Yara 🍃

22.Bölüm - "Yangın" - YENİ SEZON

-Hakan'a gelen telefonun üstünden bir ay geçmiştir. Ara ara sürekli Hakan aynı telefonu alıyordu. İlk başta pek umursamasa da artık kafasına yer etmişti.
Ali:Hakan hayırdır lan? Ne bu sabahtan beri bilgisayar başındasın.
Hakan:Şu gelen telefon meselesi.
Ali:Geliyor mu hala?
Hakan:Geçen gün aradı yine aynı şeyleri söyledi. Ya başta önemsemedim ama ne bu sürekli saklanan gerçek deyip duruyor? Sinyal takibi baktırdım kızlara da çıkmadı bir şey korumalı hat.
Ali:Allah Allah ya.. Var mıydı sana takık biri?
Hakan:Yok ya nerden olacak? Neyse ben öğrenicem bunu.
-O esnada Hüsnü yanında bir memurla geldi.
Hüsnü:Evet arkadaşlar herkes baksın buraya.
-Orta masada oturan ekip ve bilgisayar başında duran Hakanla Ali, Hüsnü'ye döndü.
Mesut:Hayırdır usta?
Hüsnü:Sena Komiser yeni ekip arkadaşımız. İzmir cinayet bürodan katıldı aramıza.
Mesut:Hayırlı olsun, hoşgeldin.
Selin:Hoşgeldin.
Sena:Hoşbuldum teşekkür ederim.
Hüsnü:Senacım sen tanış ekiple. Akşama kadar buralardayız zaten.
Sena:Tamam başkomiserim.
-Sena tek tek ekiple tanıştı.
Aylin:(gülümser) Hoşgeldin aramıza, Aylin ben de.
Sena:Hoşbuldum Aylin Komiserim.
-Sena Hakan ve Ali'nin yanına doğru geçti.
Sena:Merhaba komiserim.
Hakan:Merhaba, hayırlı olsun, Hakan ben.
Sena:Sena.. Teşekkür ederim.
-Sena, Aliyle tanışırken gözleri hala Hakan'ın üstündeydi.
Ali:Bende Ali, hoşgeldin.
Sena:Hoşbuldum.
-Sena herkesle tanıştıktan sonra herkes orta masada oturuyordu. Sena, Hakan'ın yanına oturdu. Aylin ise her zaman ki gibi tam Hakan'ın karşısındaydı.
Sena:Merhaba komiserim, bundan sonra birlikte çalışacağız ne güzel.
Hakan:Aynen, hoşgeldin tekrardan aramıza.
Sena:Hoşbuldum.. Ee şey bana biraz etrafı gezdirir misiniz sorun olmazsa? Hemen öğreneyim adapte olayım falan yani.
Hakan:Ben mi?
Sena:Sakıncası yoksa tabi.
-Hakan, Aylin'e baktı, ona bakmıyordu.
Hakan:(gülümser) Tabii, buyrun dolaşalım şöyle bi.
-Hakan ve Sena ayağa kalktığında bakışlar onlara döndü.
Hakan:Şey arkadaşa etrafı tanıtayım devriyeye kadar.
Hüsnü:Tamam tamam, iyi olur hadi.
-Hakan bakışlarını Aylin'e çevirdiğinde kaşlarını çatmış ona bakıyordu. Hakan sırıtıp Sena'ya yol göstererek geçti yanlarından.
Aylin:Aman ne meraklı yeni birilerine, ukala!
Selin:Efendim?
Aylin:Sana demedim ya. Kendi kendime konuşuyordum.
Selin:Sen bozuldun mu Hakan'ın kızla gitmesine?
Aylin:Yoo, beni ne ilgilendirir?
Selin:Tabi canım hiç ilgilendirmez.
Aylin:Selin ya!
Selin:Tamam demedim bir şey Allah Allah.
-Akşam devriyesine az bir vakit kala Hakan ve Sena ofise geldiler. Selin, Aylin ve Ali vardır sadece.
Sena:Teşekkür ederim Hakan komiserim.
Hakan:Rica ederim ne demek.
Aylin:Adapte olabildiniz mi komiserim?
Sena:Oldum oldum, komiserim sağ olsun.
-Hakan gülümser.
Aylin:Böyle şeyleri iyi bilir komiserim, hemen adapte eder herkesi.
Sena:Çok iyi çok iyi..
Hakan:(sırıtır) Her zaman.
Aylin:Ukala!
-Hakan, Aylin'in yanına oturur. Sena yine Hakan'ın yanındadır. Hakan, Aylin'e eğilip sessizce konuşur.
Hakan:Bir şey mi dedin?
Aylin:Hayır.
Hakan:Kızdın mı sen bana?
Aylin:Ben mi? Ne alaka?
Hakan:Kızla gitmeme falan.
Aylin:Bana ne ya? Beni ne ilgilendirir KOMİSERİM?
Hakan:İlgilendirmez doğru.
Aylin:Ha şunu bileydin.
Hakan:İlgilendirmediği için öldürecek gibi bakıyorsun sabahtan beri. Ağzından ukala lafı düşmüyor zaten İlgilendirmediği için.
Aylin:Hakan! Ne sanıyorsun ki sen?
Hakan:Hiç hiçbir şey sandığım yok.
-Aylin, Hakan'ın yanından kalkar.
Aylin:Selin aşağıdayım ben.
Selin:Ne yapacaksın orda ya? Oturuyoruz işte.
Aylin:Abimlerin yanındayım.
Selin:İyi bekle o zaman.
-Selin ve Aylin gider.
Sena:Bir şey mi oldu?
Ali:Yok yok,takılma sen.. Sen Rıza babayla tanıştın mı?
Sena:Yok fırsat olmadı daha.
Ali:İyi iyi, gelir az sonra babam.
Sena:Babam derken?
Ali:Kayınpederim yani.
Sena:Öyle mi? Evlisiniz yani.
Ali:Evet, 2 tane de çocuğum var.
Sena:Ne güzel.. Hakan komiserim siz evli misiniz?
Hakan:Yok değilim ben.
Sena:Güzell.
Hakan:Efendim.
Sena:Hayırlısı diyordum.
-Hakan gülümser.
...
|Akşam/Devriye|
-Hüsnü hariç tüm ekip devriyededir.
Mesut:Ulan Hüsnü gene kaçtı devriyeden.
Hakan:Her zaman ki hali abi unuttun mu?
Mesut:Unutur muyum hiç ama var ya en olmadık zamanda çıkacak devriyeye o.
Ali:(gülerek) İnşallah abi.
Selin:Ee Senacım nasıl gidiyor? Alışabildin mi?
Sena:Alıştım sayılır. Hakan komiserim sağ olsun yardımcı oldu.
-Hakan gülümserken Aylin bakışlarını başka yöne çevirir. Devriye sessiz sakin giderken rehine ihbarı gelir.
...
Mesut:Aylin, Hakan, Ali siz görünmeden içeri girmeye çalışın. Açık pencere falan vardır belki. Bizde burda ikna etmeye çalışalım adamı.
Hakan:Tamamdır abi. Oyalayın siz yeter.
Mesut:Dikkatli olun. Aylin!
Aylin:Merak etme.
-Hakan, Ali ve Aylin açık pencere bulup içeri girerler ve çaktırmadan karısını rehin alan adama yaklaşırlar.
Mesut:Bana bak Ergün bırak karını insan gibi konuşalım. Derdin neyse çözeriz.
Ergün:Nasıl çözeceksin komiser nasıl? Aldattı bu karı beni. Ben bunu öldürmeyip ne yapayım?
Selin:Saçma sapan konuşma Ergün! Öldürünce ne geçecek eline?
Ergün:Namusumu temizleyeceğim.
Mesut:Başlatma lan namusundan!
Selin:Çocuklarına da mı acımıyorsun Ergün? Karın mezara sen hapise girince onlar ne olacak?
-Aylin adama iyice yaklaşır.
Hakan:Mesafeni koru, bıçak var adamda.
Aylin:Bir şey olmaz.
-Aylin tam atak yapacakken adam farkedip arkasını döner ve bıçağı savurur.
Ergün:Ne oluyor lan!?
-Ergün'ün bıçağı savunmasıyla Hakan'ın Aylin'i geri çekmesi bir olur.
Hakan:Aylin dikkat!
-Aylinlerin gelişiyle Ergün'ün dikkati dağılır ve Mesut tek atışta Ergün'ü kolundan vurur. Adamı resmilere teslim ettikten sonra ekip aracının önünde toplanmışlardır.
Hakan:Sana kaç kez dikkat et dedim? Mesafeni koru, adamda bıçak var dedim.
Aylin:Ya tamam.
Hakan:Ne tamam Aylin? Adam bıçağı sana salladı. Farketmesem ne olacaktı şimdi düşündün mü hiç?
Aylin:Olmadı bir şey işte,uzatma!Teşekkür ederim ayrıca, sağol.
Hakan:Teşekkür falan beklemiyorum ben senin dikkatsizliğinden bahsediyorum.
Aylin:(yüksek sesle) Ya tamam Hakan! Olmadı bir şey işte uzatma.
-Sesleri duyan Mesut yanlarına gelir.
Mesut:Ne oluyor yine size? Neyin anlaşmazlığı yine?
Aylin:Yok abi bir şey.
Hakan:Var abi bir şey. Siz farketmediniz ama az kalsın Aylin bıçaklanıyordu içeride.
Mesut:Ne?
Hakan:Adam bıçağı Aylin'e salladı, o an dikkati dağıldı.
Mesut:Aylin?
Aylin:Uzatacak bir şey yok abi, ufak bir dikkatsizlik.
Mesut:Sana bir şey olsaydı görürdüm ben o ufak dikkatsizliği.
Aylin:Hadi gidelim mi artık?
Mesut:Gidelim gidelim..
...
|EkipAracı|
-Devriye sessiz sakin devam eder.
Mesut:Ali biz birlikte devam ederiz. Kızları evlere bırakalım.
Ali:Tamamdır abi. Sena neredeydi senin evin?
Sena:Yakınlarda yarım saat falan.
Ali:Tamam ilk seni bırakalım o zaman.
Aylin:Abi beni de Selin'e bırakın.
Mesut:Hayırdır?
Selin:Geceyi kız kıza geçiricez Mesutcum. Seni çekiştiririz belki.
Mesut:Laflara bak laflara.. İyi tamam, Tunç'u arayalım haberi olsun.
Aylin:Hı hı..
-Sena, Hakan'a döner.
Sena:Mesut, Selin ve Aylin komiser arasında ne var?
Hakan:Selin, Mesut abinin nişanlısı. (gülümser) Birkaç aya düğünleri var inşallah.
Sena:Öyle mi? Ne güzel.
Hakan:Aylin' de kız kardeşi Mesut abinin, birlikte kalıyorlar.
Sena:Ne güzel.. Tam aile gibi yani ekip.
-Hakan biraz duraksar, ardından cevap verir.
Hakan:Aynen öyle, aile dediğin bizim ekip zaten.
...
|ErtesiGün/Emniyet|
Hüsnü:Hareketli geçmiş dün gece.
Mesut:Öyleydi. Tabi sen yan gelip yattın.
Hüsnü:Kıskanma kıskanma.
Mesut:Ne kıskancam be.
Hüsnü:Ne oldu ifadeler?
Selin:Kadın şikayetçi olmakta zorlandı biraz. Korkuyor adamın ailesinden.
Hüsnü:Adamın ifadesi?
Mesut:Hakanla Ali indi. Aylinle Hande'de çocukların yanında. Bayağı korkmuşlar, ufacıklar daha.
Hüsnü:Şerefsiz herif!
...
Aylin:Hadi ama çocuklar buranın tostu çok güzeldir.
Ecrin:Ben annemi görmek istiyorum.
Efe:Bende, çok özledim onu. Ne zaman gelecek yanımıza?
Aylin:Az kaldı Efecim, işi bitmek üzere. Hemen gelecek yanınıza.
Ecrin:Babam yine gelir mi evimize?
Efe:Gelmesin, ben korkuyorum artık ondan. Anneme hep bağırıyor, vuruyor ona.
Ecrin:Bize de bağırıyor.
Aylin:Size söz bir daha gelemeyecek yanınıza. Ne size ne de annenize zarar vermesine izin vermem merak etmeyin.
Ecrin:Gerçekten mi?
Aylin:Evet söz, hatta polis sözü size.
-Aylin çocukları sever. Bir an duraksar, aklına Ege gelmiştir. Gözleri dolar ancak belli etmeden siler. Hakan ise toplantı odasının dışından Aylin'i çocukları severken izliyordur. Aylin'in gülümsemesi onu da gülümsetir.
Hakan:Şu yüzünü gülerken görmek nasıl güzel bir şey be Aylin.. Hep böyle gülsen ya sen.
-Aylin çocukların yanından çıkar, karşısında Hakan'ı bulur.
Aylin:Hakan?
Hakan:Ee şeyy.. İfadeler bitti, adamı savcılığa sevk ediyoruz. Anneleri de gidecek savcıya. Çocukları almak için geldim.
Aylin:Tamam, Hande yanlarında. İyi oldu işinizin bitmesi, bayağı huysuzlandılar annelerini görmek için.
Hakan:Sevimli bir şeyler ama.
Aylin:Aynen aynen.. Neyse ben geçiyorum bizimkilerin yanına.
Hakan:Tamam..
...
|Akşam/Emniyet|
-Ekip Rızayla birlikte oturuyodur.
Rıza:Çoğunluğun devriyesi yok. Sağlam göreyim yarın sabah sizi.
Ali:Devriye yoksa rahatız, dinlenmeyip ne yapalım baba.
Rıza:Ee beklemeyin gidin o zaman.
Hakan:Bize kitlendi tabi görüyor musun Volkan.
Volkan:Görev abi ne yapalım...
-Hüsnü telefonu kapatıp gelir.
Hüsnü:Allah kahretmesin ya!
Rıza:Ne oldu Hüsnü?
Hüsnü:Ergün.. Serbest bırakmış savcı.
Aylin:Nasıl ya? Nasıl serbest bırakmış abi?
Hüsnü:Tutuksuz yargılanma vermiş, bir de uzaklaştırma kararı işte.
Hakan:Adam karısına bıçak çekti çocuklarının önünde. Bize de öyle. Bu halde nasıl serbest kalıyor?
Rıza:Yakından ilgilenelim şu meseleyle. Nöbet tutulsun evin önünde.
Hüsnü:Emredersiniz müdürüm.
-Rıza çıkar.
Mesut:Ne güzel devriyesiz akşam diyorduk al sana iş.
Aylin:İlk nöbeti ben alayım abi, gençlerden biri de kalır yanımda.
Hüsnü:Hay hay güzelim. Sabahta Selin ve Mesut siz alırsınız nöbeti.
Mesut:Tamamdır, çıkalım hadi. Aylin dikkatli olun.
Aylin:Tamam..
...
|EvinÖnü/Gece|
-Aylin ve Arda araç içinde nöbettedirler.
Arda:Çay vardı abla termosta koyayım içeriz.
Aylin:Olur olur valla.
-Arda çayları koyar.
Arda:Anlamıyorum nasıl serbest kaldı Ergün? Yaptıkları ortada sadece uzaklaştırma mı?
Aylin:Ne diyeyim Ardacım? Kimler serbest kalmıyor ki..
Arda:Ne zamana kadar gider ki böyle? Sürekli nöbet mi tutacağız?
Aylin:Bir müddet böyle. Rıza baba koruma evi falan ayarlar.
Arda:Hı hı... Ya ileride market vardı gidip atıştırmalık bir şeyler alsam ben olur mu? Midem kazındı.
Aylin:(güler) Olur olur, çabuk git gel ama.
Arda:Merak etme abla.
-Arda markete gider. Ergün'ün karısı ve çocukları uyuyordur. Evin arka tarafında ise hiç iyi şeyler olmuyordur. Ergün evin arkasına kimseye görünmeden yaklaşmış evi yakacaktır. Pencere önüne biraz benzin döker. Önce eve bir ateş atar ardından benzin döktüğü yeri yakar ve kimseye görünmeden yine ordan kaçar.
Ergün:Madem ben bu eve giremiyorum. Yakarım o halde burayı.
-Birkaç dakika sonra dumanlar ve alevler yükselmeye başlayınca evden çığlık sesleri gelir. Aylin ve Arda alevleri görür görmez koşarlar.
Arda:Abla ev ev yanıyor.
Aylin:Allah kahretsin! İtfaiye itfaiyeyi ara Arda. Devriyedekilere haber ver.
Arda:Tamam tamam..
Selma:Yardım edin.. Kurtarın bizi. Çocuklar!!
-İnsanlar etrafta toplanmaya başlamıştır. Arda Hakan'ı ve itfaiyeyi aramıştır.
Aylin:Çocuklar çocuklar içeride.. Ben giriyorum Arda.
Arda:Abla dur sakın.
Aylin:Çocuklar içeride Arda. Çıkamıyorlar görmüyor musun?
Arda:Abla itfaiye gelmek üzere.
Aylin:Vakit yok Arda..
-Aylin koşarak içeriye girer. Vatandaşlar eve su dökerek söndürmeye çalışsa da pek fayda etmez,alevler büyümeye devam ediyordur.
Aylin:Geldim çocuklar, çıkıcaz burdan merak etmeyin.
Ecrin:Aylin abla nefes alamıyorum.
Aylin:Az kaldı güzelim, dayan kurtarıcam sizi.
-Aylin Efe'yi, Selma Ecrin'i kucağına alır, kapıya yaklaşmaya çalışırlar ancak başaramazlar. Tam odadan çıkacakken yatak odasının kapısı önlerine düşer.
Aylin:Allah kahretsin!
-Aylin'de nefes almakta zorlamaya başlamıştır. Hepsi bir köşeye siner. Dışarıda ise Hakan ve Volkan gelmiştir.
Hakan:Arda, ne oluyor?
Arda:Bir anda yanmaya başladı ev abi. Bizde geç farkettik.
Volkan:İtfaiye gelmedi mi?
Arda:Aradım kaç defa, yoldaymış.
Hakan:Aylin, o nerde?
Arda:İçeriye girdi abi.
Hakan:Ne?
Arda:Çocukları kurtarmaya girdi hala çıkmadı.
Hakan:Nasıl girer Arda içeri? Ne diyorsun sen?
Arda:Girme dedim dinlemedi abi.
Hakan:Allah kahretsin, Aylin..!
Volkan:Abi ne yapacağız?
Hakan:Aylin... Aylin dayanamaz Volkan, bu dumanlara dayanamaz. Nefes alamaz.. Ben gidiyorum.
Volkan:Abi, Hakan abi dur!
Hakan:Olmaz, bu yangınlara teslim edemem onu..Aylin...
___________________________________
22.BÖLÜM SONU