'Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Yorumlarda sohbet etme fırsatımız oluyor fikirleriniz benim için bir hayli önemli canlarım ^^'
O günden 1 hafta geçmişti ne Mert'i görmüştüm nede Eymenle konuşmuştum. Eymem arada en azından mesaj atıp yaşadığımı soruyordu ama onun dışında konuşmuyorduk.Kafamda sürekli Mert vardı. O gün bana dediklerinden sonra Aliylede ister istemez yakınlaşmamıştım. Nedenini bilmiyorum ama içimden bir ses Mert'e güvenmemi istiyordu.
Her neyse şuan ki halime bakarsak abimin arabasında oturmuş okula götürüyordu beni.
"Hiç sesin çıkmıyor bir problem mi var?" Abimin sorusuyla kafamı sola çevirdim.
"Yok abi sadece biraz yorgunum. Biliyorsun sınav var kafam onla dolu." Hayır abi yalan söylüyorum problem var ve kafam tamamıyla mertle dolu.
"Çok yorma kendini. Sana güveniyoruz sınavı kazanacağına kazanamazsanda seneye, oda olmazsa evlendiririz seni olur biter." Dediği şeyle gözlerimi devirdim. Ama abimin yüzündeki gülümseme görülmeye değerdi.
"Benden önce evlenmesi gereken iki kişi daha var. Yok öyle önce küçüğü evlendirip evin sefasını sürmek. Ben sürdürtmem-"
"Tamam tamam birşey demedik." Diyip susturdu beni. Sonra tekrardan sus pus olduk. Artık konuşma isteğimide kaybetmiştim. Hep o bay yakışıklı Mert yüzünden. Kafamı almak bullak ettiği yetmiyormuş gibi birde konuşmamı bitirdi. Hayır yani iç sesim bu kadar çok konuşurken dışarıya neden yansıtamıyorum oda bir garip.
Okulun kapısına geldiğimizde abim arabasını durdurdu. Arabanın kapısını açıp çıkacaktım ki abim kolumdan tuttu.
"Bana bak bakim. Paran var mı?" Gülümsedim.
"Yok." Cebinden çıkartıp 50 TL'yi bana uzattı.
"Al yanında bulunsun."
Elindeki parayı alıp çantama koydum.
"Teşekkür ederim abi. Akşama görüşürüz."
"Görüşürüz fındığım."
Dedikten sonra yanaklarından öpüp arabadan indim. Abim tekrardan arabayı çalıştırdı el sallayıp okula doğru yürümeye başladım.
Okul bahçesinde tek tük insanlar vardı hava bir hayli soğuktu zaten nasıl olsun ki? Giriş kapısına geldiğimden kendimi hızlan içeriye attım. Yüzüme vuran sıcaklıkla gülümsedim.
Merdivenlerden hızlıca çıkıp bizim sınıfın olduğu koridora geldiğimde karşımda gördüğüm manzarayla durdum. Mert ve yanında bizim sınıftan inek Arzuyla birseyler konuşup gülüşüyorlardı. Bu durum ister istemez canımı sıkmıştı daha geçen hafta bu kıza neler söylemiştim şimdi ne olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ DİRHEM BİR ÇEKİRDEK
Ficção AdolescenteNormal hayatımın içine giren anormal insan seni seviyorum. "Normal çift değiliz biz manyağız." 🦋 30.11.2018