18.Bölüm- "İnci Tanem"

421 19 4
                                    

-Aylin ve Hakan bir nefes kadar yakındır birbirine.
Hakan:(bağırarak) Duydun mu beni?Ben hala deli gibi aşığım sana.
-Aylin bir iki adım geri gider.
Aylin:Kendi kulaklarımla duydum ben.
"Vazgeçtim Aylin'den." dedin.
Hakan:Ya duysan bile nasıl inanabildin ki buna Aylin?Benim bu dünyada senden vazgeçmem mümkün mü?
Aylin:Peki o kadın, o davranışların? (yüksek sesle) Beni sevsen de aldattın beni sen Hakan.
Hakan:Aldatmadım Aylin, nasıl yaparım böyle bir şeyi ben?
-İkisinin de konuşması hala yüksek sesledir.
Hakan:Bana sadece bağırıp çağırdın sen. Gelip bir kez sormadan çekip gittin.
Aylin:Başka çare yoktu çünkü,dayanamadım sevdiğim adamın bana öyle davranmasına. Sen içip içip geldiğinde vardır bir derdi dedim başlarda ama geçmedi o hallerin. Bana sürekli ters davranmaya başlamıştın Hakan. Sonra seni o kadınla görünce daha seni dinlememi nasıl bekledin?
Hakan:Her şey görevdi ya görevdi Aylin. Anlatamadım uzun süre çünkü öyle olması gerekti. Sonra da çekip gittin bir anlamı kalmadı zaten.
Aylin:Saçma sapan konuşma Hakan! Ne görevi ya?Açıklama bulamayıp görev yalanı mı uyduruyorsun şimdi?
Hakan:Ben sana hiçbir zaman yalan söylemedim Aylin... Örgütü çökertmek için öyle yapmam gerekiyordu. İşinden,ailesinden uzaklaşan biri olmam lazımdı.Bu görev için ayrıca para da lazımdı o yüzden babamla yakın oldum. Ona senden uzak olduğumu söylemeseydim gerekli parayı da gücü de alamazdım. O kadın da büyük kozdu elimde ama sana yemin ederim ki hiçbir şey olmadı aramızda. Senin bizi birlikte yakalaman da tesadüf oldu zaten.
Aylin:Niye gelip anlatmadın peki bana? Neden görev demedin?
Hakan:Anlatamazdım, kimse bilmiyordu zaten. Bir müdür bir de ben vardım işin içinde.
Aylin:Ben karındım senin Hakan.
Hakan:Farketmiyordu Aylin.Gizlilik yemini vermiştim. Bu işin sonunda çocukların, insanların hayatı kurtulacaktı her anlamda ve ben bir kişiye söyleseydim batabilirdi her şey.Ayrıldıktan çok sonra bitti görev ama..
Aylin:Ama bizde bitmiştik değil mi?
Hakan:...
Aylin (bağırarak)Ya ben ne kadar acı çektim biliyor musun sen? Deli gibi sevdiğim adamın benden vazgeçtiğini,beni aldattığını öğrenince nasıl perişan oldum tahmin edebiliyor musun? Ne içinmiş peki her şey? Bir görev için..
Hakan:(bağırarak) Ben acı çekmedim mi Aylin? Ben perişan olmadım mı? Görev için o kadınının yanındayken kalbim paramparçaydı. Onlar eğlencesine içiyorum sanarken ben senden ayrıldığım için,sensizlikten içiyordum. Görev içindi evet ama sende olsan aynı şeyi yapardın.
Aylin:Peki sonra görevden sonra neden gelmedin?
Hakan:İzini bulamadım ki.. Hiçbir şekilde ulaşamadım sana. Mahkemeye bile gelmemiştin Aylin. Hem gelsem de dinlemeyecektin beni, seni çok iyi tanıyorum..
-Aylin yere çöküp ağlamaya başlar.
Aylin:Ya çok sevdim seni ben o halde ayrıldım. Beni sevmediğini duyunca paramparça oldu kalbim Hakan.. 6 yıl ya 6 yıl boyunca her gün paramparçaydı kalbim.. Hiç silemedim seni ben silmem mümkün olmadı da.
-Hakan'da Aylin'in önüne diz çöker, o da ağlamaya başlamıştır.
Hakan:Ben unuttum mu sanıyorsun Aylin?Seni unutmak nasıl mümkün olsun hem? Ben kalbime ilmek ilmek işlemiştim seni,sevgini..Ben en zor anlarımda yanıbaşımda seni bulurken sensiz 6 yıl nasıl geçirdim tahmin edebiliyor musun?
-Hakan,Aylin'in elini kalbinin üstüne koyar.
Hakan:Bak hala sen varsın diye atıyor bu kalp..Senden uzak yaşasam da yıllarca senin varlığını bilerek attı. Seni yıllar sonra merkezde görünce nasıl çarptı biliyor musun? Kabul etmedim başlarda ama sen geldin diye böyle hızlı ve heyecanlı atıyordu. Hele sen, nefesin,sesin yanımdayken...
-Aylin,Hakan'ın gözyaşlarını siler. Sonra sakallarını okşar. Bunu yapmak ikisinin de hep hoşuna giderdi. Sonra Aylin'de Hakan'ın elini alıp kalbinin üstüne koyar.
Aylin:Ya bu kalp Hakan.. Bu kalp senin için atmayı bıraktı mı sanıyorsun? Yıllarca her gün sensizliğin acısını çektim. Ben bu kadar seviyorken o benden nasıl vazgeçti dedim hep.
Hakan:Geçmedim.. Vazgeçemem Aylin.
-İkisi de birbirinin gözünün içine bakar,hala ağlıyorlardır. Hakan tereddüt etse de Aylin'in dudağına küçük bir öpücük bırakır. Aylin tepkisiz kalmıştır.
Hakan:Yaşadığım müddetçe senden vazgeçmem.. Sen bırakmazsan eğer bir daha beni, senden asla vazgeçemem Aylin.
-Aylin hiçbir şey demeden Hakan'a sarılır ve hıçkırarak ağlamaya başlar.Onunla birlikte Hakan'da ağlar,saçlarını sever.
Aylin:Seni çok seviyorum Hakan.. Bırakma beni bir daha.
Hakan:Asla..
-Der ve Aylin'in saçlarını öper. Ayrılınca birbirlerine bakarlar. Hakan, Aylin'in gözyaşlarını siler.
Hakan:Yalvarırım ağlama artık Aylin, dayanamıyorum seni böyle görmeye. Yüzündeki bu hüznü görmeye dayanamıyorum... Gülümse ne olur.. Geldiğinden beri görmedim hiç o gülen yüzünü.. Eskisi gibi gülümse,ağlama hiç.
-Aylin hafif tebessüm eder,o da Hakan'ın gözyaşlarını siler ve gözlerinin içine bakar. İkisi de birkaç dakika sessizce birbirine bakar. Sonrasında ilk hamle Aylinden gelir. Yavaşça Hakan'a öpmeye başlar,Hakan'da tepkisiz kalmaz o da öpmeye devam eder. Ayrıldıklarında sarılırlar, ikisi de sessizce ağlıyodur.
Hakan:Seni çok seviyorum inci tanem...
-Hakan'ın son söylediğiyle Aylin gülümser. Aklına ise o an Ege gelir. Hakan'a bunu söyleyip söylememesi gerektiğini düşünür. Aylin düşünürken Hakan,Aylin'in yüzünü avuçlarının arasına alır.
Hakan:Senden bundan sonra asla vazgeçmem inci tanem.
-İkisi de yerde oturmuş sessizce birbirlerini izlerken bir anda Hakan'ın yarası sızlar.
Hakan:Off..
Aylin:Ne oldu? Canın mı acıyor? Ne oldu Hakan?
Hakan:Bir an sızladı sadece,bir şey yok canım.
Aylin:Dur bakayım.
-Aylin,Hakan'ın yarasına bakar.
Aylin:Pansumana en son ne zaman gittin?
Hakan:Gitmiyorum ki,hallediyorum evde kendim. Bir iki gün önce de yaptım zaten.
Aylin:Saçmalama Hakan olmaz öyle tek başına.
Hakan:İyiyim Aylin,hallederim ben bırak.
Aylin:Ben yaparım pansumanı,doğru düzgün saramamışsın bile.
Hakan:Peki.
Aylin:Malzemeler nerde?
Hakan:Banyo dolabında,içeride.
Aylin:Tamam...
-Aylin malzemeleri alıp gelir. Hakan'da üstünü çıkartır. Aylin,Hakan'ı öyle görünce bir an duraksar sonra kendine gelir ve yavaşça yarayı açar. Hakan'ın yüzüne bakmadan konuşuyordur. Ancak Hakan bakışlarını çoktan Aylin'e kilitlemiştir.
Aylin:Ne zaman düzelir demediler mi bir şey?
Hakan:Birkaç güne bir şey kalmaz dedi doktor.
Aylin:İyi iyi..
-Aylin yavaşça yaraya üfleyerek merhem sürer. Hakan,Aylin'in nefesini vücudunda her hissettiğinde tüyleri diken diken oluyor,
Aylin'in eli vücuduna her değdiğinde irkiliyordur.
Aylin:İşte bitti..Acıtmadım değil mi canını?
Hakan:Yok yok,asla.. Teşekkür ederim.
-Aylin olduğu yerde doğrulur.Hakan'da tişörtünü giymeye çalışır.Aylin zorlandığını görünce Hakan'a yardım etmek ister.O an ikisi de iyice yakınlaşır birbirine.Bir süre öyle kalsalar da Aylin kendine gelir.Üstünü giyince Hakan,Aylin'in elini tutar, Aylin hemen elini çekip kalkar.
Aylin:Benim gitmem lazım artık,devriyem vardı zaten.
-Aylin giderken Hakan kolundan tutup durdurur.
Hakan:Şimdi gidiyorsun tamam ama sonrası.. Bu geceden sonra biz yani?
Aylin:Gitmem gerek Hakan,görüşürüz.
-Aylin çıkar ve Ali'yi arayıp devriyeye yanına gider. Ali nerede olduğunu sorsa da Aylin onu geçiştirir. Hakan ise gece olanlara hala inanamıyordur.
...
-Birkaç gün sonra Hakan işe geri dönecektir,o süre içinde Aylinle sadece birkaç kez kısa telefon görüşmesi yapmışlardır. Ne Aylin ne Hakan aralarında olanları kimseye anlatmamışlardır.
|Sabah/Emniyet|
-Hakan erkenden gelmiş,oturmuş kahvesini içiyodur. Biraz sonra ekip yavaş yavaş gelmeye başlar.
Mesut:Oo aslanım, hoşgeldin.
Selin:Hoşgeldin Hakan.
Hakan:Hoşbuldum hoşbuldum.
Aylin:(gülümser)Hoşgeldin Hakan.
Hakan:(gülümser)Hoşbuldum.
Ali:Kardeşim iyisin değil mi?
Hakan:İyiyim iyiyim,kaç hafta geçti artık.
Hüsnü:Maşallah maşallah iyi toparladın.
Hakan:Öyle abi..
-Öğlene doğru Aylinle Hakan hariç herkes bir yerlerdedir.Aylin dosyalarla ilgilenirken Hakan yanına gelir.
Hakan:Nasılsın? Konuşamadık doğru düzgün.
Aylin:İyiyim, sen buradayken daha iyiyim.
-İkisi de gülümser.
Hakan:Sonunda yan yanayız.O günden sonra uğramadın da hiç.
Aylin:Fırsat olmadı biliyorsun Hakan.
Hakan:Kafeteryaya inelim mi orda konuşuruz biraz. Bir şeyler içelim hem.
Aylin:Olur...
...
-Birer kahve aldıktan sonra bir süre sessizce dururlar. Hakan sadece Aylin'i izliyodur.
Aylin:Pansumanını ihmal etmiyorsun değil mi?
Hakan:Yok yok,sabah hallettim.Merak etme sen.
Aylin:Güzel..Hakan sen bir şey mi söyleyeceksin bana?
Hakan:Ne oldu ki?
Aylin:Bakıp duruyorsun öyle.
Hakan:Seni izliyorum..Çok özlemişim bunu yapmayı.
-Aylin tebessüm eder.
Hakan:Hep böyle gülümse.Şu çözemediğim hüznü at yüzünden, yüreğinden. Artık ben varım yanında bak.
-Aylin sessiz kalır.
Hakan:Kaç gündür sana bir şey soruyorum hep yanıtsız kalıyorum. Biz eskisi gibi miyiz? Yani yıllar önceki gibi.
Aylin:O gece çözdük diye düşünüyordum bunu.
Hakan:Yani?
Aylin:Sen benden ben senden vazgeçmemişken eskisi gibi miyiz diye sorman..
Hakan:Seni çok seviyorum inci tanem, eskisinden daha çok...
-Hakan,Aylin'in elini öper, Aylin gülümser.
___________________________________ 18.BÖLÜM SONU

BARIŞMA SAHNESİNİ 'BEN SENİ ÇOK SEVDİM' İLE OKUYABİLİRSİNİZ.

Yara 🍃Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin