Yara 🍃

23.Bölüm - "Sevme Beni"

-Hakan yanan eve girer. Bağırarak evde Aylin'i arar.
Hakan:Aylin ses ver Aylin!
-Hakan kafasını çevirip odaya baktığında pencere önüne sığınmış Aylin ve diğerlerini görür. Dumandan hepsi bayılmıştır. Hakan hemen nabızlarını kontrol eder.
Hakan:Çok şükür.. Aylin aç gözünü, açın gözünüzü.
-O esnada itfaiye de gelmiş söndürmeye başlamıştır. Üç itfaiyeci daha eve girer ve çocuklarla kadını çıkarırlar. Evden en son Hakan kucağında Aylinle çıkar.
Hakan:Kurtuldun Aylin, dayan.
-Hakan yüzü gözü kapkara bir kenara çöker, Aylin'i dizine yatırır.
Hakan:Aylin bak çıktık aç gözünü.. Su getirin, ambulans nerde? Çocuklar nasıl Arda?
Volkan:Geliyor abi ambulans.
Arda:Yaşıyorlar abi, çıktılar hastaneye yola.
Hakan:Çok şükür. Aylin hadi canım sende aç gözünü.
-Arda suyu getirir. Hakan suyu Aylin'in yüzüne döker, kendine getirmeye çalışır. Kendisi de bir yandan sürekli öksürüyordur.
Volkan:Abi sen iyi misin?
Hakan:İyiyim ben... Aylin nefes al hadi. Yapma bana bunu, aç gözünü yalvarırım.
-Birkaç dakika sonra Aylin üst üste öksürerek gözlerini açar, hala Hakan'ın dizinde yatıyordur. Gözünü açar açmaz Hakan'ı görünce ikisi de birbirine gülümser.
Hakan:Çok şükür Aylin, çok şükür.
Aylin:Hakan..?
Hakan:Burdayım canım.
Aylin:Çocuklar onlar?
Hakan:Hastaneye vardılar bile.
-Aylin gülümser. Hakan, Aylin'in yüzünü sever.
Hakan:Şimdi sende gideceksin hastaneye, iyi olacaksın.
-Aylin doğrulmaya çalışır, ambulansta gelmiştir o esnada. Öksürmeye hala devam ediyordur.
Aylin:Gerek yok hastaneye, iyiyim ben.
Hakan:Olmaz şu haline bak bi.
Aylin:İyiyim gerçekten gerek yok.
Hakan:Ambulansta bakılsın bi o zaman, abinlere haber verelim.
Aylin:Aramayın abimi, endişe edecek şimdi.
Hakan:İyi peki ama ambulansa geçiyorsun.
Aylin:Peki peki.
-Aylin, Hakan'a gülümser. Hakan, Aylin'in kalkmasına yardım eder. Aylin ambulansta muayene edilip hava verilirken Hakan'da üst üste öksürmeye başlar.
ATT:Siz iyi misiniz?
Hakan:İyiyim iyiyim.
Aylin:Sana da baksınlar bi, sende etkilenmiş olabilirsin dumandan.
Hakan:İyiyim iyiyim...
...
-Aylin kontrol edildikten sonra Hakan, Aylin'i eve bırakmaya gelmiştir. Yolda gelene kadar sürekli kaçamak bakışları olsa da hiç sesleri çıkmaz. Evin önüne gelince söze ilk Aylin girer.
Aylin:Teşekkür ederim.
Hakan:Yolumun üstü zaten.
Aylin:Hayatımı bir kez daha kurtardığın için teşekkür ederim. Bu kaçıncı oldu bilmiyorum.
Hakan:Bende bilmiyorum sanırım kaçıncı olduğunu. (güler) Bi alışkanlık oldu galiba bizde.
-İkiside gülüşür. Hakan derin derin Aylin'in gülüşünü izler.
Hakan:(sessizce) Şu gülüşünden hiç mahrum etmesen keşke beni.
Aylin:Efendim?
Hakan:Ee yok yok bir şey...
Aylin:İyi akşamlar o zaman.
-Hakan duraksar bir anda Aylin'in elini tutar, göz göze gelirler.
Hakan:Hala aynı mı hislerin Aylin? Bana karşı yani.
-Aylin birkaç dakika sadece susup Hakan'ı izler. Gözleri anında dolmuştur. Elini Hakan'ın elinin altından çeker.
Aylin:Bir kez dedim sana Hakan.. Bundan sonra gerisi gelmez.
-Aylin elini çekince Hakan'ın anında gözleri dolmuştur.
Hakan:Niye diye bir daha sormuyorum sana Aylin ama bil ki ben hep seni..
Aylin:Sevme beni Hakan.. Benim için endişeni, çabanı, bana karşı sevgini görüyorum ama yapma. Böylesi daha zor oluyor hem sana...
-Hakan sadece susar ve Aylin'i izler.
Aylin:Teşekkür ederim tekrardan, iyi akşamlar...
-Aylin arabadan iner, Hakan sadece arkasından bakar. Aylin'in apartmandan girdiğini görünce evin önünden uzaklaşır.
...
|ErtesiSabah/Merkez|
-Ekip hep birlikte orta masada oturuyordur.
Hüsnü:Aylin nasıl oldun bakalım?
Aylin:İ-iyiyim abi..
-Selin ve Sena ne oldu anlamında Aylin'e bakarlar.
Mesut:Aylin hanım söylemiyor ama akşam gözü kapalı tehlikeye atmış yine kendini.
Aylin:Abi biliyor musun sen?
Mesut:Evet akşamdan beri hemde.
Selin:Ne oldu ya?
Ali:Yangın.. Selma'nın evi yanarken onları kurtarmaya girmiş dün gece Aylin.
Selin:Aylin? Neden haberimiz yok bizim?
-Aylin sinirle Hakan'a döner.
Aylin:Sağol Hakan ya, iyi ki kimse bilmesin, telaş yapmasınlar dedim sana. Sağol gerçekten sözünün erisin hemen söylemişsin.
Hakan:Ya ben.. Kime laf anlatmaya çalışacaksam.
-Hakan kalkıp gider.
Aylin:Git zaten hemen her zaman yaptığın değil mi?
Mesut:Aylin!
Aylin:Abi ya.
Mesut:Hakan hiçbir şey anlatmadı kızım. Akşam Arda aradı beni nasıl oldugunu sormak için ona sordum öğrendim.
Aylin:Hakan anlatmadı mı yani?
Mesut:Hayır kızım. Çocuk seni yangından kurtarmış sen küplere biniyorsun burda.
Hüsnü:Bir daha olmasın Aylin.. Tedbirsiz bir daha kendini tehlikeye attığını duymak, görmek istemiyorum.
-Aylin susar.
Mesut:Duydun mu?
Aylin:Duydum abi duydum.
...
-Hakan kafeteryada çay içerken Sena yanına gelir.
Sena:İyi misin?
-Hakan başını kaldırıp tepkisizce Sena'ya bakar.
Hakan:Hı hı..
Sena:Oturabilir miyim?
Hakan:Tabii.
Sena:Aylin'e fena bozuldun galiba.
Hakan:Bilip bilmeden bana patlamasına sadece.
Sena:Senin onun için canını tehlikeye atmana böyle karşılık vermesi hoş olmadı.
Hakan:Yine olsa yine yaparım.
Sena:Sizin Aylinle aranızda bir şey mi var? Yani anlaşılmayacak bir şey değil dün akşamki telaşından sonra.
Hakan:Yok hiçbir şey yok aramızda. O ayrı ben ayrı.
Sena:Hı hı.
-Birkaç dakika sonra ise Aylin kafeteryaya iner. Hakan'ı ve Sena'yı gördüğünde kaşlarını çatar. Bir süre onları izler. Sena, Hakan'ın yanından kalktıktan sonra Aylin gider.
Aylin:Müsait miydin?
Hakan:Evet ama bağırıp çağıracaksan değilim Aylin.
Aylin:Hayır, yanlış anladın beni.
Hakan:Ben mi yanlış anladım?
-Aylin, Hakan'ın yanına oturur.
Aylin:Özür dilerim. Gereksiz yere sana patladım kusura bakma.
Hakan:Alışkınım ben Aylin ama sürekli sürekli de olmuyor.
Aylin:Hakan bak ben..
Hakan:Beni sevmiyorsun anladım ama böyle de yapma olur mu?
-Hakan başka bir şey demeden kalkıp gider.
...
|Akşam /HakanEv|
-Hakan yine albümleri karıştırmaya başlamış, anılara dalmıştır. Her baktığı fotoğrafta Aylin vardır, Aylinle yaşadıkları vardır. Albümün tam ortasında nikah fotoğrafları vardır.
Hakan:Nasıl güzeldin o gün.. Birbirimize evet derken nasıl parlıyordu gözünün içi. Bu anılar elimizdeyken bana beni sevmediğini söylüyorsun. Nasıl inanayım buna? Bana beni sevme diyorsun. Ben 6 yıl sensiz senle yaşamışken seni sevmemek mümkün mü Aylin? Neden yapıyorsun bunu bize?
-Fotoğrafta ki Aylin'in yüzünü okşar, fotoğrafın üstüne bir damla göz yaşı düşer...
...
|1AySonra|
-Aradan geçen zamanda her şey hala aynıdır. Sena da ekiple iyice kaynaşmıştır özellikle Hakanla arasını iyi tutmaya çalışması Aylin'in gözünden kaçmaz. Ancak Aylinle Hakan arasında değişen de hiçbir şey yoktur. Hakan ise ara ara gelen gizemli telefonların peşindedir. Merkezde otururken gelen telefonla ekibin yanından kalkar.
Hakan:Alo?
X:Nasılsın Hakan?
Hakan:Yine mi sen ya? Bana bak derdin, amacın ne senin?
X:Benim amacım gerçeklerin ortaya çıkması Hakan. Senden saklanan büyük gerçeğin ortaya çıkması.
Hakan:Kim tuttu seni babam mı? O mu verdi paranı da ara aklını bulandır Hakan'ın dedi?
X:Alakası bile yok. Ama aklını bulandırmak değil amacım.
Hakan:Peki gerçek ne? Babamla mı ilgili?
X:Hayır.. Ama sana çok yakın başka biri.
-Hakan biraz sessiz kalır, etrafına bakınır.
Hakan:A-Aylin mi?
X:Bul gerçeği Hakan. Öğrenmek senin hakkın.
-Telefon kapanır. Hakan'ın bakışları masada oturmuş sessizce ekibi izleyen Aylin'e döner.
Hakan:Aylin.. Senin benden gerçekten sakladığın bir şey var.
___________________________________
23.BÖLÜM SONU