1.0

100 45 6
                                    

'Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar.'

"Recaizade Mahmut Ekrem, Araba sevdası ilk realist roman."

"Peki karakteri kimlerdir?"

"Bihruz bey, Peribeş, Keşfi beydir."

"Ayyy yeter vallahi boğuldum kızım." Evet anlayacağınız üzere ben ve Melisa sırt sırta vermiş sınav için çalışıyorduk.

"Sıfır alda gör gününü Melisa." Diyip sırtına yaslandığım Melisa'dan uzaklaşıp defterimi elinden aldım.

Bu sırada cebimdeki telefon titreyince Eymenden olduğunu düşünüp hızla telefonumu çıkartıp. Tamda tahmin ettiğim gibi Eymendendi.

Kimden : Eymen

"Yaladın yuttun defteri. Yeter artık kapat. Bildiklerini bile unutacaksın. :)"

Yazdıklarına gülümserken Melisa'da eğilmiş telefonuma bakıyordu.

Kime : Eymen

"Hahaha :D aynen ya başımda ağrımaya başlamıştı zaten."

Kimden : Eymen

"Kantine gelde sana kahve ısmarlayayım. :)"

Kime : Eymen

"Ha ha ha sanki karşıma çıkacakta beyfendi sono kohvo osmorlorom diyor. :D"

Kimden : Eymen

"Kahve ısmarlamam için illa karşına çıkmam mi gerekiyor. Kızıl yarim. ;)"

Kime : Eymen

"Evet."

Kimden : Eymen

"Zamanı geldimi yan yanada içeriz minnağım. Kahveni gönderiyorum kızılım. ;)"

Kime : Eymen

"Tamam."

Yazıp gönderdikten sonra telefonu sıraya bıraktım. Kafamı sola doğru çevirip aşağıda banklardan birinde Ali ve Murat'a sigara içtiğini gördüm. Dirseğimle Melisa'nın koluna vurduğumda.

"Kız seninki aşağıda."

Melisa oturduğu yerden kalkıp kafasını cama yasladı. Aslında yaslamak tam olarak değilde şey olabilir cama yapıştı. Evet evet kesinlikle bu cama amele sümüğü gibi yapıştı. Ona yer açım arka sıradaki sıraya oturdum oda bizim sıraya oturdu. İkimizde gözlerimizi onlardan alamıyorduk. Daha doğrusu o Murat'a ben Aliye yüzündeki morluklar onun yakışıklılığını gizlemekten ziyade onu daha yakışıklı göstermişti.

"Bade ve Melisa hanginiz?" Melisa ve ben arkamızı dönüp bana seslenen çocuğa baktım. Sanırım bizden küçüktü yüz hatlarından belli oluyordu.

"Biziz."

"Biziz."

Elindeki kagit bardağı bana uzatıp.

"Bunu size vermemi istedi." Çocuğun elinden dumanı tüten kahvelerimizi aldım.

"Teşekkür ederim." Dedikten sonra birşey demeden sınıftan koşar adım çıktı. Elimdeki diğer bardağı Melisa'ya uzattim.

"O mu gönderdi?" Diye sordu. Kafamı sallamakla yetinip kahveyi dudaklarıma götürdüm.

"Çok centilmenmiş." Diyerek Melisa'da kahvesinden içmeye başlamıştı.

İKİ DİRHEM BİR ÇEKİRDEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin