İKİ DİRHEM BİR ÇEKİRDEK

2.7

"Melisa üzülme kanka sonuçta ayrılmıyoruz ki yine burada birlikteyiz sadece okulumuz değişti." Dedim Melisa'ya ama o hala ağlıyordu. Bende aynı okulda olmadığımız için çok üzülmüştüm ama yapacak bir şey yoktu zaten aynı yerde oturuyorduk birbirimizden hiç ayrılmıyorduk şimdi mi ayrılacaktık.

"Ya orada unutursak birbirimizi ya arkadaşlığımız bozulursa Bade ben sensiz ne yaparım." Yatağımından havalanıp Melisa'ya sarıldım Melisa'da bana kollarını sardı.

"Canım böyle bir şey olabilir mi zaten birlikte gidip geleceğiz değişen hiçbir şey yok benim için." Kendimden biraz uzaklaştırıp gözlerindeki yaşlarını sildim "sen benim en yakın arkadaşımsın."

"Sende benim ama ben senin adına çok mutluyum Mert ile aynı okuldasınız ayrılmadınız." Adı geçince gülümsedim benim de en çok sevdiğim şey Mert ile aynı okulda olmaktı. İstediğim bölüm bir kenara dursun tek derdim Mert ile yanyana olmak olmuştu. Evet evet biliyorum Mert bana büyü yapmıştı resmen ondan başka hiçbir şey güzel gelmiyordu gözüme.

"Bak ya nasıl da gülüyor." Diyip beni omzuyla itti "eee nasıl gidiyor anlatsana." Sordu merakla bu kız az önce ağlamıyor muydu ne ara benim konuma gelmişti.

"Çok güzel diyor Mert benim hayallerimden daha gerçek daha güzel."

"Yaaa bak birde ben ve Murat'a kızıyordun nasılmış?" Diye sitemle sordu ben ise sadece kıkırdadım gerçekten aşkı anlamadan sürekli laf atmanın aslında saçma olduğunu yaşayarak görmüştüm. Hemde ne güzel yaşamak.

"Evet ya kusura bakma artık bizde aşk delisi olduk."

"Aşk delisi mi?" Diye sordu ve elimi alıp gözüme sokarak yüzüğümü gösterdi "nişanlandın kızım nişanlandın hemde benden önce." Elimi bırakıp kollarını göğsünde bağladı "hayır yani uzun süredir ilişkimiz var Murat'la bana evlilik hakkında hiçbir kelime bile söylemedi." Sonra bana döndü "bade sence bizim sonumuz ne olur Murat ile?"

"Evlenirsiniz kızım sizde siz hayatımda gördüğüm en mükemmel çiftsiniz. Murat bahsetmemiş olabilir ama emin ol o senden daha çok istiyordur seninle uyanmayı, seni sürekli yanında görmeyi evinde dolaşırken senin evine nasıl yakışacağını bile düşünüyordur." Melisa'nın ellerine uzanıp sıkıca tutundum "Murat seni çok seviyor ve inan bana doğru zaman geldiğinde sana teklifin alasını yapacaktır." Dedim ve gülümsedim "yada sen git yap." Diyerek onu cesaretlendirmeye çalıştım "Mert'e ben dün evlilik teklifi ettim sende git Murat'a yap."

"Nee!? Mert'e evlilik teklifini sen mi yaptın?" Diye sordu şaşırarak bende bu şaşkınlığına güldüm ve kafamı salladım "evet her şeyi erkekler yapacak degil ya?" Diyip omuz silktim. Melisa gülümseyip ayaklandı.

"Gidiyorum."

"Koşarak git böyle güzel duygular bir daha karşına çıkmaz." Dedikten sonra hemen kapıyı açıp çıkmıştı bende ardından çıkmıştım. Merdivenlerin başına geldiğim de Melisa'ya seslendim "Melisa." Melisa merdivenlerin sonunda bana döndü "efendim."

"Sakın onu kaybetme ve giderken yüzük almayı unutma sana kolay gelsin kankacım." Melisa gülerek el salladı "sağol hadi görüşürüz öptüm." Diyip evden koşarak çıkarken bende orada öylece durup biraz bekledim. Birkaç saniye sonra annem gelip merdivenlerin başında duran bana seslendi.

"Bade Melisa mi gitti." Kafamı salladım.

"Niye gitti daha yemek yiyecektik." Tebessüm ederek anneme baktım hiç anlamıyordu aşktan.

"Aman anne yemekten daha önemli işleri var onun onu artık nişanında görürsün."

"Ne Melisa nişanlanıyor mu?"