Driven by the Star (Ford Cousins #1)

Chapter 34: Signs and surprises

Chapter 34: Signs and surprises

"Hala! May nakalimutan pala ko." Nanlalaki ang mga mata ko nang lingunin ko si Trisha sa driver's seat. Matik namang kumunot ang noo niya.

Nang sandali niya kong lingunin, halatang iritado ang mga mata niya. Nanlilisik ba naman eh! Tipong kung pwede niya lang akong itulak palabas ng kotse ngayon, ginawa niya na.

"Ano naman 'yarn, 'te? Malayo-layo na tayo sa baler niyo!" reklamo niya nang ibalik ang tingin sa kalsada. Hindi pa siya nakuntento, she also snorted beside me. Panakot pa nga niya, "Waley born day-born day sa 'kin, 'te! Mag-alay lakad ka riyan pauwi."

Napangiwi na lang ako dahil sa narinig. Grabe siya sa 'kin ah!

Imbes na makipagbangayan sa kaniya, agad kong nilingon 'yong tote bag ko sa may kanan. Dali-dali kong dinampot ang cellphone ko na halos malaglag ko pa nga dahil sa panginginig ng mga kamay ko.

P'anong hindi ako kakabahan? Nakakahiya ang pagiging makakalimutin ko!

"Hindi ko kasi nasabi kay Alejandro na ikaw ang maghahatid sa 'kin..." nahihiya kong bulong habang hinahanap sa Messages ang conversation namin. "Baka nasa bahay na 'yon," nag-aalala ko pang dugtong at saka nakagat ang ilalim kong labi.

"Akala ko naman kung ano!" she exclaimed as she snorted once again. Natigilan tuloy ako sa ginagawa ko. Kunot-noo kong inangat ang tingin ko sa kaniya. Nagtataka kong tanong, "Bakit?"

Sandali niya kong tinignan at hindi nakalagpas sa paningin ko ang ngisi niya.

"Problem solved, 'te! Nasabihan ko na siya bago mo pa ma-think ang lahat," pagmamayabang niya habang ang mga mata'y pokus na ulit sa pagmamaneho.

"Huh? Nag-uusap kayo?" naguguluhan kong tanong, mas lalo pang kumunot ang noo ko.

Promptly, nawala ang ngisi sa mga labi niya. Kitang-kita ko pa nga ang paghigpit ng hawak niya sa manibela eh. And instead of answering me, she awkwardly laughed as though I accidentally heard a secret.

"Ano nga?" naiinip kong tanong.

"Na-love at first sight si akes! K ka na?" pasigaw niyang pag-amin. "Sa IG lang kami may convo, huwag kang OA, baka mabati mo pa ang future love life ko eh," pagbabanta niya sa 'kin nang hindi ako nililingon. Pero nagawa niya pa rin akong panlakihan ng mga mata.

I can't help but press my lips together as I turned my body to the left to properly face her.

Kunot-noo pa rin ang noo ko nang usisain ko siya, "Kailan pa?" na nagpairap sa kaniya.

Ang tapang-tapang ah? Pero nagsi-secret naman!

Wow, Yumi, coming from you? Na hindi pa sinasabi sa mama mo o sa mga kaibigan mong nililigawan ka na ni Veroxx?

Napangiwi tuloy ako dahil sa naisip.

Sasabihin ko naman, but not now. May bumubulong kasi sa 'kin na huwag muna.

Alam ko namang magkaibigan kami ni Trisha at dapat, pinagkakatiwalaan namin ang isa't isa. Pero may mga bagay lang talagang kailangan ding gawing private. At part 'yon ng pagtitiwala— we trust each other that nothing will change even though we have to keep secrets at times.

"Simula n'ong nag-f4f kami," napipilitan niyang sagot habang nakasimangot. "F4f?" naguguluhan ko namang tanong at saka napaisip.

Pero kahit anong isip ko, hindi ko mahalukay sa utak ko 'yong ibig sabihin n'on.

Iritado siyang huminga nang malalim bago sumagot, "Follow for follow, 'te! S'ang mundo ka ba galing? Dami pang explanation ah. Ano akes, teacher? Teacher ng isang lecturer?"