektirmesine mani olamıyorum.
Selin:Sen elinden geleni yapıyorsun Aylin için.. Ben konuşayım bir de ister misin?
Mesut:İyi olur.
-Selmes eve girer, Aylin odaya geçmiştir. Selin de hemen yanına gider. Aylin yatağa uzanmış elinde Ege'nin fotoğrafı vardır. Selin'in geldiğini görür ve doğrulur.
Selin:Aylin iyi misin canım?
Aylin:Hı hı.
Selin:Bana hiç öyle gelmedi ama... Neyin var ne oldu bir anda anlatmak ister misin?
-Aylin sessiz kalır. Selin Aylin'in elini tutar.
Selin:Tanışalı daha ne kadar oldu diyorsun belki de ama ben senin dostunum Aylin. Her neyse derdin yardımcı olmak istiyorum. Seni böyle perişan görmek abin kadar beni de perişan ediyor.
Aylin:Kısa zaman oldu ama şu an burda ki en iyi ve tek dostumsun Selin... Üzmek istemiyorum sizi ama elimde değil.
Selin:Ne oldu? Ege mi geldi aklına yine?
Aylin:Son çalan şarkı... Nakaratı hep Ege'ye söylerdim ben. Duyunca kötü oldum kalktım kendime gelmek için ama sonra bir anda kendimden geçtim. Bir nevi kriz anlıyor musun?
Selin:Hı hı.. Seni bu kadar üzeceğini kimse bilmezdi sende biliyorsun bunu ama çok zor içinde olduğun durum anlayamasam da biliyorum.
Aylin:Kusura bakmazsan eğer ben biraz dinlesem? Çok güçsüz ve kötü hissediyorum kendimi.
Selin:Estağfurullah canım, dinlen sen ama ne zaman ihtiyacın olursa burdayız.
Aylin:Sağol.
-Selin çıkar, Aylin tekrar yatağa uzanır ve elindeki Ege'nin fotoğrafına sımsıkı sarılır. Mesut ve Tunç'ta salonda Selin'i bekliyorlardır.
Mesut:Nasıl?
Selin:İyi gibi.. Dinlenmek istedi çıktım bende.
Tunç:Ne olmuş ki Selin abla?
Mesut:Anlattı mı bir şey?
Selin:Yani aklında hep Ege... Çalan şarkı vardı ya Kalbim Ege'de Kaldı.
Mesut:Evet.
Selin:O şarkıyı Ege'ye söylerdim ben dedi aklına gelince daha da kötü olmuş bir anda. Kriz gibi diyor.
Mesut:Nasıl kendine gelecek bu kız ya..
Selin:Kendine gelmesinin, Ege'nin aklından çıkmasının ya da acısının hafiflemesinin imkansız olduğunu biliyorsun sende.
Mesut:Biliyorum ama her gün böyle kendini yiyip bitirmesi, kendini suçlaması.
Selin:Belki psikolojik destek alsa biraz toparlar.
Mesut:Bilmiyorum ki gider mi?
Selin:Konuşalım bi, benim arkadaşım vardı hatırlarsın.
Mesut:Hatırladım hatırladım. Aylinle konuşalım sende arkadaşınla konuş bakalım sonrasına...
...
Ege:Anne gel hadi, baksana uçurtmam nasıl uçuyor en yüksekte bulutlarda.
-Ege elinde uçurtma koşuyordur. Aylin'de koşarak Ege'ye gider.
Ege:Anne hadi gel bak sende uçur.
Aylin:Ege kızım yavaş düşeceksin.
Ege:Bir şey olmaz bak hadi çok güzel... Babam nasıl güzel yapmış baksana.
Aylin:Baban mı?
-Aylin arkasını dönüp bakar ancak kimseyi göremez. Geri döndüğü anda Ege ortada yoktur.
Aylin:Ege! Ege kızım nerdesin?
-Aylin etrafta koşarak Ege'yi arar az ötede ağaçta takılı kalan uçurtmayı görür.
Aylin:Ege!?
..
Aylin:Ege?
-Aylin sıçrayıp bağırarak uyanır. Elinde hala Ege'nin fotoğrafı vardır. Aylin'in bağırmasını duyan Mesut hemen odaya gelir.
Aylin:Ege'm...
Mesut:Aylin!? Aylin iyi misin?
Aylin:Abi...
Mesut:Noldu güzelim?
-Aylin kan ter içinde kalmış, sesi titriyordur. Mesut, Aylin'in yanına oturur.
Aylin:Ege'yi gördüm...
Mesut:Ege mi?
Aylin:Uçurtma uçuruyordu sonra bir anda kayboldu... Rüyamda bile ellerimden kayıp gidiyor abi, kızım.
-Mesut, Aylin'e sarılır, Aylin ağlamamak için zor tutar kendini.
...
|ErtesiGün/Emniyet|
-Sabah ekip yavaş yavaş merkeze geliyordur. Mesut, Aylin ve Selin geldiğinde orta masada Hüsnü ve Hakan oturmuş bir şeyler konuşur. Aylin köşeye oturur hiç sesi çıkmaz. Gördüğü rüyadan sonra uyuyamamış hala kendine gelememiştir.
Hüsnü:Usta hayırdır? Bir şey mi oldu?
Mesut:Yoo, ne olmuş?
Hüsnü:Ne bu kızın hali böyle?
Mesut:Önemli bir şey yok ya konuşuruz sonra.
-Hakan'da Aylin'in iyi olmadığını farketmiştir ancak sadece sessizce kaçamak bakışlarla Aylin'i izler.
...
Hüsnü:Şu cinayet olayıyla ilgili ne var elimizde?
Ali:Kamera kayıtları kurtarılmaya çalışılıyor abi hala, bilgi işlem falan başında dünden beri.
Mesut:O kadar mı kötü kayıtlar ya?
Hakan:Bilerek yakılmış gibi resmen abi. Ama zor da olsa kurtarırız diyo arkadaşlar.
Hüsnü:Sıkıştırın acele etsinler.. Adli tıp noldu? Rapor çıktı mı?
Selin:Çıkmamış daha ama uğramam gerekli abi gidicem birazdan.
Hüsnü:Git git Rıza baba'dan da selam söyle. Hayır kaç gün geçti ne zor iş ya.
Mesut:Yangından çıkan cinayet usta kolay mı?
Hüsnü:Ne kolay ki? Selinle sende geç adli tıbba usta, alıp gelin raporu.
Mesut:Merak etme,bizde o.
...
-Akşam devriye saati gelir, merkezde kalanlar yavaş yavaş dağılmaya başlamıştır. Aylin'de çıkmak için hazırlanıyordur.
Hakan:Ali hadi kardeşim devriyeye çıkalım bizde. Hüsnü abi arar şimdi.
Ali:Geliyorum kardeşim bir dakika.
-Ali Pınarla konuşup geri gelir.
Ali:Hakan benim acil çıkmam lazım, Efe ateşlenmiş babam da müdürlerle toplantıda biliyorsun.
Hakan:Çık hemen çık hadi, haberdar et beni de.
Ali:Devriyede tek kaldın ama.. Gençler çıktı mı?
Hakan:Ayarlarım ben bi şekilde.
-Ali, Aylin'in yanına gelir.
Ali:Aylin senden bir şey isteyecektim.
Aylin:Noldu?
Ali:Oğlan ateşlenmiş çıkmam lazım ama devriye de Hakan tek kalıyor.
-Aylin'in bakışları Hakan'a kayar.
Ali:Yani nasıl olur bilmiyorum kabul de eder misin.. Benim yerime bu gecelik çıkabilir misin Hakanla devriyeye? Söz iki devriyen bende.
Aylin:Şey.. Benim eve gitmem lazımdı abimde bekliyor.
Hakan:Ya resmilerle çıkarım ben. Evine gidiyor herkes bırak rahatsız etmeye gerek yok.
Aylin:Tamam Ali, git sen sorun yok.
...
|AyHakAraba|
-Aylin pek istemese de Mesut'a haber verip Hakanla devriyeye çıkmıştır. Ancak devriye boyu ikisininde sesi çıkmaz. Hakan radyoda müzik açar, geri kapatır.
Aylin:Yan yana olmamızın seni rahatsız ettiğinin farkındayım, bir gecelik idare edicez böyle.
Hakan:Rahatsız olduğum falan yok. Yani aynı ekipteyiz sonuçta yan yana gelmeyeceğiz diye bir kaide yok.
-Aylin kafasını sallar.
Hakan:Gelmene gerek yoktu, tek de çıkardım ben.
Aylin:Sorun yok, can atmıyorum burda olmaya ama tek başına da devriyeye çıkınca sorun olurdu.
-Hakan cama dönüp gülümser.
...
|Flashback|
Hakan:İlk devriyeniz nasıl geçiyor Aylin komiserim?
Aylin:Gayet rahat ama başkasıyla çıkmayı tercih ederdim.
Hakan:Aa neden? Memnun değil misin yoksa benden?
Aylin:Biraz daha ukala ukala konuşmaya devam edersen memnun olmayacağım devriye konusunda da ekip arkadaşı olma konusunda da.
Hakan:Pek bir ön yargılısın bana karşı görüyorum ki.
Aylin:Ukala ukala tavırların yüzünden olabilir mi? Hayır o kadar zenginsin neden polis oldun ki? Yok muydu babanın şirketi falan geçseydin başına. Öyleyken bu ukala tavırlarla kız tavlaman kolay olurdu hem.
Hakan:Sen yoksa seni tavlamaya çalıştığımı mı düşünüyorsun?
Aylin:Öyle bir şey demedim.
Hakan:Kastettin ama.
Aylin:Ne sinir şeysin sen ya.
Hakan:Biraz öyle derler. (sessizce) Doğru düşünmüşsün Aylin hanım..
...
-Hakan gelen anonsla kendine gelir.
Anons:.. Sokakta silahlı kavga ihbarı. Resmi ekipler olay yerine müdahalede.
Aylin:Anlaşıldı, intikal ediyoruz.
-Olay yerine geldiklerinde kavga hala devam ediyor, resmi ekipler ayırmaya çalışıyordur.
Hakan:Dikkatli ol.
Aylin:Sende.
-Hakan havaya bir el ateş eder. Ancak kavga hala devam eder.
Hakan:Ayrılın!
Aylin:Olmayacak böyle.
-Hakan araya girer ve tek tek almaya çalışır. O esnada gençlerden biri Hakan'ın koluna doğru bıçak sallar.
Hakan:Agh!
Aylin:Hakan?
-Hakan hemen kenara geçer. Aylin yanına gelir.
Aylin:Hakan? İyi misin?
Hakan:Şerefsiz! Bıçak salladı.
Aylin:Bakayım bi.. Kötü bu hastaneye gitmek gerek.
Hakan:Şu kavgayı ayıralım da.
Aylin:Ekipler burda en azından bi tampon falan yapalım.
Hakan:Gerek yok, sağol.
Aylin:Gelir misin şuraya?
-Aylin arabadan ilkyardım çantasını çıkarır.
Hakan:Dayanabilirim gerek yok.
Aylin:Bende meraklı değilim sana, yarana ama böyle durman tehlikeli olabilir.
-Hakan başka bir şey demez, Aylin pansuman yapıp yaraya tampon yapar. Hakan'ın gözleri daima Aylin'in üstündedir. Aylin her yaklaştığında, Hakan Aylin'in kokusunu alır, nefesi kesilecek gibi olur.
Aylin:Hastaneye kadar idare eder.
Hakan:(sessizce) Kokun bile hala aynı..
___________________________________ 7.BÖLÜM SONU

Yara 🍃Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin