Şuan nerdemiyiz? Üçümüzde abimin arabasında oturmuştuk. Üçümüz derken ciddiydim yanyana iki tane atın ortasında oturuyordum.
"Sınavdan sonra ne yapacağız?" Diye sordu Murat sessizce. Bende ona sessizce cevap verdim.
"Boşver o zamana kadar ben bir şekilde unuttururum." Ali de bize katılıp.
"Eminim sen çenenle unutturursun." Dedi. Yüzümü bir hırsla ona çevirdiğimde gülüyordu.
"Sen bir sussana bay ego." Ağzını fermuar varmış gibi çekti.
"Siz arkada sessiz sessiz ne konuşuyorsunuz." Diye sordu. Gülümsedim.
"Duymanı isteseydik sesli konuşurduk değil mi abi?" Diye sordum. Abimde benim gibi gülümsedi.
"Sus kız sen, çenen açıldı yine." Murat ve Ali duruma gülerken bende kollarımı göğsümde bağlayıp koltuğa yaslandım.
"Hayır yani benim çenemle ne alıp veremediğiniz var anlamıyorum ki? Delirtecek beni bunlar. Susuyorum susuyorum ama yeter artık sabrımda bir yere kadar-"
"Abi Allah yardımcınız olsun." Diyen Murat'a ters ters bakmaya başladım.
Abim dikiz aynasından bana bakarak.
"Amin." Dedi.
Eve geldiğimizde üçümüzde arabadan indik.
"Çok sağol abi sanada zahmet verdik." Dedi Ali. Abim Ali'nin omzunu sıkarak.
"Ne demek koçum duymamış olayım. Kardeşimi kurtardın sen lafı olmaz." Dedi.
"Eyvallah." Dedi Ali abimde onu takip ederek.
"Eyvallah." Dedi. Murat ve Ali abimle
El sıkıştıktan sonra."Biz gidelim artık." Abim tamam anlamında kafasını salladı.
"İyi akşamlar abi, iyi akşamlar Bade. Yarın okulda görüşürüz." Dedi Ali.
"İyi akşamlar. Görüşürüz. Kendine dikkat et Ali." Dedim.
"Sende kendine dikkat et." Dedi gülümseyerek. Kafamı sallamakla yetindim.
Onlar yanımızdan uzaklaşırken bizde abimle evimizin kapısına ulaşmıştık. Abim anahtarını çıkartıp kapıyı açtı. İçeriye girerken bana bir bakış atıp.
"Yemedim ama doymuş gibi yapacağım sınava kadar." Dişlerimi göstererek.
"Ohh miss." Dedim. Salona girdiğimizde babam ve annem ayaklanarak yanıma geldi. Beni sıkı sıkı kucakladılar.
"Nerdesin sen? Hi? Ne kadar korktuk biliyormusun?"
"Anne korkulacak birşey yok ki. Dersanede deneme vardı ondan geciktim." Dedim. Abime baktı işaret parmağıyla abimi gösterdi.
"Peki ya abin abin neden öyle alelacele çıktı?" Omuz silktim.
"Nerden bileyim anne. Belki iş yerinde sorun çıkmıştır, belki birşey unutmuştur,belki,belki.."
"Tamam kızım sakin." Dedi annenim arkasında bana bakan babam.
"Tamam o zaman. Ben odama çıkayım. Yarın sınavım var. Size iyi geceler." Onların ne dediğini duymadan koşar adım çıktım birer birer merdivenleri.
Odama gelince kapıyı açıp içeriye girdim. Kapıyı kapatıp kapının arkasına yaslandım. Derin bir oh çektim.
"Bunuda atlattık çok şükür."
Hemen üzerimdeki okul üniformalarımı çıkartıp yatağımın üstüne attım. Üzerime ayıcıklı pijamalarımı giydim. Yatağımın üzerindekileri formalarımı alıp bir güzel katladım ve dolabıma yerleştirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ DİRHEM BİR ÇEKİRDEK
Novela JuvenilNormal hayatımın içine giren anormal insan seni seviyorum. "Normal çift değiliz biz manyağız." 🦋 30.11.2018