"seni seviyorum, yoongi min. beni incitecek olmana rağmen seviyorum ve sevmek benim tercihim olmasa da beni incitmene izin vermek benim tercihimdi. tercihimden memnunum. seni tanımak, seninle uyumak, buluşan gözlerimiz, sohbetlerimiz ve bazen birbir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
jimin karanlık koridorları sessizce aşıp odasına ulaştı. ardından kapıyı kapatırken yoongi'nin uyuyor olduğunu gördü. onun uykusu her zaman derin olduğunden ses çıkarmamak için ekstra bir çabaya girmedi. hatta farkında değildi ancak üzerindeki kabandan kurtulurken bir şiir mırıldanıyordu.
"gece siyahını akıtıyor yüreğime, boyuyor zifte. bürünüyorum gecenin kimliğine, gündüzümü kaybediyorum. yaşarken ölüyor olmaktan mı yoksa ölürken yaşamadığımı fark etmekten mi korkuyorum? ben hep ölüyorum. ben hep ölüyorum."
jimin iç çamaşırıyla kalana dek soyunduktan sonra yatağının içine girdi, sırtını yoongi'ye döndü. sıcak oda ve yorgun düşmüş bedeniyle uykuya zorlanmadan daldı.
en başından beri uyanık olan yoongi ise jimin'in mırıldandığı şiiri düşünürken uykusunu hepten kaçırdı.
