Kamp Ateşi

30

Öncelikle merhaba sevgili okuyucularımm!
Kutu açma kısmını merak edenleriniz için yazdım. Sonraki kısmı ileriki zamandan bahsediyor.
İyi okumalarr sizleri seviyorum<3

Kartal'dan

" Bu kız harbi deli ya "

" Deli deliyi çekermiş "

" Bana mı deli diyorsun? "

" Değil misin? "

" Azıcık olabilirim "

" Sen kutuna bakmaya devam et ben de gidip hazırlanayım. "

" Geç bile kaldın. Hazal çok özlemiştir seni. "

" Bu arada biletimi öğleden sonraya aldım. "

" Desene yalnız kaldık yine bununla "

" Canın sıkıldıkça ararsın bizi "

" Ararım. Neyse sen git hazırlan. "

" O zaman kaçtım ben. "

Yine yalnız kalmıştım. Odamda bir sessizlik vardı. Ama bu pek umrumda değildi. Sessizliğe alışkındım. Kutuma geri döndüm.

Geriye bi kavanoz ve iki adet zarf kalmıştı. Kavanozu iyice inceledim. Dışında ayçiçeği desenleri çizmiş ve tahmin ettiğim gibi akrilik boya kullanmış.

Kapağını açtım ve turuncu çiçek yaprakları gördüm ince ve uzundu. Bir not kağıdı da vardı ve küçük bir fotoğraf. Etrafı ledlerle sarılıydı.

Vakit kaybetmeden fotoğrafı ve notu çıkardım. Öncelikle notu okudum.

" Geçen ayçiçeği tarlasına gittik. Fotoğrafı kavanoza koydum. Neden bilmiyorum ama bunlara bakınca seni anımsıyorum. "

Dayanamayıp Sedef'e bir mesaj yolladım.

Sedef💬

- Adının ayçiçeği olduğuna bakma. Onlar güneşe aşıklar tıpkı benim sana aşık olduğum gibi...

+ Kutu ulaşmış.

- Ulaştı :)

+ Fotoğrafı gördün dimi

- Gördümm

+ Manzara nasıl ama?

- İçinde sen olsaydın daha iyiydi ama böyle de idare eder

+ Mektuplara baktın mı?

- Henüz bakmadım

+ Bak, sonra yaz bana

- Emredersiniz kraliçem

İlk zarfı açtım. Ama içinde mektup yoktu. Sadece bir not ve çizilmiş -çizen kişi küçük olmalı- bir resim vardı.