Yara 🍃

41.Bölüm - "Anılar"

-Hakan, Aylin'in ayak ucuna Mesut ve Selinde yanına oturmuştu. Aylin'in bakışları üçünün de üstündeydi.
Aylin: Hakan? Ne demek evli değiliz biz?
Hakan:Şöyle ki hayatım..
Mesut:Ufak tefek yanlış anlamalar yüzünden ayrılmışsınız.
Hakan:Evet, yıllar sonra bir araya geldik tabi birbirimizi anlayıp dinleyince geride kaldı her şey.
Aylin:Yanlış anlamalar derken?
Selin:Aylincim şimdi konuşup kendini yorma. Geride kaldı her şey işte zamanla hatırlayacaksın zaten.
Hakan:Aynen hatta sen kendini biraz toparla istersen her şeyi anlatırım sana ben.
Aylin:Pekii. Ne kadar evli kaldık biz?
Hakan:Bir buçuk yıl. (aylinin elini tutar) 6 yıl sonra bir araya geldik ama işte bak.
Aylin:6 yıl... Çocuğumuz var mı?
-Kısa bir sessizlik olur. Hakan bir Mesut'a bir Aylin'e bakar.
Aylin:Söyleyemediğiniz bir şey mi var? Bir soru sordum alt tarafı.
Hakan:Yok canımın içi. Olmadı çocuğumuz.. Çok istedik ama..
Aylin:Zamanımız yetmedi değil mi? Bir buçuk yıl ne kadar kısa..
Selin:Ama yine birliktesiniz kuzum.
Mesut:Ehh! Hadi artık. Aylin yatıp dinleniyor bizde işimize bakıyoruz. Hakan hadi aslanım.
Hakan:Ne hadi abi?
Selin:Eve gidecektin, Aylin'in ilaçlarını alacaksın ya hani.
Hakan:Ha doğru doğru. Hemen gidip gelirim.
Mesut:Hemen gelmene gerek yok dinlen artık biraz.
Hakan:İyiyim abi ben. Sıkıntı yok yani.. Siz geçiyor musunuz merkeze?
Selin:Gidicez gidicez.
Mesut:Aklım burda ama.
Aylin:Abi gidin işinize hadi. Evdeyim iyiyim ben. Hakan sende git dinlen, gelme hemen.
Hakan:İyiyim dedim ya güzelim. Seni bırakır mıyım hiç?
Mesut:Hadi hadi çıkalım.
Selin:Aylincim dikkat et kendine, yorma sakın. Tunç evde zaten.
Aylin:Tamam tamam, sağolun.
Mesut:Hadi güzelim, görüşürüz akşama.
Aylin:Dikkat edin abi.
-Hakanla Selin çıkarken Mesut, Tunç'un yanına gider.
Mesut:Halan sana emanet Tunç. Hakan abin gelene kadar göz kulak ol.
Tunç:Merak etme baba.. Kızdınız mı bana?
Mesut:Kızdım tabi ne diye boş boğazlık ediyorsun evli değilsiniz siz diye?
Tunç:Bir anda ağzımdan kaçırdım baba.
Mesut:Bana bak sakın Ege'yi de ağzından kaçırayım deme aslanım. Bak kimse çıkamaz işin içinden.
Tunç:Yok baba yok demem merak etme..
-Mesutta, Aylinle vedalaşıp evden çıkar. Hakan ve Selin arabanın yanına Mesut'u bekliyordur.
Hakan:Abi Ege.. Onu hatırlayacağı bir şey yok değil mi evde?
Mesut:Resimleri kaldırdık. Eşyalarını da Aylin'in dolabına baktı Selin kaldırdı. Eğer kendisi hatırlamazsa sıkıntı yok.
Hakan:Er geç hatırlayacak. Ege'yi, bebeği...
Mesut:O zamana buluruz bir çare aslanım. Şimdi Aylin iyi olsun yeter.
Hakan:Hı hı..
...
-Hakan eve uğradıktan sonra hem Aylin'in ilaçlarını almış hemde yiyecek bir şeyler almış Aylin'in yanına gelmiştir.
Hakan:Ben geldimm, nasılsın bakalım?
Aylin:Bıraktığın gibi.
Hakan:Tunç yok mu?
Aylin:Odasında ders çalışıyor.
Hakan:Güzel,yiyecek bir şeyler aldım bende.
Aylin:Aç değilim.
Hakan:Olmaz efendim, ilaçlarını içeceksin. Seversin hem pizza sen. Ben bunları da Tunç'a vereyim.
-Hakan, Tunç'un yanına uğrayıp gelir.
Hakan:Sana küçük bir sürprizle geldim gelirken.
Aylin:Ne?
Hakan:Hatırlamana yardımcı olacak şeyler..
-Poşette ki fotoğraf albümlerini çıkarır ve Aylin'e uzatır.
Hakan:Yıllar önce ki anılarımız da burda kısa zaman içindeki anılarımız da.
Aylin:Her şey mi?
Hakan:Çoğu anlar.. Severdik anılarımızı ölümsüz hale getirmeyi hatırlamıyor musun yoksa onu da?
Aylin:Hatırlamaz olur muyum? En sevdiğimiz şeydi o hatta.. Ama ya diğer şeyler? Onları ne zaman hatırlayacağım? Nasıl evlendik? Nasıl geçti evliliğimiz? (Yüzü düşer) Neden boşandık? Neler oldu bu kadar yılda?
Hakan:Sen kendini yorma bunlar için. Zamanla hatırlayacaksın zaten hepsini. Hem bende yardımcı olacağım her şey için sana.
-Hakan, Aylin'i saçlarından öper.
Hakan:Ben varken hiçbir şey için üzme kendini.
-İkisi birlikte albüme bakarlar.
Hakan:Bak işte nikah fotoğrafımız?
Aylin:Yaa ne kadar yakışıklı olmuşsun.
Hakan:Senin güzelliğinin yanında uyumlu olmak lazımdı. Elden geldiğince işte. O kadar güzeldin ki o gün...
...
|Flashback|
-Hakan gözleri kapalı arkasını dönmüş, kolları bağlı bekliyordur.
Hakan:Aylin çatlıycam şimdi hadi ama.
Aylin:Geliyorum açma gözlerini..
Hakan:Tamam tamam.
-Hakan heyecandan yerinde duramıyordur. Aylin bembeyaz bir elbise ile tam Hakan'ın karşısına gelir,ellerini tutar.
Aylin:Açabilirsin..
-Hakan gözlerini açtığında bir an dili tutulur.
Aylin:Bir şey demeyecek misin?
Hakan:B-ben... Su gibisin Aylin. Peri kızı gibisin.
Aylin:(gözleri dolu gülümser) Gerçekten mi?
Hakan:Bir kez daha aşık oldum sana Aylin..
-Aylin bir anda Hakan'ın dudaklarına kapanıp öper.
Hakan:Ne içindi bu?
Aylin:Teşekkür etmek için.
Hakan:Ben teşekkür ederim asıl. Bugün hayatımı daha da renkli hale getireceksin. Tüm karşımıza çıkan engellere rağmen...
Aylin:Hadi gidelim artık,geç kalacağız kendi nikahımıza.
Hakan:Korkma korkma ben bugün seninle evlenmeden gelmem geri bu eve.
Aylin:Ukala... Huylu huyundan vazgeçer mi?
Hakan:Sen daha çok çekeceksin benim ukala hallerimi.
Aylin:Olsun böyle sevdim seni ben.
...
-Aylin gözlerini açtığında gülümser.
Hakan:Hatırladın mı?
Aylin:Çok kalabalık değildi nikahımız. Nikahtan sonra el ele gezdik Ankara sokaklarında. Sonra sen bir sürpriz hazırlamıştın saattlerce dans ettik...
Hakan:(sırıtır)Sonrası da aklında mı?
Aylin:(kaşlarını çatar)O günün hepsi aklımda. Sırıtma öyle..
Hakan:Tamam tamam...
-Akşama kadar Hakan fotoğrafları göstermişti Aylin'e. Aylin hepsini olmasada birkaç anıyı canlandırmıştı hafızasında.
Hakan:Bugünlük bu kadar yeter. Artık dinlenme vakti.
Aylin:İyiydik ya. Bakıyorduk ne güzel.
Hakan:Sonra ki günlere de kalsın hayatım. Sen şimdi uyu dinlen. Bende giderim,Mesut abi gelir birazdan.
Aylin:İyi olur,uyuman lazım senin de. Yarın gelme dinlen iyice.
Hakan:Olmaz öyle, bırakmam seni. İzinliyim zaten bir süre daha.
Aylin:İyice bana bağladın kendini.
Hakan:Başka ne olacaktı Aylin? Sen varsın hayatımda başka kime bağlayacaktım kendimi?
Aylin: Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?
Hakan:Evet ama sen daha sık söyle. Kulağa çok hoş geliyor.
Aylin:Olur...
-Biraz sonra Mesut gelir ve Hakan da eve gider.
...
|2GünSonra/MesutEv|
-Hakan yine erkenden Mesut'a gelmiştir. Kapıyı çalar,Tunç açar. Elinde bir çiçek bir de simit poşeti vardır.
Hakan:Günaydın.
Tunç:Günaydın abi, hoşgeldin.
-Hakan hemen içeri girer. Aylin pencerenin önünde oturuyodur.
Hakan:Oo kahvaltıya yetiştim çok güzel bende simit almıştım.
-Hakan, Aylin'in yanına oturur çiçekleri ona uzatır.
Hakan:Bunlar size güzel hanımefendi. Güzelliğiniz karşısında solacaklar ama.
Aylin:Hakan.. Teşekkür ederim.
-O esnada Mesut mutfaktan bir tava menemen ile gelir.
Mesut:Kim gelmiş Tunç? Hakan?
Hakan:Günaydın abi.. Menemen de mi var ya? Oh oh!
Mesut:Oğlum senin ne işin var yine sabah sabah? Aç mısın sen?
Aylin:Abi ayıp.
Hakan: Sevgilimin yanına geldim abi, kahvaltı yaparız birlikte dedim simit aldım ama daha şahanesi varmış.
Mesut:Sevgiline de sana da.
Aylin:Abi!
Mesut:Tamam demedik bir şey sevgiline.
-Kahvaltıda Mesut sürekli Hakan'a sataşır.
Mesut:Masayı da toplarsın artık Hakan Bey. Bizim çıkmamız lazım malum senin gibi yatmıyoruz.
Hakan:Aşk olsun abi.
Mesut:Başlatma aşkına lan.
Hakan:Tamam abi çıkın siz, toplarım ben. Bulaşıkları da yıkarım evi de temizlerim hatta. Olur mu?
Mesut:Lan!
Tunç:Baba hadi!
Mesut:Geldim geldim. Seninle sonra görüşücez. Aylinim dikkat et kendine.
Aylin:Siz dikkat edin abi.
-Mesut ve Tunç gider. Hakan masayı toplar ve Aylin'in yanına oturur.
Hakan:Ee nasılız bugün?
Aylin: Şuradan ilaçları verir misin?
-Hakan ilaçları getirir. Aylin'in yüzündeki solgunluk hoşuna gitmemiştir.
Hakan:İyi misin sen?
Aylin:Ağrım var biraz.
Hakan:Hastaneye gidelim mi?
Aylin:Yok yok, geçer birazdan... Eee ne yapıyoruz bugün?
Hakan:Film falan izleyelim, fotoğraflara bakalım.
Aylin:Eldeki imkanlar bunlar diyorsun.
Hakan:Bir süre daha sevgilim...
-Aylinle Hakan albümlere bakmaya devam ediyordur. Aylin'in ağrısı geçmemiş aksine daha da artmıştır.
Hakan:Bak işte burasıydı, sen keşfetmiştin burayı. İlk defa gittik diye resim çektirmiştik.
-Aylin bir şey demez.
Hakan:İyi misin?
-Aylin kafasını olumsuz anlamda sallar. Artık dayanamıyordur.
Aylin:Off!Hakan dayanamıyorum ben,agh!
Hakan: Aylin?
Aylin:Çok ağrım var Hakan, duramıyorum daha fazla. Tüm kemiklerim ağrıyor.
Hakan:Aylin.. Gidiyoruz hemen.
-Hakan, Aylin'in üstüne bir şeyler giydirir, kucağına alıp evden çıkar. Yarım saat içinde hastaneye geldiklerinde Aylin'in ağrıları hala şiddetlidir.
Doktor:Neyi var?
Hakan:Ağrısı çok fazla..
-Aylin, Hakan'ın elini sımsıkı tutar.
Hakan:Kemikleri kırık doktor hanım.
Doktor:Kemikleri mi?
Hakan:Kazadan dolayı..
-O esnada Aylin'in doktoru acile girmiştir.
Doktor2:Aylin?
Hakan:Hocam çok kötü,çok ağrısı var.
Doktor2:Müdahaleye alalım hemen..
-Aylin odaya alınır,ilaç verilir biraz dinlendirilir. Hakanda Mesut'a haber vermiş ciddi bir şey olmadığını söylemiştir. Aylin uyurken Hakan yanında oturuyodur.
Hakan:Bir an önce eski halimize dönsek ya.. Gerçi nasıl olacak bilmiyorum ki.. Senin acıların devam ediyor, hatıraların yok..
...
-Akşama doğru Aylin düzelince hastaneden çıkmış eve gelmişlerdir. Hakan yine kucağında getirir eve Aylin'i.
Hakan:İyisin değil mi? Kalabilirdik hastanede.
Aylin:İyiyim iyiyim,hafif var sadece ağrı. Sabah ki gibi değil.
Hakan:Bana yalan söyleme.
Aylin:Doğruyu söylüyorum Hakan. Korkma artık.
Hakan:Mesut abi gelir birazdan bir şey olursa hemen ara beni tamam mı?
Aylin:Merak etme hayatım merak etme.. Senden bir şey isteyebilir miyim?
Hakan:Tabi güzelim.
Aylin:Yarın sabah kahvaltıya çıkalım mı? Çok bunaldım ev, hastane derken.. Biraz hava almak istiyorum sana da uyarsa.
Hakan:Sen iste yeter sevgilim.
Aylin:İyi ki varsın Hakan.. Sen olmasan bu süreci atlatamam ben. Her anımda yanımdasın.
Hakan:Ben her daim seninleyim güzelim.. Açsındır sen çorba yapayım mı?
Aylin:Uğraşma boşver.
Hakan:İki dakikalık iş canım.
-Hakan, çorbayı yapıp gelir, Aylin'in yanına oturur.
Hakan:Aç bakalım ağzını hadi,sıcak ama.
Aylin:Ben yerim Hakan, sağol.
Hakan:Olmaz efendim. Sen iki kaşık alıp bırakırsın. Bitecek bu çorba.
Aylin:Of Hakan..
Hakan:İnsan koca yani sevgilisine oflar mı? Ayıp ayıp.
Aylin:Hakan ya, güldürme kemiklerim ağrıyor zaten.
Hakan:Tamam tamam. Hadi hadi uçak geliyo mu yapalım.
Aylin:Hakan!
Hakan:Sustum peki...
-Birkaç saat sonra Mesut gelir,Hakan da gidecektir,Aylinde çoktan uyumuştur. Hakan çıkmak için hazırlanır.
Hakan:Abi ilaçları aynı saatte alsın dedi doktor yine. Ağrısı yok ama ne olur ne olmaz ararsın beni.
Mesut:Sağol kardeşim sağol,merak etme sen.
Hakan:Sabahta alırım Aylin'i. Biraz dolaşmak istedi.
Mesut:Sıkıntı olmasın.
Hakan:İyi gelir abi ya,fazla durmayız.
Mesut:Tamam aslanım.. Hatırladı mı bugün bir şey?
Hakan:Yok abi. İki gündür hiçbir şey hatırlamıyor. İlk eve geldiğimiz gün düğün gününü hatırladı sadece.
Mesut:Bir an önce atlatsak.
Hakan: Atlatacağız abi inanıyorum ben..
-Hakan, Aylin'i saçlarından öper.
Hakan:Hadi iyi geceler.
Mesut:İyi geceler kardeşim...
...
-Ertesi sabah Hakan erkenden Aylin'i almış kahvaltıya gelmişlerdir. Aylin tekerlekli sandalye ile denize karşı otururken Hakanda tam karşısındadır.
Hakan:Hava serin sanki biraz.
Aylin:Yok gayet güzel,çok iyi geldi hatta.
Hakan:Öyle mi? Hadi yap o zaman kahvaltını.
Aylin:Böylesi de güzel.
Hakan: Nasıl?
Aylin:Seni böyle karşımda otururken seyretmek.
Hakan:Sana kurban olurum..
-Aylin'in elini öper. Kahvaltı boyunca Hakan, Aylin'i elleriyle besler gülüşerek kahvaltı yaparlar. Kahvaltıdan sonra da sahil boyu Hakan, Aylin'i gezdirir...
...
-Günler geçer,Aylin Hakan sayesinde bazı anıları hatırlamaya başlamıştır. Hakan'ın tek korkusu Ege ve sonrasıdır. Aylin yürümeye, iyice toparlamaya da başladığı için Hakan da mesaiye başlamıştır. O gün akşam üstü izin almış erkenden Aylin'in yanına gelmiştir. Elinde bir demet papatya ile Mesut'un evine gelir. Kapıyı Aylin açar.
Hakan:Sahibi kadar güzel olamazlar ama buyrun efendim.
Aylin:Hakan.. Teşekkür ederim.
Hakan:Rica ederim efendim. Bir İnci tanesine yakışan bir çiçek bulmak zor ama.
Aylin:Sen yine pek tatlı pek romantiksin bugün.
Hakan:Dünden beri görmedim ya seni içimde birikti... Ee hazır değil misin hala?
Aylin:Neden? Bir yere mi gidiyoruz?
Hakan:Dün demiştim ya akşama çıkarız biraz dışarı diye.
Aylin:Hafıza kaybı unutkanlık da yapmaya başladı sanırım bende.
Hakan:Saçmalama.. Hazırlan hadi bekliyorum.
Aylin:İçeriye geç madem.
Hakan:Olur...
...
-Hakan,Aylin'i önce yemeğe çıkarmıştır. Sonra da el ele sahilde gezerler.
Hakan:Yoruldun mu? Gidelim mi eve?
Aylin:İyiyim ya. Dolaşıyoruz işte.
Hakan:Yorulunca söyle ama.. Dinlenmen lazım.
Aylin:İyiyim Hakan ben..Hatta bu akşam çok iyi geldi. Aylardır gün yüzü görmüyor gibiyim.
Hakan:Aylardır olmasa da doğru aslında. Ama şimdi iyisin gezip dolaşmaya engelimiz kalmadı.
Aylin:Bir de şu hafıza kaybı meselesini çözebilsem.
Hakan:O da bitecek güzelim. Bak yavaş yavaş hatırlıyorsun zaten.
Aylin:Evet ama çok büyük eksikler var gibi hissediyorum.. Mesela hala neden boşandık hatırlamıyorum üstü kapalı anlattın sadece.
Hakan:Tatsız şeylere gerek yok bence. Ki zaten yanlış anlaşılmaydı her şey. İnanmıyor musun bana?
Aylin:İnanıyorum tabi ki ama..
Hakan:Bırakalım şimdi bunları. Abin devriyede hazır bana gidelim mi?
Aylin:Sana?
Hakan:Masumane bir teklif sadece. Film falan izleriz. Fotoğraflara bakarız.
Aylin:Olur aslında...
-El ele biraz daha yürürken Aylin'in aklına bir anı gelir.
Aylin:Hakan,biz o zamanlar İstanbul'a geldik mi?
Hakan:Bir kez gelmiştik. Ne oldu?
Aylin:Hatırlıyorum.. Seninle böyle el eleydik yine. Daha gençtik tabi o zaman.
Hakan:(güler)Şimdi çok mu yaşlıyız?
Aylin:Hayır canım.. Hatta sen bana pamuk şeker almıştın. Tam kız kulesinin karşısına oturmuştuk. Değil mi?
-Hakan biraz düşünür ve hatırlar.
Hakan:Evet,sabaha kadar oturduk hatta yaz ayıydı. Güneşin doğuşunu seyretmiştik birlikte.
Aylin:Yine yapar mıyız öyle?
Hakan: Yaparız canımın içi sen iste her gün güneşin doğuşunu izlerim seninle ben.
Aylin:İyi ki varsın Hakan. İyi ki yanımdasın.
Hakan:Senin olduğun her yerde bende varım sevgilim. Seni asla bırakmam...
-Biraz daha yürüdükten sonra tam kız kulesinin önünde durur Hakan.
Hakan:Bir şey sorucam.
Aylin:Sor bakalım.
Hakan:Sen şimdi burda ki anımızı hatırladın ya.
Aylin:Evet.
Hakan:Acaba ben seni tam burada öpmüş müydüm? Sen taze hatırlıyorsun ya hani.
Aylin:Bak sen.. O kadarını hatırlamıyorum maalesef.
Hakan:Peki o zaman eksik bırakmasak mı? Ben seni tam şu an öpsem belki yeni şeyler canlanır.
Aylin:Neden soruyorsun ki?
-Aylin,Hakan atak yapmadan kendisi öpmeye başlar ve dakikalarca öpüşürler. Kız kulesi deniz ve yıldızlar onların şehvetle öpüşmesini seyrederken Aylinle Hakan nefesi kesilene dek bırakmaz birbirini..
___________________________________ 41.BÖLÜM SONU