FORBIDDEN LOVE

Chapter 27

Thankyou "hidden_jyuku" for following me. :)

WHEN PAIN SEPARATES YOU

Jhin's POV

First day of school pero hindi nakakaramdam ng excitement si Jhin. Mas kinakabahan pa nga siya sa mga pwedeng mangyari mamaya. Sobrang ingay sa loob ng classroom. Nag hahanap siya ng magandang pwesto at mas pinili niyang sa likuran na ma upo, binakantehan niya ng isang upuan sa dulo bago siya pumwesto para may pag lagyan siya ng gamit niya. Alam niyang may teacher na sa harap pero hindi pa rin siya kumikibo at naka tingin lang sa malayo. Nag sisimula ng mag salita yung teacher, naririnig lang niya ito pero hindi niya naman maintindihan.

Teacher: Goodmorning students! :) Welcome sa first day of class. :) I am Maam Vanessa, you can call me maam Van if you want.

Students: GOODMORNING MAAM!

Masiglang bati ng mga kaklase niya. Wala talaga siyang paki alam at naka tingin lang siya sa kawalan, kung ano ano kasi ang iniisip niya.

Teacher: ohhhhh. First day na first day at late ka na. Sige, dun ka umupo sa bakanteng upuan sa likuran.

Napansin ni jhin na may nakatayo sa harap niya kaya kinuha niya yung mga gamit niya.

Jhin: panira. Sana sa dulo na lang ako umupo.

xxxxxx: jhin? HI. :)

Napa angat naman ng mukha si jhin sa nag sasalita.

Jhin: K-A-P-A-G M-I-N-A-M-A-L-A-S K-A N-G-A N-A-M-A-N! O_O

xxxxxx: Good Morning :)

Jhin: Anong good sa morning?

xxxxxxx: ang aga aga ang sungit sungit. -_-

Jhin: naiinis lang ako den kung bakit talagang dito ka pa nag enrol. Pag ka tapos ng gulo sa park, gusto mo ba talagang masundan pa? Ayaw mo ba ng tahimik na buhay?

Denden: eh hindi naman na yun siguro mang gugulo jhin. Pinalaya ka na nga diba? Tsaka bakit ba?? Nag enrol din ba siya dito kaya ka nagkaka ganyan?? Ok lang naman na siguro, hindi na ako tatamaan dun kapag nakita niya tayong mag kasama.

Inis na inis si jhin sa pinang sasabi ni denden, dahil totoo namang pinalaya na siya ni jhey, kaya malamang hindi na ito magagalit may kasama man siyang iba.

Jhin: eh sino bang nag sabi na kaylangan mag kasama tayong dalawa? Please lang den ha. LEAVE... ME... ALONE...

Hindi na nag salita si denden. Maya maya ay na tapos na rin ang isang oras na klase nila. Agad na tumayo si jhin at mabilis na nag lakad, pero agad siyang nahabol ni denden at hinawakan siya sa balikat.

Jhin: ano ba den?! Nakukulitan nako sayo. Di ka ba talaga marunong umintindi?

Denden: ihahatid lang naman kita sa susunod mong klase.

Jhin: may sarili akong mga paa, nakikita mo naman diba? di mo na ako kaylangang ihatid. ANO BA DEN???!!!!!

Denden: sssshhhhh. Wag ka ngang sumigaw. -_-

Jhin: kanina ko pa sinasabi na layuan muko. Ang kulit kulit mo kasi.

Hindi na ma explain ni jhin ang pagka inis niya dito. Gusto na niyang sapakin para matauhan dahil sa sobrang mapilit at sobrang kulit.

Denden: ihahatid lang naman kita tapos aalis na ako.

Jhin: OK. OK. FINE! Tara na. At malalate na ako.

Denden: ^___^

Habang nag lalakad sila, dumikit ng konti si denden sa kanya at hinila yung bitbit niyang mga gamit, hinayaan na lang niya ito dahil pagod na pagod na siyang ma stress dito, kaso nung ibinalik na niya uli yung mga mata niya sa daan, nasa harap pala nila si jhey, naglalakad din kasalungat sa direksyon na tinatahak nila kaya palapit ng palapit sa kanya si jhey. Ang lakas ng tibok ng dibdib niya, sobra siyang kinakabahan. Nag papalit yung mga titig ni jhey sa kanya at sa kasama niya. Sa pag lagpas ni jhey sa kanya, dun lang siya natauhang si denden nga pala yung kasama niya.